چقدر جای تو روی آن صندلی خالی نبود

روز شنبه مراسم تحلیف حسن روحانی به عنوان رییس دولت دوازدهم در حالی در مجلس شورای اسلامی برگزار شد که این مراسم حاشیه های زیادی داشت. در بخش ورزشی ماجرا، تعدادی از ستاره های سرشناس حامی روحانی از چند روز پیش از تحلیف به این مراسم دعوت شده بودند که برخی از آنها در بهارستان حاضر شدند. علی پروین، علی دایی و کریم باقری، از جمله ورزشکارانی بودند که عصر اولین روز هفته را با کت و شلوار رسمی در صحن مجلس پشت سر گذاشتند. با این وجود اما یکی از مهم ترین چهره های فرا خوانده شده به این مراسم دعوت مسوولان مربوطه را نپذیرفت و در تحلیف شرکت نکرد. آدم های زیادی وجود ندارند که در چنین موقعیتی این تصمیم را بگیرند، بنابراین حدس زدن نام او نباید چندان دشوار باشد؛ علی کریمی! جادوگر فوتبال ایران پس از آنکه به مجلس دعوت شد، با طرح این موضوع که آدم سیاسی نیست و در مراسم های سیاسی هم شرکت نمی کند قید نشست و برخاست با اهالی قدرت را زد تا بار دیگر تفاوت هایش را به رخ بکشد.

«چقدر جای تو روی آن صندلی خالی نبود»؛ شاید این درست ترین جمله ای باشد که بتوان بعد از تماشای مراسم روز شنبه، خطاب به علی کریمی به زبان آورد. آقای شماره هشت قطعا در زندگی ورزشی اش تصمیمات اشتباه بسیار زیادی گرفته؛ از کتک زدن داور در اوج جوانی تا شوت کردن ساک پزشکی در بلوغ حرفه ای و حتی پذیرفتن سرمربیگری نفت بحران زده در آغاز میانسالی. با این همه اما، کریمی به شکل عجیبی عمده تصمیمات اجتماعی و غیرورزشی اش را درست و دقیق گرفته و هر روز بر اعتبار و ارزش خودش افزوده است. او انگار دقیقا می داند چه زمانی در چه موقعیتی باید قرار داشته باشد. در ماجرای همین انتخابات اخیر، کریمی به عنوان یک شهروند به میدان آمد و با افشای بی پروای رای خودش، مردم را به مشارکت در انتخاب سرنوشت شان تشویق کرد، اما او هرگز عادت ندارد تا پهن شدن سفره در بزم باقی بماند. کریمی انتخابش را می گوید و آنچه را درست می پندارد با مردم در میان می گذارد، اما به وقتش با آن ادبیات اعتراضی منحصربه فرد نسبت به هوای اهواز در صفحه رییس جمهور غوغا به پا می کند و باز به وقتش کارت دعوت به مراسم تحلیف را از جلوی چشمش کنار می زند؛ چه اینکه کریمی هرگز هم نشینی با اصحاب قدرت را به عنوان پاداش همراهی اش با مردم نپذیرفته است.

«چقدر جای تو روی آن صندلی خالی نبود»؛ بار دیگر این جمله را زمانی باید خطاب به علی کریمی فریاد زد که تصاویر صف سلفی گرفتن نمایندگان مجلس با سرکار خانم موگرینی منتشر می شود و دل آدمی را به درد می آورد. آیا اینها همان نمایندگی بودند که دو ماه پیش با افتخار می گفتند موقع حملات تروریستی داعش روی صندلی شان باقی مانده اند و کار عادی شان را کرده اند؟ پس چرا یک زن غربی باید با اینها کاری بکند که داعش نکرد؟ راستی اینها نمایندگان واقعی مردم هستند یا یکی مثل علی کریمی که اسمش در هیچ لیستی نیست، اما خیلی از اوقات بی منت و چشمداشت حرف دل همین ملت را می زند؟ اصلا همان بهتر که هفته ات را جای دیگر و جور دیگری شروع کردی؛ انصافا حیف شما بود علی آقا....!