چرنوبیل سرخ

حتی وقتی هسته نیروگاه چرنوبیل منفجر شده و همه چیز از بین رفته بود دیاتلوف سرمهندس شیفت شب و مسوول آزمایشی که انگار به هر نحوی که شده باید برگزار می شد، باور نداشت فاجعه رقم خورده است.این باور غلط به خاطر انتقال اطلاعات غلط از سوی دیاتلوف تا ساعت ها بعد نزد فومین و بریوخانوف مدیران نیروگاه و البته مسوولان دولتی شوروی کمونیستی نیز وجود داشت که همه چیز تحت کنترل است، انفجار هسته در کار نبوده و کل ماجرا به یک آتش سوزی خلاصه می شود.این ساده انگاری ناشیانه از مسوول آزمایشی که راکتور اتمی را با اصرار نابجا و البته ناآگاهی اش نابود کرد به بوریس شربینا نماینده دولت تا رئیس جمهور گورباچف منتقل شد و چند ساعتی به این منوال گذشت تا اینکه یکی مثل والری لگاسف پیدا شد تا با با پیش کشیدن اعداد و ارقامی که حکایت از یک فاجعه بین المللی و تاریخی داشت ،عمق فاجعه را بازگو کند.لگاسف البته تلاش زیادی کرد تا در آن اتمسفر خشک کمونیستی حقایق را جلوی چشم مدیران کشورش بیاورد.نقطه عطف ماجرا زمانی بود که ساعاتی بعد از حادثه فیزیکدان برجسته روس کنار شربینای مغرور و خودخواه  نشست و با هلی کوپتر به آسمان راکتورمنفجر شده پرواز کرد .بعد از جرو بحثی کوتاه و البته تعیین کننده ،چرخش خلبان هلی کوپتر از مرگ آنی و تلخ به سرطانی که چند سال آن را به تاخیر می اندازد، برای نماینده حکومت کمونیستی حجت بود و بعد از آن تازه مدیریت بحران شروع شد.

حالا باشگاه پرسپولیس شرایطی مشابه انفجار چرنوبیل تنها ساعتی بعد از منهدم شدن راکتور اتمی مملو از گرافیت را تجربه می کند.هنوز کسی باور ندارد که برانکو رفته و همه چیز در حال نابودی است. احتمالا همچنان اطلاعات غلطی به مدیران باشگاه داده می شود و بر اساس همان اطلاعات غلط مدیران باشگاه مصاحبه هایی می کنند که برانکو نرفته، برمی گردد، پولش را می گیرد و کارش را دوباره شروع می کند.

حالا پرسپولیس و مدیریتش به یک والری لگاسف نیاز دارد تا بحران را جلوی چشمش بیاورد.یکی که بگوید سرمربی تان رفت،حالا شما مانده اید با یک تیم بدون کادر فنی با بیش  ز یک میلیون یورو بدهی  که پتانسیل شکایت  و محرومیت دارد.شما مانده اید با تیمی که اسکلتش فروپاشیده و چنانچه بازیکنان به دم برانکو گره خورده باشند از درون خواهد پاشید.شما هستی که مقابل میلیون ها هوادار معترض قرار گرفته اید با انبوهی از دشنمام ها و نفرین ها.شما مانده اید با قهرمان دوگانه فوتبال ایران که در حال حاضر یکی از بلاتکلیف ترین تیم های لیگ برتر به حساب می آید.

اینها ابعاد فجایعی است که می تواند برای پرسپولیس رقم بخورد و هرچه زمان بگذرد و مدیران این باشگاه اصرار به طبیعی جلوه دادن ماجرا داشته باشند یا دست روی دست بگذارند و منتظر بمانند خطرات بیشتری مجموعه تحت کنترل شان را تهدید می کند.

بعد از فاجعه چرنوبیل تخلیه شهر کوچکی که نیروگاه در آن قرار داشت اولین اقدام ضروری به نظر می رسید اما آنهایی که از روی پل معروف شهر پریپیات شعله های انفجار را به نظاره نشستند اولین قربیان فاجعه بودند. حالا وقت نظاره نیست و تشعشع نابود کننده این انفجار بیش از همه مدیران باشگاه پرسپولیس را تهدید می کند.حالا زمانی است که یکی مثل لگاسف جلو بیاید و با فکت های منطقی و مشاوره های درست مدیریت باشگاه پرسپولیس را از فاجعه ای که در حال رقم خوردن است آگاه کند.

حالا وقت تشکیل ستاد بحران است.اگر قرار است همان هیات مدیره ای که با تعلل خویش مقدمه این بحران را ایجاد کرد باید در همان هیات مدیره یا ستادی متشکل از مدیران بالادستی و خوشفکر خیلی زود درباره قدم های بعدی تصمیم گیری شود.

 انتظار برای جواب برانکو فقط دامنه خطر را برای پرسپولیس بیشتر و گسترده تر خواهد کرد .ایوانکوویچ تصمیم نهایی اش را گرفته و دیگر باز نخواهد گشت.بگذارید درباره اینکه فراری اش دادند یا خودش دیگر نمی خواست بماند فعلا قضاوت نکنیم کما اینکه بعد از انفجار چرنوبیل آنچه در اولویت قرار گرفت خاموش کردن شعله های ناشی از سوختن گرافیت ، تخلیه شهر ، از بین بردن دام ها و حیوانات تا شعاع چند کیلومتری و اقدامات اولیه برای نجات جان انسان ها بود و محکامه دیاتلوف، فومین و بریوخانوف چند ماه بعد اتفاق افتاد.

حالا زمان واکنش سریع مدیران باشگاه پرسپولیس است.اول تشکیل ستاد بحران و بعد اتخاذ تصمیمات قاطعانه و منطقی تا مجموعه رشک برانگیز سه فصل اخیر بیش از این بهم نریزد.باز هم منتظر می مانیم. یعنی مجبوریم.