کرونا را فقط فوتبالیست می گیرد، نه کارگران کارخانه ها!

می شود در مقابل استدلال سلامتی مردم، پای کارگران زحمتکش کارخانه فولاد مبارکه را وسط کشید، می شود پای کارمندان شرکت هواپیمایی آتا را وسط کشید، می شود پای کارگران کارخانه ذوب آهن اصفهان و کارخانه فولاد خوزستان را کشید وسط. کارگران و کارمندان شریف این کارخانه ها  کرونا نمی گیرند؟

حقوقدانان بهتر می دانند که در قوانین حقوقی کلمه «مشاع» به چه معناست. به شکل کلی و همه فهم در این قانون باید همه کسانی که ذینفع هستند با یک رای مشخص-حالا موافق یا مخالف تفاوتی ندارد-تصمیم بگیرند. به این کلمه دقت کنید:همه ذینفعان. به طبع در مسئله لیگ برتر و ادامه مسابقات یا لغو آن چون همه تیم ها ذینفع هستند باید همه یک رای داشته باشند. حتی یک رای مخالف، بازی مشاع را به هم می زند. اینجا دیگر انتخابات نیست که رای اکثریت ملاک عمل باشد. حتی یک رای خلاف هم قاعده بازی را به هم می زند. در یک خانه با قانون مشاع اگر فقط و تنها فقط یک مالک یا مستاجر رایی خلاف رای دیگران داشته باشد، اجازه دارد برود شکایت کند که مثلا سقف پاسیو را همسایه طبقه اول پوشانده است. این شکایت در مراجع رسمی به رسمیت شناخته می شود و حق را به صاحب شکایت می دهند.

در لیگ برتر اما می گویند 13 تیم از 16 تیم موافق لغو لیگ برتر هستند. اینجا سه تیم (بنا بر این ادعا) خلاف رای سایرین هستند. بسیار ساده است. رای اکثریت وتو می شود. مدیران این تیمها احتمالا در سالهای بعد نمی خواهند در لیگ بازی کنند و به عواقب کارشان فکر نکرده اند.  تعجب از کسانی است که موافق تعطیلی هستند و سلامت مردم را بهانه تعطیلی قرار می دهد در حالی که خودشان هم می دانند ده امتیاز بالاتر صدرنشین لیگ دلیل این تصمیم است. کما اینکه اگر از آنها بپرسی حالا که لیگ تعطیل می شود پرسپولیس را قهرمان اعلام کنیم برای اینکه ده امتیاز پیش است می گویند نه ، 9 هفته مانده و هنوز چیزی مشخص نیست. در یکی از برنامه های خنک تلویزیون هم آرش برهانی برای این ماجرا دلیل 12 امتیاز جلو بودن و در چند هفته به پایان و لیگ را آورد که در آخر قهرمان نشدند. اشاره برهانی به فصل 85-86 بود که صمد مرفاوی در کنفرانس مطبوعاتی بعد از باخت به پرسپولیس از 12 امتیاز جلو بودن استقلال گفت. در آخر آن فصل استقلال پایین تر از پرسپولیس در جدول ایستاد. با این حساب در شکل فعلی حتی اگر 15 تیم مخالف برگزاری ادامه لیگ باشند و فقط و تنها فقط پرسپولیس موافق برگزاری، باید لیگ ادامه پیدا کند. البته که در این مورد نهادهای بالا دستی مثل ای.اف.سی و فیفا می توانند حکمی بدهند و خلاص. یعنی بگویند برگزار کنید یا نکنید، و اگر رای به برگزار نشدن بود تکلیف قهرمان چه می شود. این دعواهای زرگری را رها کنید و به اصل ماجرا بپردازید.

اصل ماجرا این است که کرونا اگر قدم نحسش تا چند روز قبل ما را در قرنطینه ناخواسته قرار داده بود و از ترسش نمی توانستیم از خانه خارج شویم مبادا با یک نفس کشیدن ملک الموت به سراغمان بیاید، تناقضهای بسیاری از آدم ها را آشکار کرد. یکی همین نوازندگان در سور برگزار نشدن لیگ. این تیم ها که عمدتا از صدقه سر دولت برای خود تیم ساخته اند و مثل پرسپولیس و استقلال هیچوقت هشتشان گرو نهشان نبوده و هیچوقت به هیچ بازیکن و مربی ای بدهکار نشدند و کارشان به فیفا و محاکم قضایی اش نرسید، هیچکدام به اندازه این دو تیم در لیگ ایران قهرمان نشده اند و باز هم زبانشان بلند است که اگر بتوانند یک قهرمانی دیگر از یکی از این دو تیم بگیرند. یک قهرمانی هم گرفتیم، خودش خوب است، خدا بده برکت! این مدیران هزینه ساز بی بازده که در آخر هر سال، والبته آخر هر فصل فوتبالی باید بیلان کار برای مدیر بالا دستی بفرستند، قطعا و حتما بی لیاقتی شان زمانی اثبات می شود که یک تیم تهرانی برای بار چهارم متوالی قهرمان لیگ شود و دست آنها تا قرن آینده از جام کوتاه بماند.

برای همین هم به حرف هایی که می زنند مطلقا فکر نمی کنند. اگر کمی-فقط کمی- به حرف هایشان فکر می کردند ژست مظلوم نمایی به خود نمی گرفتند و از احساسات عمومی سوءاستفاده نمی کردند و پای کرونا را حداقل به فوتبال باز نمی کردند و سلامت مردم را هزینه ناتوانی شان نمی کردند. در این صورت است که می شود در مقابل استدلال سلامتی مردم، پای کارگران زحمتکش کارخانه فولاد مبارکه را وسط کشید، می شود پای کارمندان شرکت هواپیمایی آتا را وسط کشید، می شود پای کارگران کارخانه ذوب آهن اصفهان و کارخانه فولاد خوزستان را کشید وسط. همه هم کارخانه های دولتی که هزینه تیم داری می دهند.  این وسط فقط فوتبال است که باید سرش بریده شود؟ کارگران و کارمندان شریف این کارخانه ها خانواده ندارند؟ اینها کرونا نمی گیرند؟ اگر یکی از این کارگران کرونا بگیرد به قول آقای زنوزی می تواند تا آخر عمر کار کند؟ نصف ریه اش از بین نمی رود؟! پای مردم را از دایره ناتوانی تان بیرون بکشید. مردم همین حالا هم زخم خورده کرونایی هستند که پول درمانش را ندارند. هزینه متوسط درمان یک بیمار کرونایی تا بهبودی کامل 55 میلیون تومان است.این را می دانستید یا فقط شعارهای بیرون گود نشستن و لنگش کن را بلدید؟ در حالی که شما دارید فکر می کنید که یکی از همان تیم های تهرانی که زیر بار قرض و بدهی دارد کمر خم می کند قهرمان نشود و این را به سیاهه رزومه تان اضافه کنید که نگذاشتید پرسپولیس قهرمان شود، یک همشهری، یک هموطن در همان کارخانه هایتان و در شرکت هواپیمایی تان دارد با کرونا می جنگد.

فکر نمی کنید بس است این صحنه ای که ساخته اید و می خواهید طرف پیروز این صحنه لقب بگیرید؟ بهتر نیست به جای حاضر نشدن جلوی قهرمان لیگ و در رختکن ماندن، مبارزه رودررو را انتخاب کنید و سعی کنید بازی جوانمردانه را در زمین انجام دهید نه پشت بیانیه ها و خطابه هایتان؟! فوتبال زمینی برای جنگیدن دارد به رنگ سبز. در زمین سبزش بجنگید نه پشت فنس های تماشاگران که در حال رجز خوانی هستند!