6 غول پیش روی ورود پرسپولیس به بورس

 با اعلام رئیس سازمان خصوصی سازی، قیمت گذاری برند باشگاه پرسپولیس توسط کارشناسان سازمان مالکیت معنوی انجام شده و حالا باید مقدمات ورود به بورس انجام شود تا شاهد به سرانجام رسیدن این پروژه سنگین و جانفرسا باشیم. با این حال هر کدام از مقدمات و آیتم هایی که قرار است تا قبل از پایان تابستان سال جاری نهایی شود ماجراها و پیچیدگی های خاصی دارد که بعید است طی این مدت 5ماهه به سرانجام برسد. اولین اصل برای ورود به بورس، شفافیت مالی است اما  با در نظر گرفتن پرونده های باز و احکامی که پیرامون پرسپولیس وجود دارد و همچنین مشکلات حقوقی که در خصوص برخی آیتم ها  در جریان است بعید به نظر می رسد تا پایان شهریور این میزان از خوشبینی نزد مدیران سازمان خصوصی سازی، وزارت اقتصاد و وزارت ورزش وجود داشته باشد که در مقطع اعلام شده این پروژه به  سرانجام برسد.

این آیتم ها و آخرین اطلاعاتی که درباره آنها می توانید پیدا کنید را با هم مرور می کنیم:

1) حسابرسی سالیان گذشته باشگاه: مدیران عامل قبلی باشگاه پرسپولیس از جمله علی اکبر طاهری و گرشاسبی اعلام می کردند نمایندگان سازمان بازرسی هر سال با استقرار در این باشگاه صورت وضعیت مالی باشگاه را استخراج کرده و وضعیت کاملاً شفاف است، اما وضعیت حسابرسی های مالی باشگاه به صورت مشروط است که به هیچ عنوان برای ورود به  بورس قابل قبول نیست. وقتی مجلس به این مسأله ورود کرد مشخص شد ماجرا مفصل تر و پیچیده تر از این حرف هاست. با توجه به محرمانه بودن این اطلاعات همچنان منتظریم یکی مثل قاضی زاده هاشمی یا فراکسیون ورزش مجلس به صورت رسمی پرده از ماجراهای حسابرسی باشگاه پرسپولیس بردارد و مشخص شود تخلفات مالی توسط چه کسانی و در چه مواردی رخ داده است.

2) بدهی مالیاتی باشگاه: یکی از مواردی که باید قبل از ورود به بورس شفاف و روشن شود میزان بدهی مالیاتی باشگاه است. شش ماه پیش گفته شد باشگاه پرسپولیس 174میلیارد تومان بدهی مالیاتی دارد. همچنین از مدت ها قبل می شنویم وزیر ورزش طی برگزاری جلساتی با وزیر اقتصاد در پی کاستن از این رقم سنگین و وحشتناک است اما ماه هاست هیچ خبر تازه ای در این  باره به گوش نرسیده است.

3) شناسایی اموال و دارایی های مختلف: 7 سال پیش و در دوران مدیریت محمد رویانیان گفته شد ورزشگاه شهید درفشی فر برای همیشه به پرسپولیس رسیده اما همین حالا رئیس سازمان خصوصی سازی می گوید تکلیف مالکیت این ورزشگاه باید روشن شود. ظاهراً این ورزشگاه هم یک معارض دارد و تکلیف آن مشخص نیست. همچنین ساختمان باشگاه پرسپولیس که در دوران ریاست فدراسیون محمد دادگان به پرسپولیس هبه شده هنوز وضعیت نامشخصی دارد و ظاهراً رسماً جزو اموال باشگاه نیست که نهایی شدن این ماجرا  و انتقال سند این دارایی از فدراسیون به باشگاه پرسپولیس مقدماتی دارد که هنوز صورت نگرفته است. پرسپولیس همچنین ورزشگاه شهید کاظمی را هم در اختیار دارد که توسط شهرداری تهران در اختیار این باشگاه قرار داده شده اما تحت مالکیت این باشگاه نیست.

4) حل کردن دعاوی: شاید سنگین ترین و دشوارترین آیتم و مقدمه ورود به بورس همین آیتم باشد چراکه اینجا دیگر پای سازمان ها و نهادهای داخلی در میان نیست که بتوان با ریش سفیدی، پادرمیانی و وعده وعید کار را پیش برد. پرسپولیس پرونده های متعددی در کمیته انضباطی فیفا دارد که برای حل و فصل آنها نیاز به بودجه ای گزاف است و ارقام مربوط به این احکام جزو بدهی های باشگاه محسوب شده و روی قیمت سهام برند باشگاه می آورد تا کار را برای خریدار یا خریداران سخت تر کند.

5) رسمیت یافتن برند: در این باره هم در دوران مدیریت رویانیان گفته شد برند پرسپولیس ثبت شده و رسمیت یافته است اما تا حدود سه سال قبل هم خبر می رسید اسماعیل وفایی نسبت به واگذاری این برند شکایت کرده و کار را به فیفا هم کشانده که تا امروز مشخص نشده این پرونده به سرانجام مشخصی رسیده است یا خیر.

6) تعیین تکلیف برگزاری مجامع: باشگاه پرسپولیس به عنوان یک شرکت فرهنگی-ورزشی باید صاحب مجمع باشد که در اختیار وزارت اقتصاد و وزارت ورزش است،  اما وزارت اقتصاد به وزارت ورزش وکالت تام داده و شخص وزیر ورزش رئیس مجمع باشگاه شناخته می شود. در عین حال باید اعضای مجمع مشخص شده، دعوت شوند و هیأت مدیره و مدیرعامل را تعیین کنند؛ مسائلی که قبل از ورود به بورس باید کاملاً شفاف و روشن شوند.