چه کسانی پرفسور را از پرسپولیس فراری دادند؟

فیلم JFK یا جان اف کندی را دیده اید؟ درام تاریخی خوش ساخت اثر اولیور استون با شرکت کوین کاستنر که به ماجرای واقعی ترور «جان فیتز جرالد کندی» سی و پنجمین رئیس جمهور امریکا می پردازد. کوین کاستنر در این فیلم نقش «گاریسون» دادستان نیواورلئان را ایفا میکند که سه سال پس از قتل کندی، به دنبال ارائه گزارش «کمیسیون وارن» خود به تحقیق درباره این جنایت می پردازد و به این نتیجه می رسد که برخلاف گزارش کمیسیون وارن «لی هاروی اوسوالد» در این ترور تنها نبوده و ابعاد ماجرا بسیار وسیع تر بوده است. در قسمت هایی از فیلم دادستان به شگفتی در می یابد که ترور کندی محصول مشترک چندین دسته و گروه بوده است و او عامدانه به قتلگاه هدایت شده و هیچ راه فراری نداشته است. بیش از 80 درصد مردم امریکا معتقدند در این ماجرا عوامل دیگری غیر از اوسوالد دخیل بوده اند، عواملی همچون پرزیدنت لیندون جانسون، فیدل کاسترو، سازمان موساد، سیا، کا گ ب و حتی سران مافیا.  می گویند گاهی برای رقم خوردن یک اتفاق، یک عامل لازم است ولی به تنهایی کافی نیست و باید تمام عوامل را در کنار هم بررسی کرد. با این مقدمه می رسیم به موضوع مورد بحثمان یعنی ماجرای خروج برانکو از پرسپولیس یا «پروژه فراری دادن پرفسور». چه عواملی دست به دست هم دادند تا پرافتخارترین مربی تاریخ پرسپولیس از این تیم دور شود؛

1- برهم زدن زوج موفق: برانکو ایوانکوویچ توسط نژادفلاح به ایران آورده شد اما شکی نیست که دوران موفقیت او با «علی اکبر طاهری» استارت خورد. مدیر کوتاه قامت اما بلندهمت پرسپولیس که اگرچه تمام خدماتش زیر غبار آن محرومیت کذایی فراموش شد، اما نمی شود از کارهای بزرگش چشم پوشی کرد. قراردادهای بلندمدت با ستارگان آینده دار پرسپولیس مانند بیرانوند و علیپور که باعث میشد سالها در تیم بمانند و فقط در ازای چندصد هزار دلار بتوانند مجوز خروج بگیرند، ایجاد سامانه پیامکی، جنگ برای بلیت فروشی، حق پخش و بسیاری اقدامات مثبت... اما مهمترین ویژگی طاهری تعامل کامل با پرفسور بود. طاهری با توجه به تسلط و احاطه اش به زبان انگلیسی ساعتها می نشست و بدون واسطه با مربی تیمش در هر زمینه ای گفتگو می کرد. برانکو با وجود او کاملا در کم و کیف کار باشگاه قرار داشت و شاید به همین علت در زمینه دریافت حق و حقوقش با آنها راه می آمد. افسوس که تلاش های طاهری برای حق پخش و همچنین گرفتن طلب 21 میلیاردی پرسپولیس از یک شرکت واسطه اسپانسر، به مذاق عده ای خوش نیامد و رای به خروج او از باشگاه دادند تا برانکو یکی از بزرگترین حامیانش را از دست بدهد.

2- پیشکسوتان: درباره پرسپولیس این کلمه نه معنای عام که یک تفسیر خاص دارد و آنهم فقط بازیکنان دهه شصت را در بر می گیرد که پرسپولیس را ملک طلق خود می دانند. مثلا زنده یادان همایون خان بهزادی خالق دربی های جاودانه دهه پنجاه یا صفر ایرانپاک زننده بیشترین گل دربی هرگز در این حلقه جای نگرفتند. از سوی دیگر علی کریمی، مهدی مهدوی کیا و نسل طلایی بازیکنان پرسپولیس در دهه 70 و 80 هم جز پیشکسوتان پرسپولیس محاسبه نمی شوند. این پیشکسوتانِ -منهای دهه 50، 70، 80- پرسپولیس که به تازگی صاحب دفتر و دستک و دکان و دستگاه هم شده اند و مشخص نیست با چه مجوز و مصوبه ای از آرم و برند و اسم و نشانی اینترنتی پرسپولیس استفاده می کنند و یک ریال هم بابت آن نمی پردازند و تازه درآمد هم دارند. به هر تقدیر بزرگترین منتقدان پرسپولیس در ایران را همین گروه تشکیل می دادند. کافی است اسامی فنونی زاده، عربشاهی، سلطانی و درخشان را با کلیدواژه "برانکو" جستجو کنید تا به صدها مطلب انتقادی از پرفسور هدایت شوید. برخی از پیشکسوتان هم بسته به شدت و ضعف رابطه شان با این دسته برانکو را تمجید یا تخریب می کردند. برای فهم بهتر این موضوع باید به گفته های بهروز رهبری فرد، مجتبی محرمی، قلیچ و دیگران مراجعه کرد.

3- وزارت ورزش و مدیران: برای شناخت سومین عامل باید به سراغ متولی این تیم رفت. انتصاب های اشتباه، ورود آدم های اشتباهی و عدم ثبات مدیریتی بزرگترین عوامل در تضعیف پرسپولیس بوده اند. هرگز مشخص نشد طاهری و گرشاسبی به چه دلیل از پرسپولیس جدا شدند. اگر بهانه ی بازنشستگی واقعیت داشت، چرا فقط برای مدیران پرسپولیس اتفاق افتاد؟ چرا تاج، ساکت و دیگران یا مشمول این قانون نشدند یا پس از مدتی به کار خود برگشتند؟ چرا راه دور برویم همین دیروز اعلام شد گرشاسبی در یکی از کمیته های فدراسیون مشغول به کار شد! خنده دار نیست؟ آنهایی که به جای این مدیران به کار گمارده شدند چطور؟ «ایرج عرب» با کمترین اطلاعات و دانسته های ذهنی درباره باشگاهداری را آوردند و سکان هدایت تیم را به دستش دادند. «جعفر کاشانی» مرد همیشه بی اطلاع را به عنوان رئیس هیات مدیره پرطرفدارترین باشگاه آسیا گماردند، که همیشه یا درگیر بیماری هایش است یا در استخر و جکوزی به دنبال درمان و التیام دردها، هرگاه هم از اینها فراغت یافت مصاحبه ای علیه مربی تیمش می کند. «محمد مهدی نبی» مرد خبرساز فدراسیون که آمدن او از ابتدا محل مناقشه هواداران بود، و بیم آن داشتند که با توجه به قرابت و نسبتش با شرکت پیشکسوتان پرسپولیس را به آنها هبه کند، که با توجه به کارناوال خنده دار روز گذشته، ظاهرا نگرانی ها چندان هم بی مورد نبوده است. «علی رغبتی» کارمند وزارت ورزش که ظاهرا فقط مسئول کاستن از هزینه های باشگاه است و شخصی به اسم هاشمی که اصلا مشخص نیست بود و نبودش چه تاثیری دارد. این اعضای تصمیم ساز باشگاه بزرگی است که سال قبل به فینال قاره رسیده است. می گویند جنگ قدرتی در باشگاه شکل گرفته است بین دو طیف مختلف. از یک سو عرب می خواهد با جمع و جور کردن اوضاع بر تمام گفته های بالا مبنی بر ناآگاهی اش خط بطلان بکشد و از سوی دیگر نبی با یارکشی و مداخله در تمام وظایف مدیریت خودش یک تیم موازی تشکیل داده است. با بازیکنان مذاکره می کند، می آورد، می برد و مشخص نیست یک عضو هیات مدیره که نهایتا باید وظیفه نظارتی داشته باشد از کجا به چنین قدرتی رسیده است. هرچه است امروز در پرسپولیس یک بلبشوی مدیریتی را شاهدیم که هرکس ساز خود را می زند و به نظر می رسد وزارت ورزش باید به این غائله پایان بدهد. غائله ای که ماحصل آن خروج یکی از بزرگترین مربیان تاریخ پرسپولیس بود.