ژوزه را اخراج کنید ؛ همین حالا!

ضربه  جواهیرسوکای که در یک قدمی دروازه به تیر خورد و بیرون رفت ؛ دستاورد حقیرانه پرسپولیس است از فولادشهر؛ ورزشگاهی که 90 دقیقه میزبان برتری سپاهان بود و سکوها حیرت زده به تماشای تیم نشستند که حالا یقینا ضعیف ترین، بی روح ترین و بدترین تیم این چندسال است ...حتی بدتر از تیم علی دایی . بدتر از تیم وینگادا و بدتر از تیم مصطفی دنیزلی که رکوردهای 4 تایی را زیروروکرد.

1-  قبل از هرچیز باید با حقایق روبه رو شویم و آن را بپذیریم. قبول کنیم که این نه یک نیم کهکشانی که تیم  پانزدهم لیگ برتر است. تیمی با رکوردهای منفی عجیب که با توجه به وعده های اول فصل ، همان مخارج و جاه طلبی ها و بلند پروازی ها وضعیت را فاجعه بار نشان می دهند.بله ، پرسپولیس امروز یک تیم از دست رفته و بی حس و حال و معمولی است و ژوزه باید به جان کاستای نفت و بچه های گهر دعا کند که وضعیت از این بدتر نیست.

2- از اشکالات تاکتیکی آغاز کنیم؟ خواهش می کنم! برای فوتبالی ها حضور میلاد نقی زاده در خط هافبک پرسپولیس حجتی برای این است که اقای سرمربی درک ناصحیحی از شرایط تیمش دارد. مهدی مهدوی کیا در پست هافبک دفاعی؟ بعد از 35 سالی که مهدی از خدا عمر گرفته آخر چه جای تجربه و آزمون و خطاست؟ دفاع سه نفره هم یک برهان واقعی است برای اینکه جنس پرتغالی بنجل از کار درآمده . یادش به خیر وقتی قلعه نویی در استقلال از دفاع 3 نفره استفاده می کرد چه پوستی از او می کندیم!

3- علی عسگر بازیکنی که 10روز پیش در آستانه اخراج از تیم بود امروز به زمین آمد و با دست مبارک روبان اتوبان جناح راست را قیچی کرد تا سپاهانی ها در آن تاخت و تاز کنند و لایی بکشند. کاش کسی که اصولمان را پایش قربانی می کنیم بازیکنی در حد ابراهیم توره باشد که در سپاهان بازیها را در می آورد و حالا در موناکو با لقب ابرای شماره دو می درخشد. کاش اصلا اصول داشته باشیم. اصولی مثل اینکه ثبات در ترکیب تیمی از اصول مربیگری است!

4- کریم انصاری فرد را در تهران گذاشته اند و رفته اند. این اوج بی مسئولیتی است نسبت به آقای گل لیگ برتر و تنها بازیکن فعلی فوتبال ایران که کاش کمی حمیت داشت و به اروپا رفته بود تا امروز از اینجا نمی خورد. اینکه او بماند و هادی نوروزی به جایش در زمین راه برود از آن کارهاست ؛ همین طور علی کریمی که یک مویش با همه بداخلاقی ها می ارزد به آن بازیکن بی مسئولیت به دردنخوری که دقیقه 90 از 30 متری آسمان را می شکافد!

5- اینسرتهای تلویزیون اصفهان از صورت زلاتکو کرانچار عبرت آموز بود. او تیمش را با وجود برتری 2-0 به جلو می راند و اشتباهات را با فریاد و انرژی به بازیکنان یادآوری می کرد و آنطرف سینیور ژوزه ایستاده -  یک وری در سکوت به اشباحی می نگریست که با لباس قرمز و شانه های آویزان پی سپاهانی ها  چپ و راست می شدند. یک داد، یک واکنش...مردند از دستت استاد!

6- باید قبول کنیم. قبول کنیم خسارت حفظ یک مربی نا اشنای گرانقیمت بیش از ابقای اوست آنهم در شرایطی که 9 بازی گذشته و پرسپولیس مسایقه به مسابقه  بدتر کرده است. بله ، اخراج یک مربی به این معنا نیست که استخدامش اشتباه بوده؛ اینجا میدان فوتبال است و گاهی پیش بینی ها به نتیجه نمی رسد. حالا باید قبول کنیم که حضور یک مربی آشنا به خصلت بازیکنان ایرانی موفقیت امیز تر ازحفظ اویی خواهد بود که مرعوب عنوانش  شدیم: فرگوسن مصر!
آقای فرگوسن مصر عاجزانه از تو می خواهیم که مصر برگردی...روزهای خوب پرسپولیس - که ناتوان تر ،  بی هویت تر و تهی تر از همیشه است -  شاید اینگونه فرا یرسد.

نویسنده : پژمان راهبر