140 هزار دلار در آسمان هفتم!

اساساً برای شکست در یک مسابقه سنگین آن هم وقتی نتیجه بازی در ضربات پنالتی در شرایطی که بخت و اقبال عنصری تعیین کننده به حساب می آید نباید دنبال مقصر و عامل باخت گشت اما آنچه از ضربه پنالتی کریستین اوساگونا به ذهن می رسد برآیند تفکرات مدیرعامل سابق باشگاه پرسپولیس در جذب مهاجم خارجی و البته اشتباه یحیی گل محمدی در بازی دادن به فورواردی است که عملاً باری از روی دوش خط حمله پرسپولیس برنمی دارد و در مواقع لزوم جایی که باید ضربه پنالتی را گل کند به بدترین شکل ممکن کیفیت پایین خود را به رخ می کشد.

پرسپولیس بدشانس بود که محمد نادری را تنها بعد از 15 دقیقه از شروع نیمه دوم از دست داد. یحیی یک بار در نیمه نخست اولین اشتباه بزرگش را با بازی دادن به کمال کامیابی نیا در میانه های نیمه تصحیح کرد و خیلی زود درصدد جبران اشتباه دومش برآمد. محمد نادری هم می توانست لحظاتی بعد از کمال به بازی برود و ترکیب منطقی پرسپولیس قبل از شروع نیمه دوم شکل بگیرد اما به هر حال شرایط مسابقه حکم به این داد تا نادری از آغاز نیمه دوم وارد میدان شود. اولین حرکت نادری و پایه ریزی گل مساوی می توانست آغازگر یک دگرگونی عمده در فرم بازی پرسپولیس و تحت فشار گذاشتن حریفی باشد که میانه میدان را بعد از آن 30 دقیقه ابتدایی از دست داده بود و دنبال رسیدن به گل از ارسال از کناره ها و حرکات انفجاری قائدی می گشت.

پرسپولیس بدشانس بود که نادری را از دست داد و به این دلیل وحید امیری یک خط عقب رفت و تبدیل به مدافع شد تا در پست غیرتخصصی بازی کند و بدشانس تر از این جهت که یحیی با تصمیمی اشتباه کریستین اوساگونا را به خط حمله پرسپولیس اضافه کرد؛ مهاجمی که باید در فاز حمله تغییراتی در ترکیب پرسپولیس ایجاد می کرد اما انگار کادر فنی پرسپولیس او را برای کمک به اصول تدافعی به زمین فرستاد. کاری که اساساً وظیفه یک مهاجم نوک نیست و جزو محسنات و ویژگی های مکمل مهاجم به حساب می آید نه وظیفه اصلی اش. با این وجود اوساگونا کاری که باید از نظر کادر فنی پرسپولیس انجام می داد را نیز هرگز انجام نداد چراکه نه در صحنه منجر به گل دوم استقلال به کمک تیمش آمد نه آن جلو موفق شد توپ نگه دارد یا در حرکات ترکیبی کار مثبتی انجام دهد.

اوساگونا در همان اوقات معمولی مسابقه و با ضربات عجیب و غریبش به توپ کیفیت فوق العاده پایین خود را نشان داد و اگر به درخشش یا گلزنی او در چنین مسابقه بزرگی دل می بستیم واقعاً ساده لوح و ساده اندیش بودیم. او سانتر زیبای نعمتی را با ضربه سر عجیبی هدر داد و البته در میانه میدان نه توپ نگه داشت نه موفق شد با بازیکنان کناری و هافبک های خود فوتبال بازی کند. اصولاً مهاجمان و بازیکنان خارجی پرسپولیس و استقلال در ضربات پنالتی گزینه های مطمئن و منتخب مربیان هستند چراکه با توجه به دوری از التهاب فضای دربی در جامعه هواداری راحت و ریلکس پشت توپ می ایستند و معمولاً پنالتی های خود را گل می کنند اما یادمان باشد جدا از بحث روانی بازیکنی که برای زدن ضربه پنالتی پشت توپ می ایستد باید کیفیت زدن ضربه را هم در آن شرایط پرفشار داشته باشد؛ کیفیتی که در ضربه عجیب و غریب کریستین اوساگونا مشهود بود و شمایل کلی از خرید خارجی پرسپولیس را در نیم فصل به رخ کشید. پرسپولیس 140 هزار دلار به مهاجمی داد یا می دهد که بی کیفیت ترین ضربات به توپ را طی دو بازی اخیر زده و چنانچه آن گل اول و آخر به سایپا را کنار بگذاریم تقریباً هیچ چیز مفیدی از او در تمام بازی های گذشته ندیده ایم.

 اوساگونا در شرایطی به ترکیب پرسپولیس در نیمه دوم دربی اضافه شد که چیزی حدود دو ماه از تمرینات و مسابقات پرسپولیس به خاطر حضور در کشورش را از دست داده بود اما جلوتر از جوان هایی مثل مهدی عبدی و امیر روستایی طی دو سه مسابقه اخیر به میدان رفت و با این ضربات کج و معوج کیفیت وحشتناک خود را عیان کرد. جدا از بحث نقل و انتقالاتی باشگاه پرسپولیس کادر فنی و یحیی گل محمدی نیز در بازی دادن به چنین مهره ای برای تعیین نتیجه مسابقه به این بزرگی اشتباه کردند.

بدون شک نمی توان اوساگونا را مقصر اصلی این باخت در مسابقه ای پایاپای و فشرده تحت شرایطی خاص و عجیب و غریب به حساب آورد و مؤاخذه کرد اما گاهی اوقات یک تصمیم می تواند شرایط و نتیجه یک فصل تیم را تحت تأثیر قرار دهد. تصمیمی که این بار به اشتباه گرفته شد و مهاجم خارجی بی کیفیت پرسپولیس درست مثل آنچه جونیور براندائو در دربی رفت لیگ نشان داده بود خط حمله پرسپولیس را نیمه جان یا بی جان کرد و در نهایت نیز آن اشتباه یا بهتر بگوییم نشان دادن کیفیت پایینش در ضربه به توپ همه آن چیزی بود که در این خرید می شد پیدا کرد.