کدام کار فرهنگی جناب دیپلمات؟

یک فنجان چای داغ دیگر و این بار در کنار جعفر کاشانی بود مردی که در فوتبال ایران به نام دیپلمات شناخته شده است مردی که این اسم مصداقی از شغل او بعنوان مردی که سالها در وزارت امورخارجه کار کرده است و از سوی دیگر بخاطر رفتار او است جعفر کاشانی چون همیشه با کلی گوئی ها آمد گوئی روزنامه ای را می خواند حرفها همه کلی بودند اما آن چیزی که در صحبتهای او بارها تکرار می شد لزوم یک رفرم فرهنگی در عرصه باشگاه ها و فرهنگ کل فوتبال ما بود.

 او سخن از این داشت که باشگاه باید امکانات داشته باشد و استادیوم شخصی داشته باشد و امکانات اداره مسابقات خود را داشته باشد تا بتوان  رفرم فرهنگی در این باشگاه و یا کل فضای فوتبال ایجاد کرد اما مرد دیپلمات فوتبال ما هیچگاه تعریفی از فرهنگ فوتبال نکرد نگفت که در فرهنگ فوتبال باید همه چیز رو بنائی باشد یا این که زیر بنائی هم باید به فرهنگ رسیدگی کند ؟

 دیپلمات فوتبال ما سعی داشت که اسامی را به میان نیاورد و از برتری ها و از ضعف ها سخن نگفت او نتوانست حتی مسائل سو فرهنگی 50 سال پیش را برای ما بیان کند.

 نمی دانیم تا به کی باید در خفا و پنهان کاری به سر ببریم ؟ جعفر کاشانی نگفت که چرا باید مقوله سو فرهنگی وجود داشته باشد که اختلاف دکتر اکرامی و پرویز دهداری را تبدیل به انحلال باشگاه شاهین نمود  جعفر کاشانی سکوت کرد و یا این که به کل گوئی پرداخت او شروع کرد به سفسطه های بریده بریده که پرویز دهداری و نسل اول شاهین باید بازنشسته می شدند و چون باشگاه شاهین علاقه ای نداشت از طبقات دیگر اجتماعی و خصوصا از شهرستان ها بازیکن بگیرد در نتیجه پایه های شاهین لرزان شد.

 می پرسیم  این حرفهای کاشانی در کجای مقوله ای که بارها از مکتب شاهین شنیده ایم که می گفتند اول اخلاق و بعد تحصیل و سپس فوتبال جای می گرفت ؟ خیلی از شاهینی ها از میان ما رفته اندو دکتر اکرامی  مهمترین است دوست داشتیم از او بپرسیم آیا حرفهای جعفر کاشانی درست است که اخلاق و تحصیل و فوتبال در مکتب شاهین یک خصلت دیگر یعنی طبقه اجتماعی و شرط تهرانی بودن هم داشت ؟ کاشانی نمی خواهد از گذشته بگوید از مشکلات فرهنگی بزرگان دور بگوید و این که چگونه آن اشتباهات باعث شد شاهینی به صلابت آن شاهین تبدیل به شاهین منحل شده شود.

جعفر کاشانی از فرهنگ به انحطاط رفته این روزهای فوتبال بخوبی سخن می گوید از فرهنگی که بازیکن براحتی مدیرعامل را کتک می زند و به تیم دیگر می رود و یا بازیکنی خود با تیم باشگاه قطری قرار داد می بندد و مدیر عامل باشگاه تصمیم می گیرد گوشه قرار داد را بزند تا نمدی برای کلاه باشگاه دشت کند یا این که مدیر عامل باشگاه  می خواهد باشگاه را اروپایی کند!! که ما نمی دانیم معنی اش چیست اما قادر نیست تعهدات مالی  به بازیکنان را پرداخت کند اما می گوئیم هنوز یاد نگرفتیم که بسیاری از سو رفتارهای فرهنگی همین ملاحظات و دیپلماسی بی مورد ی است که کاشانی ها بارها به این فوتبال تزریق کرده اند.

 او نتوانست پاسخ سوال 50 ساله میلیون ها ایرانی و شاهینی و پرسپولیسی را بدهد و بگوید که اصل جریان شاهین چه بوده است و نباید به آن جنبه های دیگری داد که هنوز هم می دهند ؟ کاشانی از سو رفتار فرهنگی امروز می گوید اما از سو رفتارهای فرهنگی دیروز فرار می کند  و نمی خواهد کالبد شکافی مشکلات اصلی فرهنگی را بکند جائی که منافع  شخصی همواره بر منافع گروهی برتری داشته است  باید بگوئیم   تا جائی که نخواهیم برای یک بار هم شده اصل را با تمامی وجود فدای فرع رودروایستی ها و رفاقت ها و دوستی ها نکنیم نمی توانیم از فرهنگ سخن بگوئیم.

 فریاد های امروز در ورزشگاه ها این همه سو رفتارهای اجتماعی یک شبه حاصل نشده است   این که بخواهیم به زور گذشته ای بسازیم  و مرتب به سوگ سیاووش فوتبال بنشینیم کاری برای ما نمی کند  مشکل اصلی ما همین نگفتن ها است همین مخاطب را به سخره گرفتن ها است اگر قرار است سکوتی باشد باید گفت این سکوت بخاطر رفاقتها است نه برای حق که این خود  مصداق بی فرهنگی است که جناب دیپلمات سالها است دم از آن می زند  و هنوز نمی تواند برای یک بار بگوید ما هم اشتباه داشتیم و گذشتگان ما هم اشتباه داشتند و آنها اسطوره نبودند که اگر بودند سکان کشتی فوتبال ما این گونه به دست نا اهلش سپرده نمی شد.