کرمانی مقدم: قلعه نویی اولین باختش را مقابل پرسپولیس کسب می کند/ نکونام فرقی باسوسا ندارد

 پیشکسوت باشگاه پرسپولیس گفت: «حضور قلعه نویی برای بازیکنان این تیم، هواداران و همه استقلالی در دربی مهم است ولی من فکر می کنم امیر قلعه نویی در دربی اولین باختش را مقابل پرسپولیس کسب کند.»

او بازیکنی بود فوق العاده خوب و تنومند که هر خط دفاعی را آزار می داد و گل استثنایی اش به الهلال عربستان هنوز در ذهن هواداران پرسپولیس هست. کرمانی را بچه های جنوب شهر و خیابان هاشمی با هنرش در زمین خاکی شهید نوروزی (ارم) می شناسند؛ ستاره ای که اگر همین امروز بازی می کرد، مسلماً از تمام پرسپولیس ی ها بهتر بود. زوج کرمانی و پیوس در پرسپولیس تداعی کننده خاطرات بسیار خوشی بود که انگار دیگر قرار نیست تکرار شود. کرمانی مقدم در یک عصر تابستانی مهمان خبر بود و از هر دری با ما سخن گفت:
 
* از کجا شروع کنیم؟
- همه از محل شروع می کنند حالا شما از هرجا که دوست داری مصاحبه ات را شروع کن.
 
* با توجه به نزدیک بودن دربی 75، می خواهیم تو را به حال و هوای دربی های گذشته ببریم. هر وقت در زمان بازیگری ات به زمان دربی نزدیک می شدی، چه حس و حالی داشتی؟
- من در 4 یا 5 دربی بودم. زمان ما اردویی به آن شکل نبود. علی آقا می گفت بروید فردا ظهر سر بازی باشید و تمام. اما ما هم قبل از دربی بیشتر رعایت می کردیم. به موقع می خوابیدیم و به موقع غذا می خوردیم و خیلی چیزهای دیگر را بیشتر رعایت می کردیم. حالا شاید برای بازی های دیگر این قدر حساسیت نداشتیم ولی این بازی را واقعاً برای خودمان مربی بودیم، یعنی خود من یک ماه مانده به بازی، خیلی بهتر تمرین می کردم و به قول معروف برای تیمم از هر لحاظ سنگ تمام می گذاشتم. آن موقع واقعاً تعصب رنگ قرمز و آبی را داشتیم. همیشه هم بازی های دربی خوب می شد اما دربی الان انگار زیاد آن حساسیت را ندارد و به نظرم آن زیبایی در دربی ها دیده نمی شود.
 
* برخی ها می گفتند مرتضی کرمانی اولش استقلالی بوده؛ واقعاً باید این حرف را باور کنیم؟
- استقلالی؟! اصلاً. من خودم آن موقع عبدالعلی چنگیز را خیلی دوست داشتم. اگر استقلالی بودم که اصلاً به پرسپولیس نمی آمدم. اصلاً راستش را بخواهید نه پرسپولیس ی بودم نه استقلالی!
 
* پس تو از آن دست بازیکنانی نیستی که بگویی از اول پرسپولیس ی بودی؟
- نه؛ اصلاً. من فقط آن موقع تیم محله مان را دوست داشتم؛ تیمی به نام توفان! آن موقع تمام تیم ها می آمدند با ما بازی می کردند و... زمین خاکی مان هم در خیابان هاشمی ، 21 متری جی بود. بعداً در مقطعی عبدالعلی چنگیز مرا برد استقلال. پورحیدی خیلی از من خوشش آمده بود. فکر کنم سال 64 بود. سرباز بودم. یکی، دو هم ماه آنجا تمرین کردم. پورحیدری خیلی از من خوشش آمد. گفت مدارکت را بیاور. یک خورده از جو تیم استقلال در آن مقطع خوشم نیامد. آن موقع هم استقلال بازیکنان خیلی خوبی داشت؛ مظلومی، چنگیز، نامجومطلق. آن مقطع هم استقلال واقعاً استقلال طلایی بود. ولی به من که یک جوان بودم، زیاد اهمیت نمی دادند و خیلی مرا بازی نمی دادند. رک و روراست بگویم زیاد تحویلم نمی گرفتند. بعد پنجعلی به من زنگ زد. اصلاً قرار هم بود پنجعلی مرا ببرد به پرسپولیس . این موضوع هم به قبل از صحبت با چنگیز برمی گشت. اتفاقاً محمد پنجعلی خیلی از دستم ناراحت شد که چرا رفتم تمرین استقلال. به من هم گفت من که با تو صحبت کرده بودم، چرا رفتی تمرین استقلال؟! بعد از تمام این اتفاقات رفتم سر تمرین پرسپولیس . اجازه تمرین گرفتم و بعد هم مشغول شدم. جو پرسپولیس هم با آن جوی که من در استقلال دیده بودم، زمین تا آسمان فرق داشت!
 
* واکنش پروین به حضورت در اولین تمرین پرسپولیس چه بود؟
- علی آقا به محمدپنجی گفت این کیه آوردیش؟
 
* بعد چه شد؟
علی آقا بیشتر تمریناتش به بازی فوتبال برمی گشت. در آن تمرین هم مرا فرستاد تیم ذخیره ها. دو تا تیم شدیم و علی آقا تیم اصلی پرسپولیس را مقابل ما قرار داد. محمد پنجعلی ، مرتضی فنونی زاده، سعید نعیم آبادی، سیدعلیخانی و... اصلاً مشخص بود این تیم ترکیب ثابت علی آقاست. بعد دیگر ما بازی کردیم. در آن بازی هم تیم ما 6 تا زد و من هم4 تا گل زدم. یعنی چهار تایی که من زدم هم واقعاً استثنایی بود. خدا شاهد است همه را می ریختم به هم! جنگ اصلی ام هم با سعید نعیم آبادی بود. علی پروین هم خوشش آمده بود. می گفت پاس بدید به مجتبی! پاس بدید به مجتبی! علی آقا از اعتماد به نفس من، جنگندگی ام و بعد که دید توپ را می گیرم و می جنگم و جلو می روم و... واقعاً از من خوشش آمد. واقعاً در آن تمرین دید آویزانم می شوند و می کشند مرا و... من هم می جنگم و کم نمی آورم. باور کنید در تمرینات من و سعید نعیم آبادی این قدر با هم می جنگیدیم که همیشه خونی بودیم! این قدر همدیگر را می زدیم و درگیری فیزیکی داشتیم که نگو. در آن تمرین و بازی تمرینی که خود علی آقا هم با ما بود هرچه توپ می گرفت، می داد به من.
 
* بعد از آن تمرین علی آقا چه گفت؟
- به خوردبین گفت یه دستخط از این مجتبی بگیر جایی نره! این جور که خود پنجعلی به من می گفت، گفتش به علی آقا گفتم مرتضی جایی نمی ره؛ با منه! علی آقا هم دوباره گفته بود یک نامه ازش بگیر.
 
* تو هم نامه را نوشتی؟!
- نه بابا! بعد که تمرین تمام شد، پروین به من گفت تو هم خوش استیلی ها (خنده). اینجا بود که فهمیدم علی آقا از من خوشش آمده ! بعد دیگر همان جا ماندیم. پنج، شش ماهی با پرسپولیس تمرین می کردم اما اجازه بازی نداشتم!
 
* چرا؟
- من قبلش تو بنیاد شهید بودم ولی بنیاد شهید رضایت نامه مرا نمی داد! بعد از اون علی آقا و پرسپولیس ی ها دنبال رضایت نامه من بودند و من هم آخرین روز های سربازی ام را در حال گذراندن بودم. این قدر بنیاد شهید ی ها رفتند و آمدند که من بمانم اما وقتی دیدند من اصرار دارم که به پرسپولیس بروم، دیگر بی خیال شدند.
 
* رضایت نامه ات را چطوری گرفتند؟
- خود علی آقا. 30 تا توپ دادند به بنیاد شهید و رضایت نامه مرا گرفتند! آقای خوردبین هم تمام این کار ها را انجام داد و پیگیر بود.
 
* اولین بازی رسمی ات برای پرسپولیس کدام بازی بود؟
- با تیم نیروی زمینی. در آن بازی، ما بازی را 2 بر 1 بردیم که گل اولش را هم من به نیرو زدم. آن گلم هم واقعاً برایم خاطره انگیز بود که چهار نفر را به هم ریختم و زدم تو گل. در آن بازی ناصر محمد خانی و حمید درخشان هم بالا بودند و بازی را تماشا می کردند. آن موقع همه به ناصر محمد خانی می گفتند، آقا ناصر برگرد برگرد، که آن بازی هم ناصر به هواداران تیم گفته بود خیالتان راحت باشد، این هم جایگزین من. شماره 8 پرسپولیس را هم دادم به مرتضی کرمانی که راحت کار کند و بدرخشد.
 
* برای پوشیدن پیراهن پرسپولیس و گرفتن شماره از ناصر محمد خانی اجازه گرفتی؟
- آره آقا. من عاشق ناصر بودم! باور نمی کردم شماره 8 ناصر را بپوشم.

* در ایران همیشه دوست داشتی مثل کدام بازیکن بازی کنی و اصلاً جای چه بازیکنی باشی؟
- حالا درسته ناصر همیشه می گوید با فرشاد راحت بودم و... اما من همیشه دوست داشتم جای ناصر محمد خانی بودم!
 
* اما در لیست منتخب پرسپولیس ناصر محمد خانی نبودی؟
- آره این جور موقع ها واقعاً انتخاب ها خیلی سخته . من هم ناراحت نشدم. من هم گفتم توانستم تا یک حدی خوب باشم اما هیچ وقت نتوانستم بازیکنی مثل ناصر محمد خانی شوم.
 
* محسن عاشوری می گفت غلامرضا رضایی پرسپولیس فوتبالش تقریباً شبیه مرتضی کرمانی خودمان است؛ باید این حرف را باور کنیم؟!
- خیلی های دیگر هم به من این حرف را زدند. هم او را گفتند و هم اولادی رو!
 
* حالا واقعاً این طوری است؟ به نظر نمی آید اولادی و رضایی جنگندگی تو را داشته باشند؟
- من نمی خواهم از خودم تعریف کنم اما من همه دفاع ها را می زدم. همیشه از دفاع توپ می گرفتم، از بازیکنم رد می شدم اما الان خیلی از بازیکن های پرسپولیس نمی توانند از بازیکن مستقیم شان رد شوند. من یکدفعه سه، چهار بازیکن را می ریختم به هم.
 
* دربی هایی که بودی بیشتر با چه نتایجی همراه بوده؟
- 4، 5 دربی بودم. دربی ای که 3 بر یک باختیم را بودم که داور اشتباه کرد و یک گل فرشاد را در آن بازی به اشتباه آفساید گرفت. نیمه دوم آن بازی خیلی موقعیت گل داشتیم و من فکر می کنم اگر داور آن گل را به اشتباه مردود اعلام نمی کرد و بالای 5 موقعیت که در نیمه دوم از روی خط برگرداندند، گل می شد، ما شاید 7 بر 3 آن دربی را می بردیم. بهترین بازی من هم در آن دربی زیرباران بود که وحید قلیچ، دروازه بان ما بود و سعید عزیزیان دروازه بان استقلال. آن بازی قلیچ پنالتی قلعه نویی را گرفت و شکورزاده هم به اوت زد. در آن بازی من خیلی شکورزاده را اذیت کردم و زدمش. شکورزاده خیلی خشن بود من هم عاشق این جور بازیکنان بودم که با آن ها بجنگم و... بازی بعدی هم که یادم می آید برد یک بر صفرمان بود که فریبرز مرادی پاس داد که فرشاد گل زد و دو تا دربی دیگه... که دقیقاً جزییاتش یادم نیست.
 
* در مورد چهار دربی ای که مظلومی از پرسپولیس برد چه نظری داری و فکر می کنی چطور مظلومی آن بازی ها را به شکل متوالی از پرسپولیس برد؟
- دلیلش این بود که اولاً تیم استقلال خیلی خوب بسته شده بود. یکی از دلایلش هم این بود که چون پرسپولیس در شرایط روحی خوبی نبود و دربی های قبلی را باخته بودند و بیشتر فکر می کردند که مساوی کنند و نبازند! فکر می کنم پرسپولیس یارگیری خوبی هم نکرده بود حالا شانس آقای مظلومی شد که اون دربی ها را ببرد. البته من فکر می کنم حق استقلال در آن چهار دربی برد نبود و اعتقاد دارم در دو دربی باید برنده می شد. در یکی از آن چهار دربی هم واقعاً حق پرسپولیس برد بود. پرسپولیس خیلی حمله کرد اما در آن دیدار باخت، البته می خواهم بگویم پارسال استقلال یک تیم رؤیایی جمع کرده بود اما امسال پرسپولیس یک تیم رؤیایی جمع کرده. مشکل پرسپولیس هم الان فقط همین مشکل روحی- روانی است یعنی الان پرسپولیس یک مربی مثل فرهاد کاظمی می خواد که از لحاظ روحی و روانی تیم را به بهترین شکل آماده کند. تیمی مثل پرسپولیس واقعاً جمع کردنش خیلی سخته . اگه مانوئل الان بتونه پرسپولیس را جمع کنه خیلی هنر کرده.

* وضعیت فعلی پرسپولیس تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟
- من فکر می کنم این تعطیلی خیلی به نفع پرسپولیس تمام شد چون مطمئن باشید اگر این تعطیلی نبود شاید باز هم می باخت. این تعطیلی مردم را کمی آزادتر می کند، مربی بیشتر با بازیکنان آشنا می شود. مردم هم فکرشان دنبال دربی است و مانوئل با بقیه بازیکنان پرسپولیس ، جدا از ملی پوشان بیشتر آشنا می شود.
 
* چه پیش بینی از این دربی داری؟
- پرسپولیس این دربی را نمی بازد مطمئن باش!
 
* چرا؟
- دربی با همه بازی ها فرق می کند. یک موقعی پرسپولیس با رضا عابدیان یک گل زد و یک بر صفر آن بازی را برد. پرسپولیس آن سال خیلی ضعیف تر بود اما استقلال را برد. یک سال هم استقلال خیلی ضعیف تر از پرسپولیس بود که برد یا همان بازی که ما 3 بر یک باختیم واقعاً نفرات ما خیلی بهتر از استقلال بودند. نیمکت ما هم خیلی قوی بود اصلاً شما بازی دربی را از همه بازی ها جدا کن چون خیلی با سایر بازی ها فرق می کند!

* روی چه حسابی می گویی پرسپولیس اصلاً دربی آینده را نمی بازد. شما هافبک های پرسپولیس را با استقلال مقایسه کن هرچند که مثلاً به گواه خیلی ها پرسپولیس مهاجمان یا مدافعان بهتری نسبت به استقلال دارد اما مثلاً دروازه بانش هم از دروازه بان استقلال بهتر نیست؟
- پرسپولیس الان مشکلش فقط یک هافبک دفاعی است. شما مطمئن باشید الان همین محمد نوری مقابل استقلال بهترین بازیش را انجام می دهد و انرژیش دو برابر می شود، علی کریمی همین طور.
 
* سوسا واقعاً بازیکن خوبی است؟
- در آن یک هفته ای که من در تمرینات پرسپولیس بودم سوسا را بازیکن خوبی دیدم به نظر من سوسا بازیکن خوبی است اما فکر کنم او هم خیلی آماده نبود.
 
* اما واقعاً سوسا در حد نکونام و بقیه هافبک های تراز اول دیگر تیم های لیگ برتری هست؟
- من فکر می کنم سوسا از خیلی از هافبک هایی که شما نام بردید بهتر است منتهی گفتم باید آماده شود. او فوتبال را فوق العاده خوب بازی می کند و اگر آماده شود به شما می گویم که چقدر خوب است و عالی بازی می کند.
 
* سوسا چه چیز قابل توجهی دارد؟
- سوسا رو به جلو و در عمق پاس می دهد.
 
* به قول عادل فردوسی پور می توانم از جواب شما قانع نشوم چون هرقدر قیاس می کنم نمی توانم بازی او را مثلاً با نکونام قیاس کنم؟
- نکونام بازیکن حرفه ای است اما فکر می کنم الان بیشتر از تجربه اش بهره می برد. روی همین اصل می گویم نکونام با سوسا به نظرم خیلی فرق ندارد. نکونام بازیکن خطرناکی نیست مگر اینکه روی کاشته ها یا مثلاً ضربات سرش بتواند برای پرسپولیس مشکل ساز شود.
 
* امیر قلعه نویی تاکنون در دربی ها به پرسپولیس نباخته، فکر می کنی استقلال با او چگونه مقابل پرسپولیس نتیجه بگیرد؟
- حضور قلعه نویی برای بازیکنان این تیم، هواداران و همه استقلالی در دربی مهم است ولی گفتم من فکر می کنم امیر قلعه نویی در دربی اولین باختش را مقابل پرسپولیس کسب کند.
 
* روی چه حسابی این حرف را می زنی؟
- این دربی را پرسپولیس نمی بازد! این را شما مطمئن باشید، با اینکه خط دفاعی پرسپولیس خوب کار نکرده.
 
* روی حساب مربی یا روی حساب بازیکنان این حرف را می زنی؟
- مربی آشنایی اش با تیم بیشتر شده، چون اگر دقت کرده باشید او هر بازی تیمش را عوض می کرد اما الان فکر می کنم او به شناخت خوبی از بازیکنانش رسیده است.
 
* کدام تیم را پرمهره می دانی؟
- پرسپولیس به نظر من بازیکنان بهتری دارد.
 
* تو در پرسپولیس این چند سال اخیر کدام بازیکن را شبیه خودت می دانی؟
- شبیه من؟ هر کدام شان الان خصوصیات خاص خودشان را دارند. بازیکنی که قدرتی، جنگنده، دریبل زن و سرزن باشد را، روراست در پرسپولیس چند سال اخیر ندیده ام. حالا شما، غلامرضا رضایی را بنویس شایدکمی هم اولادی شبیه من بود. شاید باور نکنید آن سال که به قطر رفتم قطری ها واقعاً بد و خشن و خیلی ببخشید وحشی بازی می کردند اما آن سال که من به قطر رفتم روزنامه های قطری نوشتند وای به حال دفاع ها که کرمانی آمد! من الان روزنامه هایش را دارم. باورکنید اونجا من دفاع های قطری را تکه و پاره می کردم! یعنی دوست داشتم دفاع خشن و قدرتی جلوی پای من باشند. دوست داشتم با زحمت زیاد به گل برسم! الان فکر می کنم چنین بازیکنی در ایران کم باشد.

* الان بازی می کردی چقدر قیمتت بود؟
- سه میلیارد خوبه؟!
 
* نمی دانم از شما پرسیدم؟!
- من فکر می کنم دو میلیارد را می ارزیدم. آره شما همین را بنویس راضی ام!
 
* کلاً خیلی خشن بودی؟
- من را از پشت می زدند، تماشاگران خودشان آهنگ می زدند. می دیدند کی مرا زده، بعد می گفتند کرمانی شمارشو برداشت!

* دوست داری واژه یاغی را در مورد تو به کار ببریم؟
- مجتبی محرمی یاغی شماره یک بود ومن هم یاغی شماره دو پرسپولیس بودم. البته به شما بگویم ما خیلی ساده بودیم چون اگه الان بازی می کردیم و از لحاظ روحی با ما کار می کردند و می گفتند درگیر نشوید و...ما هم آن کار ها را نمی کردیم.
 
* واقعاً؟!
- بله، علی پروین می گفت چرا داور را نزدی؟! با آن روحیه که داشتیم می گفتیم علی آقا پشت ما هست دیگه! کاشکی این طور نمی شد. من 31 سالگی فوتبال را گذاشتم کنار، واقعاً حیف شد.
 
* چرا زود خداحافظی کردی؟
- متأسفانه زود خداحافظی کردم. خودم هم فکر می کنم 5 سال دیگر راحت می توانستم بازی کنم! بعد از قهرمانی با استانکو طوری شد که رفتم اما ای کاش شرایط طوری فراهم می شد که می ماندم! متأسفانه اوایل پول دادن های خوب بود که من رفتم.
 
* پیشنهاد خارجی نداشتی؟
- نه، اما چند پیشنهاد داخلی داشتم. سپاهان، ذوب آهن و یک تیم تهرانی بودند که مرا می خواستند. آن موقع هم من گفتم پیراهن تیمم را عوض نمی کنم اما اگر الان بود می رفتم.
 
* بعداً پشیمان شدی؟
- بعداً نه، آن موقع می گفتم من پیراهنم را دوست دارم اما وقتی پیشکسوت شدم متوجه شدم کاش می رفتم و شرایط زندگی ام را بهتر می کردم. آن موقع اگر 7 یا 8 میلیون هم می گرفتم می توانستم برای خودم یک خانه بخرم.
 
* الان مستأجری؟
- بله!
 
* چرا؟ شما که چند سال در قطر بودید؟
- من خانواده شلوغی داشتم. بعد هم همه از من توقع داشتند. من آمدم یک خانه در بلوار فردوس خریدم اما بعد که دستم خالی شد 181 متر آپارتمان را فروختم 20 میلیون! شاید آن خانه الان 700 میلیون می ارزد. دیگر هم نتوانستم صاحب خانه شوم.
 
* چه سالی؟
- همان سالی که از پرسپولیس آمدم بیرون، سال بعد خانه ام را فروختم. تنها شده بودم، هیچ کس سراغ من نیامد. من سه میلیون بدهی داشتم و به خاطر آن هم مجبور شدم آپارتمانم را بفروشم!
 
* پشیمان نیستی؟
- من آدم رفیق بازی بودم. در قطر هم تبدیل به یک بانک شده بودم و از آنجا مرتب برای دوستانم پول می فرستادم و کمکشان می کردم، هرچند که بعداً دوستانم را کمتر کردم و چند رفیق درست و حسابی ام را نگه داشتم.
 
* الان چه کار می کنی، درآمد داری؟
- درآمد به آن صورت ندارم! مثلاً سال قبل که در پیکان بودم قراردادم 40 میلیون بود، خب این مبلغ هم پولی نبود. این در حالی است که الان یک میلیون و صد و پنجاه اجاره می دهم، اما الان رفیق های خوبی دارم، از آن ها قرض می گیرم و دوباره پول می گیرم به آن ها پس می دهم.
 
* اگر به تو اطمینان شود تو در مربیگری جواب می دهی؟
- صددرصد. خیلی دوست دارم کار مربیگری را و خیلی چیزها را هم در این سال ها یاد گرفته ام. من 5 سال قطر بودم و با مربیان بزرگی مثل سیلاس برزیلی کار کرده ام.

* یاغی استقلال را در زمان خودت و بعد از آن چه بازیکنانی می دانی؟
- شاید برومند! او فقط یک مشت زد. من خیلی مشت زدم، در شهرستان ها خیلی دعوا کردم. در اهواز با یک مأمور دعوایم شد، هواپیمای تیم را نگه داشته بودند اما ننویسید، دیگر من می خواهم سرمربی شوم. اگر من یک وکیل داشتم شاید الان از علی دایی هم بزرگ تر می شدم.
 
* دوست داشتی جای چه کسی باشی؟
- دوست داشتم تختی می شدم و حسرت هیچ فوتبالیستی را نمی خوردم که ای کاش جای او می شدم.