کارنامه نیم فصلی ارتش سرخ

پرسپولیس نیم فصل را در جایگاه پنجم به اتمام رساند. جایی که تا آسیایی شدن یک امتیاز، تا نایب قهرمانی 4 امتیاز و تا قهرمانی 5 امتیاز کم داشت، اما تنها یک نیمه فصل تمام شده است و سرخها 13 بازی تا پایان فصل دارند که 7 بار میزبان و 6 بار مهمان هستند که البته با توجه به میزبانی سایپا در البرز و هواداران پرشمار پرسپولیس در این شهر میتوان پرسپولیس را در این بازی هم نیمچه میزبان دانشت و پرسپولیس 8 بار در تهران بازی می کند و 5 بار باید به قم و اصفهان و انزلی و تبریز و اهواز بروند.

 سرخهای تهرانی در بازی هایی که مهمان بوده اند 15 امتیاز و در بازی هایی که میزبان بوده اند 14 امتیاز کسب کرده اند. آمار برای سرخها امیدوار کننده است. اما سرخها باید به مصاف  صبا و ذوب آهن بروند که رقیبشان هستند و بازی در زمستان تبریز و انزلی آن هم با تیمهائی که خطر حس می کنند می تواند خطرناک باشد. ضمن اینکه سایپا جلالی رقیب اصلی آسیایی شدن برای سرخها چون صبا و ذوب آهن است برود.

  سرخهای تهرانی در نیم فصل اول فراز و نشیب های زیادی داشته اند. این تیم پس از استقلال بهترین خط حمله را با 25 گل در بین تیمهای حاضر در لیگ دارد. سرخهای تهرانی در چهار هفته اول مسابقات 6 گل در چهار هفته دوم 5 گل در چهار هفته سوم 6 گل در پنج هفته آخر 8 گل به ثمر رسانده اند و جالب اینجا است که تیم ما به بهترین خط دفاع لیگ یعنی استقلال خوزستان که 7 گل خورده دو گل زده و یک تیر دروازه هم داشته است.

 اما قصه سرخهای تهران در خط دفاع به گونه دیگر است. این تیم اگر در فاز هجومی نایب قهرمانی است که اگر پنالتی هایش در بازی با نفت و فولاد و ذوب آهن به گل می شست شاید قهرمان بود و توپهای که به دروازه زد می توانست این قهرمانی را قاطعانه بکند. اما در فاز تدافعی دهمین دفاع در بین 16 تیم موجود است. سرخهای تهرانی در 17 بازی 18 گل خورده اند. اما خبر خوش روند گل خوردن سرخها است. تیم پرسپولیس ده گل از 18 گل خورده خود را در چهار هفته بحرانی اول فصل داشته است و سپس در فاصله هفته های پنجم تا هشتم تنها 3 گل مابین هفته های نهم تا دوازدهم 2 گل و از هفته سیزدهم تا هفدهم یعنی در پنج هفته تنها سه گل خورده است. آمار نشان می دهد که ثبات در گل زنی از هفته اول تا هفدهم وجود داشته اما در فاز تدافعی تیم بعد از اغتشاش در چهار هفته اول در فاصله هفته چهارم تا هفدهم یعنی در 13 بازی بعدی 2 گل کمتر از مجموع چهار بازی اول خورده است. شاید اگر اشتباهات گاه به گاه سوشا و روحیه بد صادقی در بازی های اول تیم در برابر استقلال خوزستان و سپاهان وجود نداشت این آمار می توانست بسیار بهتر هم باشد.

تیم ما 25 گل زده است. سهم مهاجمین ما 17 گل که با آقای گلی طارمی همراه بوده و خط دفاعی با وجود رضائیان صاحب سهمیه 2 گل و خط میانی اگر عالیشاه هم بال چپ بدانیم 6 گل است. مشکل را می توان در اینجا دید هافبکهای تیم کم گل زده اند. ضمن آن که تمرکز بیش از اندازه روی طارمی اگر چه خاطرات شیرین پیوس و ایرانپاک و بهزادی و کلانی و دایی را برایمان تداعی می کنند اما به یاد داشته باشیم در صورت مصدومیت و یا محرومیت طارمی تیم می تواند دچار بحران شود. برای اثبات این مسئله بد نیست اشاره ای به فوتبال جهان داشته باشیم که تیم بارسا وقتی مسی را مصدوم دید جانشینانی چون نیمار و سوارز  توانستند خلا او را پر کنند اما این اتفاق بعنوان مثال در چلسی و منچستریونایتد با نزول ستارگانی چون رونی و کاستا شاهدیم.

 پرسپولیس در فاز تدافعی شاید مهره های خوبی دارد اما در فاز هجومی تیم بیش از پیش متکی به طارمی است. به یاد داشته باشیم در روزگاری که مثلث ایرانپاک و بهزادی و کلانی در پرسپولیس بودند و یا پروین و فتح آبادی و محمدخانی و یا محمدخانی و پیوس وجود داشتند پرسپولیس سهمش از گل زنی بیشتر بود.

برانکو اشاره جالبی در پایان بازی با استقلال خوزستان داشت او معتقد بود خط هافبک باید پاسهای بیشتر و دقیق تری بدهند. نمایشی از تغییرات تاکتیکی در این بازی دیدیم احمدزاده و مسلمان و نورالهی نیاز به همکاری بیشتری هم دارند با این که بسیار آماده هستند اما عالیشاه علی رغم دوندگی بی شمارش جناح چپ تیم را زهر دار نمی کند. رامین رضائیان با سرعت و نفوذهایش شاید باید کانال راست خالی داشته باشد تا به تنهائی آن جناح را پوشش داده و با احمد زاده و مسلمان و حتی نورالهی همکاری هائی داشته باشد اما در جناح عالیشاه خلا وجود دارد آیا برانکو چاره را در حظور کفشگری در میدان و انتقال بیشتر نورالهی به سمت میانه میدان و حضور بیشتر احمدزاده و مسلمان در سمت چپ می بیند؟ برانکو دوندگی را دوست دارد او عاشق عالیشاه و علیپور در این سبک بازی است کاری که احمدزاده هم قادر به اجرای آن است. برانکو عاشق گرفتن توپ است او کامیابی نیا و نورالهی و کمندانی و شاید کفشگری را دارد اما برانکو چگونه توپهای بیشتری به طارمی و در صورت مهار او برای گل زدن می سازد؟ این سوالهای می تواند دغدغه های برانکو باشد که تیمی ساخته است دوست داشتنی و بسیار غرور آفرین و می تواند با چند رفع اشکال و شاید گرفتن بازیکنانی چون وحید امیری بتواند آمار گلهای هافبک های خود را بیشتر و فشار را از طارمی برداشته و بیشتر گل بزند و موقعیت ایجاد کند.