۲۰ میلیارد؛ بی‌سوال و جواب!

دیروز رسانه‌ها خبر دادند باشگاه پرسپولیس موفق شده مطالبات گابریل کالدرون و خواکین، سرمربی و کمک‌مربی آرژانتینی خود را فراهم کند. از قرار معلوم سرخ‌ها از کالدرون شماره حساب خواسته‌اند تا این پول را به حسابش بریزند و پنجره‌های نقل‌وانتقالاتی خود را باز کنند. طلب این دو نفر از پرسپولیس، مجموعا حدود ۷۰۰ هزار دلار است که معادل ریالی‌اش نزدیک به ۲۰ میلیارد تومان می‌شود.

پرونده کالدرون، نخستین بدهی باشگاه‌های ایرانی به خارجی‌ها نیست و آخرین آنها هم نخواهد بود. معمولا هم در این دست پرونده‌ها، رد پای اهمال مدیران گرامی به چشم می‌خورد. با این حال ماجرای این مربی آرژانتینی از هر جهت استثنایی است. او در لیگ نوزدهم عملکرد بسیار موفقی در پرسپولیس داشت و حتی رکورد امتیازگیری را هم شکست، اما مدیران وقت باشگاه چندان با این مربی مدارا نکردند.

به وضوح مشخص بود که محمدحسن انصاری‌فرد، مدیرعامل وقت باشگاه پرسپولیس چندان با کالدرون همدل نیست. نهایتا هم او بعد از پایان هفته شانزدهم در پی بی‌مهری‌های باشگاه به کشورش بازگشت و قراردادش را به‌طور یکطرفه فسخ کرد. این در حالی است که اگر مدیران پرسپولیس فقط یک هفته زودتر اقدام به فسخ توافقی با این مربی می‌کردند، کافی بود تنها نیمی از رقم قرارداد او را بپردازند. در حقیقت کشیده شدن دوران کار کالدرون به نیم‌فصل دوم، باشگاه را موظف به پرداخت تمام رقم قرارداد این مربی کرد و حالا بعد از دو سال، این مبلغ هنگفت به حساب مربی پیشین قرمزها واریز خواهد شد.

پرسش اینجاست که آیا واقعا کسی قصد ندارد از مدیران اسبق پرسپولیس درباره این اهمال زیان‌بار سوال و جواب کند؟ این پول یا از حساب دولت واریز می‌شود که در حقیقت از جیب تک‌تک ایرانی‌هاست، یا خود پرسپولیسی‌ها آن را از منابع مالی‌شان تامین کرده‌اند که در این صورت هم می‌شد این بودجه را صرف مسائل مهم‌تری کرد. چرا باید ۲۰ میلیارد تومان صرف جلب رضایت مربی زحمت‌کشی شود که هم نامهربانی دید و هم تشریفات فسخ قرارداد به‌طور دقیق و به‌صرفه در موردش رعایت نشد؟