یحیی سلطان نیمه مربیان

فولاد تنها حریف بالای جدولی پرسپولیس بعد از دوران پسا کرونا به حساب می آمد و مشخص بود این مسابقه و پیروزی در آن برای پرسپولیس تا چه حد اهمیت دارد اما باز هم تیمی یحیی نیمه مربیان را برد. توجه کنید که این سومین مسابقه ای است که پرسپولیس در نیمه دوم برنده می شود. ابتدا شاهین را ده نفره مات کردند، بعد ماشین را پس زدند و حالا نوبت فولاد بود که در نیمه دوم زمینگیر شود و کاری از پیش نبرد.

چرا نیمه اول پرسپولیس زشت بود؟
پرسپولیس تا حدود زیادی از افکار جواد نکونام آشنایی داشت اما کسی فکر نمی کرد او از همان شروع بازی با پرس از بالا دنبال تنگ کردن عرصه برای پرسپولیس باشد. اتفاقی که خط میانی پرسپولیس را از کار انداخت و هرگز اجازه نداد غیر از دقایقی کوتاه ریتم بازی پرسپولیس شکل بگیرد و به ضرباهنگ مورد نظر برای ارائه کارهای ترکیبی و خلق موقعیت برسد.
نیمه اول نیمه بد پرسپولیس بود. بشار رسن مدام پاس اشتباه می داد و در همان شروع مسابقه آنقدر اشتباه کرد که صدای کادر فنی را در آورد. دو هافبک میانی پرسپولیس کمال و احمد هم خطوط تیم را به هم وصل نمی کردند و مدام پاس به عقب می آمدند ضمن اینکه پرس از بالای فولاد عرصه را برای آنها و حتی عناصری خلاق مثل ترابی هم تنگ کرده بود.

اشتباهات بزرگ آقای نکو
اما جواد نکونام در این مسابقه دو اشتباه یا بی تجربگی کرد که به سود پرسپولیس شد و ورق را برای تیم یحیی برگرداند. فولاد شرایط فوق العاده بدنی نداشت و 18 روز از شرایط مسابقه فاصله گرفته بود اما نکونام به بازیکنانش دستور پرس از بالا داد و همین شد که تیم او در نیمه دوم افتاد. مسلماً فولاد توان رئال مادرید و بارسا را ندارد که مدتی طولانی با پرس از بالا تیم حریف را تحت فشار قرار دهد کما اینکه غول های اروپا هم برای مدتی طولانی حریف شان را پرس نمی کنند یا بهتر بگوییم نمی توانند. اشتباه دوم جواد نکونام برهم زدن شکل تیمی اش بود. او در شروع نیمه دوم با سه تغییر همزمان تیمش را شخم زد و به کلی فرم و شکل تیمش را به هم زد تا پرسپولیس از این تغییر فرم نهایت استفاده را ببرد. فیفا برای دوران پس از کرونا قانون 5 تعویض را گذاشته تا با توجه به ناآمادگی برخی تیم ها دست مربیان برای تغییرات باز باشد اما حتماً نباید از این 5 تعویض استفاده کرد چرا که تغییرات زیاد شکل تیمی را به هم می ریزد و نظم تاکتیکی هر تیمی را خراب خواهد کرد. نکو گول این آوانس فیفا را خورد و تصور کرد با مهاجم باتجربه ای مثل پریرا می تواند به پرسپولیس ضربه بزند اما با تغییرات اعمال شده تیم از نفس افتاده خودش را خراب کرد. نکونام گفته مجبور شده سه بار مدافع راست تیمش را تغییر دهد اما واقعیت این است که پرسپولیس از کانال چپ خود آنقدر حریف را تحت فشار گذاشت که سر آخر مجبور به تسلیم شد و این تغییرات ربطی به ناآمادگی بازیکنان آن جناح یا کرونایی شدن شان نداشت کما اینکه گفته می شود برخی از این نفرات اصلاً کرونایی نبوده اند.

بشار ستاره شد، امیری فراتر از انتظار
با تلنگر کادر فنی به بازیکنان خواب خوش قهرمانی از سر آنها پرید و پرسپولیس در نیمه دوم تیم دیگری شد. در فاز حمله مهدی ترابی کار همیشگی اش را شروع کرد و حتی وقتی آسیب دید و از زمین بیرون رفت بشار نقش ستاره را به عهده گرفت. در این میان حضور پرقدرت امیری در زمین برگ برنده یحیی در این پیروزی بود. شاید کسی فکر نمی کرد امیری بعد از مصدومیتش و از دست دادن سه مسابقه اینطوری با قدرت برگردد اما وحید فراتر از انتظار بود و با ارائه کارهای ترکیبی عالی بازی کرد و حتی می توانست با گلزنی بازگشتی استثنایی داشته باشد اما یک سر توپ اضافی این داستان را عوض کرد.
غیر از اینها سیامک نعمتی که بازی به بازی پیشرفت می کند و البته شجاع که اجازه نداد حفره ای در دل خط دفاع پرسپولیس باز شود و در دوئل با کولی بالی غالباً برنده بود از جمله خوب های تیم شان بودند.

دفاع تیمی نقطه پررنگ پرسپولیس
پرسپولیس حتی در زمان هایی از مسابقه که خوب بازی نمی کرد یا تحت فشار حریف بود موقعیت گل چندانی غیر از دو سه صحنه به حریف نداد. این موقعیت ها هم نه با عبور فولادی ها از خطوط پرسپولیس بلکه با حرکاتی انفجاری و ارسال از جناحین حادث شد چرا که دفاع تیمی پرسپولیس نقطه پررنگ کار فنی این تیم است که باعث شده از کمترین برتری مقابل حریفان نهایت استفاده را ببرد هر چند تیم یحیی شایستگی پیروزی با بیشتر از یک گل را نیز در این مسابقه داشت.

آمار از نیمه مربیان چه می گوید؟
پرسپولیس سه بازی آخر خود را در نیمه مربیان برده که رد پای تغییرات مثبت در آنها مشهود است. تیمی یحیی از 9 بازی لیگ 8 تا را برده و در نیمه مربیان هرگز بازنده نبوده است.
آنها مقابل تراکتور در نیمه مربیان بردشان را تحکیم بخشیدند، مقابل صنعت از برتری شان حفاظت کردند، در دربی از شکست فرار کردند، مقابل شهرخودرو از تنگنا و فشار ناشی از حملات کوبنده حریف عبور کرده و فاصله انداختند، مقابل پیکان در نیمه دوم کار حریف را تمام کردند و در سه بازی بعد از آن ضمن به ثمر رساندن گل برتری با دفاع تیمی منسجم از برتری شان حراست کردند تا اینچنین فاصله ای نجومی با نزدیک ترین تعقیب کننده شان ایجاد کرده و به سمت رکوردهایی تازه پیش بروند.
حالا کادر فنی تمام ایرانی پرسپولیس از خودش چیزهایی نشان داده و می توان درباره توانایی هایش صریح تر و راحت تر صحبت کرد. الان به نظر می رسد تفکر و قدرت تغییر شرایط در نیمه مربیان و سربلند بیرون آمدن از دوئل تک به تک با نفر اول کادر فنی تیم های مقابل را باید به داشتن بازیکن خلاق و آماده، ذهن همواره برنده خواه، دفاع تیمی فوق العاده، جسارت لازم برای رسیدن به موفقیت های بعدی و آمادگی بالای بدنی را باید به مشخصات این تیم پرسپولیس اضافه کرد.