کیک را لگد مال نکنید!

سالها پیش جملاتی در مورد جشن تولد خواندم که این روزها بیشتر به یادم می آیند و آنها چنین بودند:
" اگر شمع کیک تولدی را فوت نمی کنید حداقل کیک را لگدمال نکنید "

‎پرسپولیس ایران برای سومین بار به یک فینال آسیائی رسیده است. آنها در دو دفعه گذشته یک بار قهرمان جام در جام آسیا شده و در بار دوم نایب قهرمان شدند.
‎
فوتبال ایران  25 سال است که قهرمان آسیا نشده است. این که قهرمانی در آسیا آن هم در رده باشگاهی باید یک مسئله ملی قلمداد شود یک نظریه است. بسیاری معتقدند رقابتهای باشگاهی ربطی به عرق ملی ندارد و شاید بخاطر همین مسئله است که شاهد بودیم بسیاری، شکستهای باشگاهی ایران در مقابل تیمهای دیگر را جشن هم گرفته اند!

‎این اتفاق از یک بعدی خوب است. در جامعه ای که با پدیده دروغ  مشکلی ندارد طرفداری دروغین هیچ ارزشی ندارد. از سوئی دیگر این که بخواهیم در مباحث کلان به فینالیست شدن پرسپولیس ببالیم هم سخت است. این که تیمی می تواند با از دست دادن بهترین مهاجم و دو وینگر چپ و راست ثابتش و انتقال یک دفاع راست ثابت و مصدومیت دیگر مدافع راستش به فینال برسد و از این بابت نشان دهد که می توان بدون خرج های آنچنانی به فینال رسید با دید ملی  در روزگار تحریم و مشکلات اقتصادی بنگریم و یک الگو را به باشگاه های غرق در سومدیریت و بی پولمان نشان دهیم هم برای بسیاری که فوتبال را در ابعادی پایین تر می پسندند بی گمان اهمیتی ندارد اما وقتی کاپیتان اسبق یکی از تیمهائی که به فینال آسیا با صرف هزینه های کلان تزریق شده از صنعت ملی فولاد کشور  رفته به این مسئله اشاره ای ندارد و فینالیست شدن تیمشان را با اتفاقی که امسال برای پرسپولیس افتاده یکسان می داند  شاید ذکر این نکته هاخالی از لطف نباشد.

‎ این که ما هم قرار است از طرفداران فوتبال باشگاه اوراواردز پیروی کنیم و از تیمی که در مقابل تیم نماینده کشورمان بازی می کند قاطعانه حمایت کنیم و در این راه از ابزار های تبلیغاتی بی شمار چون روزنامه و سایتهای هواداری تا پست اینستاگرامی  بازیکن اسبق استقلال که از قضا روزگاری حقوق بگیر باشگاه پرسپولیس هم بوده و دچار آلزایمر موقت سوار بر موج شدن است تا از این نمد قبائی هم به او برسد به خصوص آن که شایعه ای در شهر است که  شفر در زیر فشار تغییر دستیار ایرانی است، شکوه ای نداریم که امید داریم شاید از مابقی رفتارهای ژاپنی ها چون نظم و انضباط و پرکاری و وطن پرستی و ادب و نزاکت و ... هم روزی الگو برداری شود.

‎اما این که ورزشگاه آزادی بنا به فشار کنفدراسیون آسیا نو نوار می شود و از روشن شدن مشعل سالها خاموش ورزشگاه ناراحتیم براستی باید شگفت زده بشویم آن هم در حالی که ژاپنی ها برای تقویت روحیه تیمی نماینده خودشان به خانواده های  بازیکنانی این تیم اجازه داده اند در وسط زمین مسابقه چادر بزنند و لابد نباید  بکنند زیرا ما که در همه زمینه های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و حتی فوتبالی از ژاپنی ها برتریم!! این کارها را قبول نداریم  زیرا با شادمانی کردن مخالفیم اگر دلیلش را دوست نداشته باشم.

‎چه خوب است که بالاخره پس از سالها به فینال آسیا رسیدیم و ورزشگاه ما مجبور شده است بخاطر فشار کنفدراسیون آسیا نو نوار بشود.
‎چه خوب است بخشی از جامعه بعد از این همه فشار های اقتصادی و تهدید ها اندکی شاد باشند.
‎چه خوب است تیمی بدون بمب انتقال و با کمک یک مربی کار بلد به فینال رفته است.
‎چه خوب است که در آستانه مسابقات جام ملتهای آسیا با این فینالیست شدن نشان دادیم علی رغم مشکلات بی شمار باشگاه داری دولتی باز هم نماینده ای در فینال بالاترین سطح فوتبال باشگاهی آسیا داریم و نیروهای داخل کشورمان قابل اعتماد هستند.

‎و... اما اگر هیچکدام از این اتفاقها خوب نیستند و از آنها لذت نمی بریم چه خوب خواهد بود به جای آن که کیک تولد را لگد کنیم حداقل در  هنگام فوت کردن شمعهای روی کیک سکوت کنیم و آن را نگاه نکنیم که بهترین رفتار برای آنهائی است که کمی  منصف هستند .