چند میگیری به کاشانی فحش بدی؟!

اینجا شهر حراج است، حراج هرآنچه که تصورش را میکنی و شاید آن را باور نداشته باشی و حاصل هرچند اندک و کم مقدار و معضلات و مشکلات آن هرچند فراوان اما چارهای نیست. گویی رمز بقا در همین نهفته شده.

دست فروشانی که با واژه «حراج» کاسبی می کنند تا لقمه نانی از خشک گرفته تا چرب و نرم به کف آورند. در شهر حراج، اما متاع فراوان است و هیچ تفاوتی ندارد که تو چه متاعی را حراج میکنی. اینجا هدف است که وسیله را توجیه می کند و از حراج کردن هرچیزی ابایی نیست. حتی اگر دستمایه، متاع باارزش و ذیقیمتی چون آبرو باشد. در شهری که بر سر هر چیزی چوب حراج می زنند، از حراج کردن آبرو هم ابایی نیست و نباید تعجب کرد. چرا که اینجا مهم ماندن و بقا است و این بقا با چند اسکناس رنگی ناقابل حاصل می شود. حال چه باک که آبرویی ریخته شود و این بقا به قیمت لگدمال کردن و ترور شخصیت باشد و حراج به تاراج تغییر ماهیت دهد.

حکایت تیم نوکیسه شهر، همین است. همانی که مالکاش برای رسیدن به پرسپولیس دست و پا میزند و تقلا ، همانند غریقی که در یک اقیانوس به دنبال ساحل است و چون به ساحل سرخ نمیرسد، میخواهد این فاصله را به ضرب زر و زور جبران کند.

او خود را عاشق سینه چاک پرسپولیس میداند، عاشقی که خنجر در دست گرفته با سخاوتمندی بینظیری میان دوست و دشمن تقسیم میکند تا آن را بر تن پرسپولیس فرو کنند. چه عاشق بی­نظیری! عاشقی که میخواهد سر به تن معشوقاش نباشد و مصداق عینی «دیگی که برای من نمیجوشد...» است.

دانه پاشیهای او برای پرسپولیسیهای قدیم و جدید، تمامی ندارد. همه آنهایی که هریک به دلیلی از قافله سرخ دور افتادهاند و همچون یک کبوتر سرگشته و بیخانمان با چند اسکناس رنگی، به قلعه آقای عابربانک پناه میبرند تا قیمت خوش زبانی خود بگیرند و هرچه زبان تندتر و دشنامها آبدارتر، لاجرم اسکناسها درشتتر هستند. به ویژه اینکه استاد، عادت کرده مزد کارگر را قبل از اینکه عرقاش خشک شود، بپردازد.

این بار نوبت به بابک معصومی رسیده. مردی که حبیب کاشانی او را از روی تخت بیمارستان بلند کرد، دستاش را گرفت و به او تیم داد تا ستاره فراموش شده، دوباره احیا شود. کاشانی با این تصمیم نامتعارف، در حقیقت محبت را در حق معصومی تمام کرد تا ثابت کند که در مرام پرسپولیس «پهلوان زنده را عشق است» جایی ندارد. فصل هنوز تمام نشده، اما استاد برای تلافی این حرکت انساندوستانه، معصومی را طعمه قرار داده. قرارها خیلی زود فیکس شد. آقای میلیاردر به سراغ سرمربی اسبق فوتسال پرسپولیس رفت و سه برابر دریافتی معصومی برای یک فصل حضورش روی نیمکت فوتسال پرسپولیس را یک جا به او پرداخت کرد، تنها به این شرط که معصومی پاسخ محبت کاشانی را با دشنام بدهد! آقایی که دیروز و به هنگام بستری شدن معصومی در بیمارستان حتی او را نمیشناخت و برای یک ملاقات ساده پیشقدم نشده بود، حالا سخاوتمندانه تراول به پای معصومی میریزد تا کاپیتان اسبق تیم ملی به ساز او برقصد!

این داستان حالا حالاها ادامه دارد چرا که پرسپولیس با کاشانی، با قدرت، با صلابت و به دور از هیاهو، جنجال و حاشیههای کبود، برای درخشیدن و قهرمانی، اسباش را زین کرده و این همان نقطه سوزناک ماجراست که نقاط حساس آقایان را قلقلک میدهد تا کماکان به دنبال سوژههای نابتر و زبانهای درازتر و الفاظ آبدارتر آدمکهای جدیدتر باشند تا پیشنهاد قدیمی را دوباره مطرح کنند؛

روزنامه پرسپولیس