آسمان فوتبال ایران سرخ است/ تیم منتخب لیگ در سال 1396

بازیکنانی که می درخشند و با استعداد ناب خود ما را به وجد می آورند، صحبت از ستاره های فوتبال ایران است. جوان ها و پا به سن گذاشته هایی که عمیقا اعتقاد داریم اگر در مسیر درست قرار بگیرند قابلیت بازی در تیم های اروپایی را هم دارند. 

علی دایی، مهدی مهدوی کیا، خداداد عزیزی، جواد نکونام، آندرانیک تیموریان و خیلی های دیگر هم یکی بودند از همین دست بازیکنانی که جلوی چشم مان قرار دارند. فوتبال ایران منبع استعداد است و تردید نداریم که اگر از این سرمایه ها به خوبی بهره گرفته شود و به آنها مسیر صحیحی داده شود، جایگاه بالاتری هم در فوتبال به دست خواهند آورد.

علی علیپور، فرشید اسماعیلی، علیرضا بیرانوند، سیدحسین حسینی، محمد انصاری، امید نورافکن و مهدی ترابی حتما اگر امکانات بهتری در اختیارشان قرار بگیرد بازیکنان بزرگتری هم خواهند شد. از این دست بازیکنان در فوتبال ایران به وفور دیده می شود. خیلی های شان هنوز شناخته نشده اند. باید آنها را دریافت. باید آنها را دید. باید با چشم های بازتر آنها را سنجید. بخشی از این بازیکنان که اکنون در تیم منتخب سال قرار گرفته اند تا یک سال پیش در دایره  100 بازیکن برتر فوتبال ایران هم قرار نداشتند.

بازیکن سال: علــی علیپـــور (پرسپولیس)
علیپور با پرسپولیس سال 96 را خوب شروع کرد و به خوبی هم به پایان رساند. او در هفته های پایانی لیگ قبل که در ماه های آغازین سال انجام شد، نمایش ایده الی داشت و در شروع دوباره لیگ نیز آرام آرام به ستاره تیمش بدل شد و توانست جای خالی مهدی طارمی را به خوبی پر کند. علیپور با به ثمر رساندن 17گل در لیگ برتر شانس بالایی برای تصاحب عنوان آقای گلی فصل دارد. علیپور در لیگ قهرمانان آسیا هم گل های ارزشمندی برای سرخ ها به ثمر رساند.

مربی سال: برانکو ایوانکوویچ (پرسپولیس)
این مربی سال را با قهرمانی آغازکرد و توانست پرسپولیس را با همان هیبت فصل پیش وارد فصل هفدهم کند. برانکو چنان تیمی از پرسپولیس ساخت که توانست با اختلاف فاحش قهرمانی لیگ را در فصل هفدهم هم به چنگ آورد. پرسپولیس با برانکو در فصل جاری به چنان جایگاه رفیعی رسید که هفته ها قبل از پایان لیگ قهرمانی اش را قطعیت بخشید. افتخار قهرمانی دوباره در حالی برای سرخ ها به دست آمد که این باشگاه به سبب اشتباهی که در انتقال طارمی مرتکب شد، از نقل و انتقالات محروم بود. بزرگی کار برانکو در ایامی که پرسپولیس نمی توانست بازیکنی بگیرد، بیش از همیشه احساس شد.

تیم سال: پرسپولیس
استقلال هم سال را با شایستگی تمام کرد و به رغم نشیب های ابتدای فصل هفدهم توانست به تیمی قابل احترام بدل شود اما چنانچه بخواهیم مجموع بازی هایی که در سال96 رقم خورد را ملاک سنجش و ارزیابی قرار دهیم و آمار را به دقت بررسی کنیم باز هم این پرسپولیس است که عنوان برترین تیم سال را به خود اختصاص می دهد.
 با احترام به آنچه استقلال در ماه های پایانی سال 96 رقم زد اما پرسپولیس در مجموع تیم بهتری بود و توانست این عنوان را هم از تحریریه ایران ورزشی برباید. سرخ ها ثبات قابل توجهی در سال جاری داشتند و از لحاظ فنی بهترین تیم سالی که گذشت...

داورسال: علیرضا فغانی
همچون همیشه با تسلط چشمگیری در میدان های فوتبال ظاهر شد و توانست بهترین قضاوت های ممکن را از خود برجا بگذارد. فغانی در سال های اخیر رشد محسوسی داشته و بی هیچ جانبداری بهترین داور ایران است. دیگر او را همچون سال های دور داور لجبازی در صحنه های فوتبال نمی بینیم.

فغانی با اعتماد به نفسی مثال زدنی و در حالی که آرامش در رفتارش موج می زند، در بازی های داخلی و خارجی ظاهر می شود. آخرین قضاوت خاطره انگیز علیرضا در شهرآورد بود که بار دیگر مهر تایید زد بر توانایی هایش. فغانی در جام جهانی روسیه هم می تواند یکی از بهترین های جهان باشد.

لژیونرسال: علیرضا جهانبخش (آلکمار)
بهترین لژیونر سال 96 علیرضا جهانبخش است. وینگر(بال) راست باشگاه آلکمار هلند که در فصل جاری 12گل به ثمر رسانده و 8 پاس گل هم داده است. برای جهانبخش هنوز فصل به پایان نرسیده و می تواند آمار گل های زده و تعداد پاس هایش را افزایش دهد اما همین تعداد گلزنی و پاس گل دادن کافی بود تا او را بالاتر از همه لژیونرهای فوتبال ایران قرار دهیم. جهانبخش بی شک در جام جهانی هم یکی از امیدهای کارلوس کی روش است و سرمربی تیم ملی حساب ویژه ای روی او باز کرده است. احتمالا بعد از جام جهانی او را در لیگ هایی بالاتر از هلند خواهیم دید. جهانبخش ظرفیت و توانایی هایش را دارد.

1. علیرضا بیرانوند: درخشش سیدحسین حسینی در ماه های اخیر می توانست بیرانوند را از تیم رویایی سال بیرون کند اما در نهایت باز هم بیرانوند با اختلافی اندک در تیم منتخب سال قرار گرفت. شماره یک پرسپولیس به لحاظ آماری وضعیت بهتری در قیاس با سیدحسین داشت.

2. روزبه چشمی: با اینکه پست اصلی اش هافبک دفاعی است اما در قلب خط دفاع استقلال همواره مهره ای درخشان بود و توانست سد محکمی در مقابل حریفان تیمش باشد. چشمی آنقدر درخشیده که می تواند در جام جهانی هم برای تیم ملی در همین پست بازی کند

3. سیدجلال حسینی: در قلب دفاع پرسپولیس همواره ستونی قابل اتکا بود و با بازی های بی نقص خود نقشی انکارناپذیر در کاهش تعداد گل های خورده تیمش داشت. سیدجلال را با این عملکرد باید یکی از مهره های اصلی تیم ملی در جام جهانی هم دانست

4. وریاغفوری: رشد وریا نیز در ماه های اخیر بسیار محسوس بود. مدافع راست استقلال به قدری بالارفت که حتی می شود او را بهترین بازیکن استقلال در سال جاری هم دانست. با وریا بعید است که کی روش هم نگرانی در دفاع راست تیم ملی در جام جهانی داشته باشد

5. محمد انصاری: امید نورافکن هم می توانست در این جایگاه باشد اما علی انصاری استمرار بیشتری در ترکیب تیمش داشت و در نهایت جلوتر از همه گزینه ها در تیم رویایی جا گرفت. انصاری بازیکن با استعدادی است که هنوز پیشرفتش کامل نشده است.

6. کمال کامیابی نیا: میان همه هافبک دفاعی های فوتبال ایران عملکرد بهتری داشت و جلوتر از همه قرار گرفت. کمال با گل های ارزشمند خود پرسپولیس را هم در چالش های لیگ و آسیا بیرون آورد. کمال می تواند در جام جهانی هم عصای دست کی روش باشد.

7. فرشید اسماعیلی: یکی  از خوش تکنیک ترین بازیکنان لیگ است که با پاس های ماهرانه اش موقعیت های زیادی را برای استقلال در لیگ ایجاد کرد. اسماعیلی در گلزنی هم بازیکن با استعدادی است که خصوصیات بازی اش را چند وجهی کرده است

8. وحید امیری: بی حاشیه ترین بازیکن لیگ در سالی که گذشت نیز همواره در خدمت تیمش بود. امیری حتی شایسته رسیدن به عنوان برترین بازیکن سال هم بود اما آمار علیپور روی دوشش سنگینی می کرد. از وحید امیری در جام جهانی قطعا بیشتر خواهیم  شنید.

9. مهدی ترابی: 8گل زده و 4 پاس گل داده. در ماه های پایانی فصل پیش هم در ترکیب سایپا همواره می درخشید. به واقع نمی شد که مهدی ترابی را در میان بازیکنان تیم رویایی سال قرار نداد. ترابی در تیم ملی هم گزینه است. کی روش بدش نمی آید که این بازیکن را به روسیه ببرد

10. مرتضی تبریزی: بعد از علی علیپور نام مرتضی تبریزی را با 11گل زده می بینیم. مهاجمی که در لیگ قهرمانان آسیا هم گل های با ارزشی برای ذوبی ها به ثمر رسانده است. تبریزی اگر استمرار داشته باشد شانس رسیدن به تیم ملی را هم دارد.

11. علی علیپور: بهترین بازیکن سال حتما جایگاه ثابتی هم در ترکیب تیم رویایی دارد. علیپور اجازه نداد کسی حتی لحظه ای حسرت جدایی طارمی را بخورد. او فعل خواستن را به خوبی صرف کرد. علیپور با این درخشش برای بازی در جام جهانی هم کم اقبال نیست.

نیمکت ســـال
1. سیدحسین حسینی (استقلال): می توانست در تیم اصلی هم باشد اما نشستن روی نیمکت سال هم از ارزش های او نمی کاهد. همین که حسینی حالا گزینه دروازه بانی در جام جهانی هم هست، خود نشان دهنده رشد فوق العاده چشمگیر این  دروازه بان است.

2. ساسان انصاری (سپاهان): در سپاهان درهم شکسته ساسان انصاری موهبتی بود که در روزهای نداری و ضعف به داد تیمش رسید. انصاری با گل هایی که برای سپاهان به ثمر رسانده، این تیم را امیدوار نگه داشته است. از انصاری انتظارات بیشتری هم هست.

3. مجیدحسینی (استقلال): یکی از بهترین مدافعان لیگ است و بی گمان در سال آتی باز هم او را در ردیف بهترین ها خواهیم دید. حسینی در سالی که گذشت همچون دیگر حسینی استقلال رشد چشمگیری داشت. او یک سرمایه بزرگ در باشگاه استقلال است.

4. حجت حق وردی (پیکان): در میان مدافعان موفق لیگ باید نام حجت حق وردی را هم قرار داد. بازیکنی که در ترکیب پیکان بازی های بسیاری انجام داده و یکی از ارکان اصلی موفقیت محسوب می شود. حق وردی جای پیشرفت بیشتری هم دارد.

5. امید نورافکن (استقلال): هم در دفاع چپ بازی می کند و هم در پست هافبک دفاعی. نورافکن می تواند گوش چپ کلاسیکی هم باشد. این بازیکن سرشار از استعداد است که حضورش در هر تیمی غنیمت است. نورافکن نیز جزو پیشرفت کرده های سال بود.

6. محمدرضا حسینی (ذوب آهن): اگر بخواهیم بعد از تبریزی بهترین بازیکن ذوب آهن را انتخاب کنیم باید دست بگذاریم روی این نام؛ محمدرضا حسینی. گوش راست ماهری که لحظه ای تیمش را تنها نگذاشته است.

7. محسن مسلمان (پرسپولیس): در میان بهترین پاسورهای لیگ نام محسن مسلمان جلوتر از همه قرار دارد. آنچه اما باعث شد او در تیم اصلی قرار نگیرد، نیمکت نشینی های ماه های اخیر بود. مسلمان باید قدری از حاشیه هایش کم کند.