چند سوال از سرمربی پرسپولیس/ کجای دنیا...

بعد از تساوی برابر نفت، شکست در اهواز و پیروزی پرانتقاد برابر ذوب آهن در آزادی، سرمربی پرسپولیس ساده گرفتن بازی و غرور بازیکنانش را عامل شکست در انزلی عنوان می کند. مرد اول نیمکت سرخ ها، حالا در راه یازدهم جدول قرار گرفته تا بار دیگر هواداران تیمش را با سوال های بسیار زیادی تنها بگذارد. اولی اش، همین است که کجای دنیا تیمی که برای حضور در رده هفتم جدول باید دو گل به حریف بزند، با غرور وارد زمین مسابقه شود؟ بعدی هایش را شاید بشود بین سطرهای زیر پیدا کرد.
 

یک/ سوشا مکانی، با تجربه 10 کلین شیت در 15 بازی لیگی با لباس فولاد در فصل گذشته،  به پرسپولیس اضافه شد. گلر گرانقیمتی که یکی از عوامل مهم قهرمانی فولاد به شمار می رفت، فصل را به عنوان بازیکن ثابت شروع کرد اما با اشتباه در مسابقه اول، خیلی زود به نیمکت تیمش تبعید شد. سوال اینجاست که آیا فرصت تنها یک مسابقه فیکس برای قضاوت عملکرد او و حضورش روی نیمکت کافی بوده است؟ البته که نیلسون یکی از بهترین گلرهای سال های اخیر پرسپولیس است اما در بازی های حساس خاطره چندان خوشی بر جای نگذاشته است و سوشا می تواند پتانسیل های بیشتری را نسبت به رقیب برزیلی اش نشان دهد. اساسا آیا این گلر 900 میلیونی برای نیمکت خریداری شده؟ و آیا با همین مقدار پول نمی شد یک ستاره برای خط هافبک پرسپولیس خرید؟

دو/ مهرداد پولادی کجاست؟ طبعا در زمینه امضای ترکمانچای با این مدافع چپ، رویانیان نقش مقصر اصلی را ایفا می کند اما اینکه علی دایی و کاراکترش هیچ کمکی به روند بازگشت ستاره های ملی پوش پرسپولیس نکردند، طبعا خبر خوبی نیست برای آن هایی که معتقدند دایی به خاطر توانایی های مدیریتی و رابطه خوب با بازیکنان باید سرمربی پرسپولیس بماند. از آن گذشته، بهتر نبود دایی که از سرکشی و بی تمایلی پولادی برای  ادامه کار در جمع سرخپوشان خبر داشت، در فصل نقل و انتقالات به دنبال یک دفاع چپ دیگر می رفت تا میثم حسینی متوسط در دفاع و ضعیف در حمله، همه داشته های این تیم برای این پست نباشد؟

سه/ نه در اهواز و نه حتی در تهران برابر ذوب، احمد نورالهی در هیچکدام از این دو مسابقه درخشان نبود. این بازیکن کم تجربه و جوان البته مایه هایی از تبدیل شدن به یک هافبک خوب را دارد. راهکار منطقی ماجرا این است که او  در بازی های نه چندان حساس و یا در دقایق نه چندان حساس بازی های بزرگ به بازی فرستاده شود تا آرام آرام بر میزان تجربیاتش اضافه کند. احمد اما در این هفته ها به جای حقیقی در ترکیب ثابت پرسپولیس قرار می گیرد. حتی در یک دیدار کلیدی در شرایط آب و هوایی دشوار انزلی. آیا این اتفاق به نفع پرسپولیس و خود اوست؟ گل دوم ملوان در بازی امروز چیز دیگری نشان می دهد.

 چهار/ در فوتبال روز اروپا بارها تیم هایی که بدون مهاجم نوک بازی می کرده اند را تماشا کرده ایم اما چطور می شود یک تیم را بدون بازیکن پست 10 به زمین فرستاد؟ دایی در دو بازی گذشته 4 بازیکن در خط هافبک قرار داده است. کفشگری و نورالهی به عنوان هافبک های تدافعی، ماهینی هافبک راست و عالیشاه نیز هافبک چپ.

پنج/ حالا که پرسپولیس در کناره های زمین با مشکل روبرو شده و دایی حتی ناچار شده پست تازه ای برای ماهینی در خط هافبک تعریف کند، این سوال به ذهن متبادر می شود که چرا سرخپوشان میلاد غریبی را به سادگی هر چه تمام تر به فروش رساندند؟ اتفاقا درست بر خلاف عالیشاه که همیشه روی ارسال «پاس آخر» مشکل داشته و در دیدار امروز بار دیگر نشان داده است بازیکن تمام کننده ای نیست، خصلت های هجومی در بازی غریبی آشکارند. شاید برای عالیشاه، پست دفاع چپ مناسب تر از نزدیک شدن به دروازه حریف باشد.

شش/ آیا پرسپولیس به روانشناس نیاز ندارد؟ به نظر می رسد بازیکنانِ تیم دایی به شدت عصبانی هستند و این عصبانیت می تواند از رفتارهای او در کنار زمین نیز نشات گرفته باشد. دو هفته بعد از ضربه پیام صادقیان به داور، این بار خانزاده در حالی که ضربه کرنر را برای تیمش گرفته بود، به شکلی عجیب مشت محکمی را روانه پرچم کرنر کرد. پیش از آن، نیلسون کوریا برای اعتراض شدید به کمک داور اخطار گرفته بود.

هفت/ سال های قبل، در اولین روزهای حضور کریستیانو در منچستر، فرگوسن در مورد شماره دلخواه این بازیکن در منچستر از او پرسید و رونالدو نیز شماره 28 را انتخاب کرد. فرگی اما شماره 7 دیوید بکام را توی دستان بازیکن تازه واردش قرار داد. سی آر سون بارها از تاثیر شگرفت این اتفاق روی اعتماد به نفس اش حرف زده و آن را یکی از نقاط حیاتی دوران فوتبالش دانسته است. حالا نوع دیگری از ماجرا را در مقیاس بسیار بسیار کوچکتر تصور کنید. جایی که عباس زاده بعد از سپری کردن یک نیم فصل فوق العاده؛ شماره 10 را از دایی می خواهد اما سرمربی تیم موافقت نمی کند و 10 را در اختیار رضا نوروزی می گذارد. حالا نوروزی که در 4 مسابقه هنوز در جریان بازی گلی به ثمر نرسانده، به جای آنکه ذخیره موثر تیم دایی باشد، بازیکن فیکس ایستا و کم اثر تیم اوست. در حالی که عباس زاده باید روی نیمکت بنشیند و در حالی که یک بار امتحانش را به خوبی پس داده، با رفتاری مشابه مردودی ها روبرو شود.