آقا مجید؛ حالا که خودت را بخشیدی، ما را هم ببخش/ خداحافظ حلال مشکلات پرسپولیسی ها

چه غم انگیز. چه زود و چه ناباورانه. باورش برای انهایی که اقا مجید را انطور که باید می شناختند سخت است و بسیار ناراحت کننده.

یک پرسپولیسی متعصب، یک مربی عاشق و انسانی گره های بسیاری از زندگی خیلی ها باز کرد و من شخصا هیچ گاه و هیج گاه از یاد نخواهم برد که اقا مجید عزیزمان چگونه کارها و  مشکلات لاینحل را با جادوی خود و دست گره گشایش باز می کرد و زندگی خانواده های بسیاری را از بهت و ماتم به شادی و نشاط تبدیل کرد.

باورش برایم سخت است. چه انموقع که خبر سکته مغزی و بستری شدنش در بیمارستان بهمن را شنیدم و چه امروز که خبر درگذشت و مرگ مغزی و اهدای اعضایش هی تایید و تکذیب می شد و ما را گیج و ماتم زده بود و هرگز نمی خواستم بپذیرم که اینها  واقعیت دارد و حقیقت.

دل نوشته نوشتن از این سفر ناباورانه و این پرواز واقعا سخت است و محال. نوشتن از اویی که بیش از یک دهه سرمربی امیدها و جوانان پرسپولیس بود، اویی که مشکلات بسیاری از پیشکسوتان را با ارتباطاتش حل کرد، اویی که به بسیاری از مدیران عامل پرسپولیس کمک کرد تا برخی مشکلات غیرقابل حل را حل و فصل کنند و اویی که از ارتباط دیرینه اش با بیت امام راحل و نوه های امام خمینی(ره) در راستای کمک به فوتبال ایران و پرسپولیس در مقاطع مختلف استفاده کرد حالا...

مجید نایینی ناباورانه بار سفر بست و امروز که زادروز مهرداد اولادی عزیز است، وقتی که خبر درگذشت اقا مجید را شنیدم یاد ان روزهایی افتادم که در سال 84همین اقا مجید عزیزمان ابتدا مشکل دیپلم مهرداد را با ارتباطاتش حل کرد و بعد هم اقدامات ثبت نام او در دانشگاهی را به سرانجام رساند تا مهرداد سرباز نشده و بتواند بعنوان یک استعداد ناب به فوتبالش در پرسپولیس ادامه دهد و چند ماه بعد  هم محمد حسن انصاری فرد مدیرعامل وقت پرسپولیس بتواند با راهکاری خاص که هنوز گفته نشده مجوز لژیونرشدن اولادی و انتقال او به الشباب امارات را به سرانجام برساند و اینگونه پرسپولیس در ان سال به درامدی یک میلیون دلاری برسد که تقریبا بودجه یک فصل تیم را شامل می شد.

سرباز نشدن و ترانسفر شدن اولادی و درامد زایی یک میلیون دلاری برای پرسپولیس یک نمونه بود از دهها خدمتی که مجید نایینی به پرسپولیس و فوتبالیست ها ارایه کرد. او واقعا مهره مار داشت و استعدادهای بسیاری در پایه های پرسپولیس زیرنظر او شکوفا شده و به بهترین های فوتبال ما تبدیل شدند که بعدها در این باره بیشتر خواهیم نوشت.

اقا مجید رفت و چه ناباورانه و غریبانه هم رفت. زود و بی سروصدا. انگار که می خواست همه را دوباره غافلگیر کند. او انقدر بخشنده و مهربان بود که دست اخر اعضای بدن خود را هم طبق وصیتی که کرده بود بخشید تا خیرخواهی و خیررسانی هایش را انتهایی نباشد.

اقا مجید  ما را ببخش که همیشه در سایه بودنت را می دیدیم و امروز باید به مردم توضیح دهیم چرا پیشکسوتان پرسپولیس حالا در وصف و مدحت چنین می گویند. اقا مجید باور کن رفتن ات را هنوز باور نکرده ایم. انگار تو بیداری و ما خواب. حالا که خودت را هم بخشیدی ما را هم ببخش رفیق نازنین

دوستدارت؛ حسین قدوسی