یادداشت روز / پرسپولیس استیلی یک علی دایی کم دارد

سرانجام پس از کش و قوس فراوان اعضای کمیته فنی پر سپولیس نام حمید استیلی را از داخل گوی خارج کردند تا سرپرست موقت هم از ته دل نفس عمیقی بکشد . مقدمات رفتن شهریار جور و رفیق شفیق سر پرست موقت سر مربی پرسپولیس شد .

اگر قرار باشد که که باخت های پیاپی پرسپولیس و نتایج دور از شان را بهانه قرار داده و به کادر فنی پرسپولیس اشکال بگیریم باید که بدور از احساس و تعصب و بر مبنای منطق و دلایل فنی مدرکی برای ارائه داشته باشیم. بر همین مبنا برای اولین بار آنالیز بازی تیمهای پرسپولیس و شهرداری تبریز را تنظیم نموده ام که نیمه مربیان را به هواداران می سپارم تا آنها بدانند که چرا پرسپولیس علی رغم برتری می بازد؟ قرار نیست با یک اشتباه بازیکن یا یک دریبل اشتباه سکوهای ورزشگاه آبستن حوادث شود . لطفا به این آنالیز توجه فر مائید .

 در نیمه اول بازیکنان پرسپولیس تعداد 223 بار توپ سالم را پاسکاری کردند و مالکیت توپ را در اختیار داشتند .یعنی هر دقیقه 5 پاس سالم و در مقابل 65 بار با پاس اشتباه تیم از حالت تهاجمی خارج و وارد فاز دفاعی گردید.بیشتر پاس های سالم در یک سوم دفاعی پرسپولیس و میانه زمین صورت گرفت که هر چه به یک سوم دفاعی تیم حریف نزدیکتر میشد، آمار پاس ها رو به افول میرفت . و اوج پاسکاری ها هم از تعداد 9 پاس فرا تر نرفت . براساس هایلات های موجود بیشتر منطقه حرکتی بازیکنان پرسپولیس در میانه زمین و جناحین حریف صورت پذیرفت که جناح راست خطوط حرکتی بیشتری را نشان میدهد .

 جالبترین قسمت آنالیز پرسپولیس در نیمه اول برمیگردد به تعداد و نقاط فرود توپ در محوطه جریمه حریف میباشد که شامل 37 مورد است که در علامتگذاری ها تقریبا تمامی محوطه جریمه حریف توپی از طریق هوائی یا زمینی فرود آمده که نتیجه ای برای پرسپولیس در بر نداشته. اتخاذ تاکتیک 433 از سوی استیلی در مقابل 451 شهرداری تبریز بازی را دچار گره ای کرده بود که حتی با سه شوت نواخته شده نیز این گره باز نشد .
 سه مهاجمی که مثل آب خوردن فرصت ها را یکی بعد از دیگری از دست میدادند .

در مقابل شهرداری با حوصله و پرس راههای نفوذ را بسته بود و جالب اینکه در منطقه چپ پرسپولیس و عمق دفاع آنها علاقه به نفوذ و شوتزنی نشان میدادند که جناح راست پرسپولیس را نیز برای این کار چند بار مزه مزه کرد و با بی دقتی مهاجمانش یکی دو فرصت عالی را هدر داد هایلایت های این تیم هم بیشتر زاویه حرکتی میانه زمین و جناحین و عمق پرسپولیس را نشان میدهد که آنچنان پر رنگ نیست بازیکنان شهرداری زیاد علاقه ای به مالکیت توپ نداشتند آنها در دستورات تاکتیکی خود بدو ن ضربات اضافه خود را به دروازه حریف نزدیک می کردند معلوم نیست 16 مورد سانتر پرسپولیس برای کدام بازیکن قد بلند و سرزن پرسپولیس صورت میگرفت .

حقیقی با ضربه دروازه خودش بازی را آغاز میکرد و در جریان بازی با پرتاب های به راست یا شوت به میانه زمین آغاز گر بازی بود .در مقابل میرزاپور نیز شخصا با ضربه درواز بازی را آغاز میکرد و ارسال به میانه زمین در جریان بازی از جمله وظایف او بود در خط دفاع پرسپولیس نا هماهنگ و با تعلل عمل میکرد در جناح چپ ویا راست بدلیل تاخیر در برگشت مدافعین میانی مجبور به خطا کاری میشدند . در خط میانی آمار توپگیری علی کریمی بیش از دیگران است .

ضمن اینکه هر 5 کرنر پرسپولیس براحتی در نقطه ای فرود آمد که مدافعین میانی حریف با ضربات سر توپ را از منطقه خطر دور کردند . حالا با این تفاصیل نگارنده از القای نظرات شخصی خود خودداری مینماید اما براساس تدریس آکادمی چهار مورد را مجبورم ذکر کرده و قضاوت را به شما بسپارم که چرا پرسپولیس نتیجه نمی گیرد . فکر کنید شما هوادار محترم در نیمه مربیان با این آمار و ارقام دست به چه تغییر تاکتیکی یا انسانی می زدید .این چهار مورد را مرور می نمائیم .

 1_ استرس و فشار روانی حاکم بر مربی و بازیکن
2_ عدم قابلیت و توانائی و باور بازیکن 3
_ اتخاذ تاکتیک و ارنج نا منا سب از سوی مربی
4_ عدم بازیخوانی و آچمز مربی در جریان بازی قضاوت با شما ؟