ارزیابی بازیکنان پرسپولیس برابر سپاهان

 پرسپولیس بعد از هفته ها در یک دیدار جذاب و دیدنی موفق شد سپاهان را در اصفهان با سه گل شکست دهد تا بار دیگر چهره مدعی به خود گیرد.

بعد از دو تساوی ملال آور سرخپوشان برابر تراکتورسازی و استقلال، انتظار می رفت آنها در خوان سوم خود نیز در تقابل با تیم های مدعی به مشکل بربخورند اما برانکو ایوانکوویچ که در این بازی نیز دو بازیکن تاثیرگزار خود – احمدزاده و کامیابی نیا- را در اختیار نداشت، موفق شد با سه گل از اصفهان بازگردد تا بعد از مدت ها شیرین ترین برد را به نام این تیم کند.

علیرضا بیرانوند؛ مطمئن و ناراضی
دروازه بان شماره یک فعلی پرسپولیس و تیم ملی بعد از مدت ها دروازه اش را مقابل شوت احسان حاج صفی باز شده دید تا رکوردهایش تداوم نداشته باشد. در روزی که عبدالله ویسی تمام حمله وران خود را در باکس پرسپولیس قرار داده بود بیرانوند خوش شانس بود که تمام مدافعان این تیم در بهترین شرایط خود قرار داشتند. او البته بارها با قطع موقعیت حریف و البته شروع مجددهای فوق العاده اش تاثیرگزاری اش را به نمایش گذاشت.

سیدجلال حسینی؛ رهبری فوق العاده
پرسپولیس تنها دو گل در هفت بازی اخیر دریافت کرده تا فاصله زیادی با فصل گذشته از نظر بیلان گل دریافتی داشته باشد و در این بین می توان نقش سیدجلال حسینی را در این اتفاق انکار ناپذیر دانست. سیدجلال حسینی با توجه به زوج بی تجربه اش در این پست و تغییرات 100 درصدی ساختار دفاعی این تیم توانسته از تجربه بالای خود برای نظم دفاعی و رهبری تیمش به خوبی استفاده کند و همه را به تحسین واداشته است. او در برابر سپاهان نیز هم در کارهای تدافعی و هم نبردهای فیزیکی توانست روز پرفروغی را برابر سپاهان پشت سر بگذارد.

محمد انصاری؛ خوب و خوب تر
هر چه از بازی های لیگ برتر می گذرد مدافع چپ سابق سرخپوشان بیشتر در دفاع میانی جا افتاده و تاثیرگزارتر ظاهر می شود. شاید تنها ایراد او را در این روزها بتوان به مساله عدم خارج شدن او از فضای بازی در دفاع چپ عنوان کرد، جایی که او همچنان در دفع توپ و ضرباتش صلابت یک مدافع میانی را به جا نمی گذارد. شاید اگر او در هنگام پیش از گل سپاهانی ها ضربه بهتری به توپ می زد، پرسپولیس همچنان به رکورد گل نخوردن هایش ادامه می داد اما تقابل برابر محمدی، بهزاد کریمی، هنریکه و حاج صفی روز موفقی را برای او به همراه داشت و در نبردهای تک به تک غالبا موفق خارج شد.

حسین ماهینی؛ همچنان قابل اعتماد
با عملکردی که حسین ماهینی از خود در دفاع راست به جا گذاشته، کمتر کسی در شرایط فعلی به حضور رامین رضاییان در این جناح می اندیشد. خصوصا در روزهایی که حمله وران پرسپولیس کم اشتباه تر از همیشه توپ ها را به هدف می رسانند و وظیفه خط دفاعی را سخت تر می کند. او در دیدار با سپاهان ضمن دفع دو توپ خطرناک زردپوشان و تکلی دیدنی روی شوت هنریکه ناجی سرخپوشان شد و باتجربه بالایش توانست جناح چپ سپاهانی ها را بی اثر کند. با بازگشت ماهینی به نظر می رسد در تیم ملی هم کی روش کار سختی برای انتخاب نفر اصلی خود خواهد داشت.

محسن ربیع خواه؛ نیازمند به اعتمادبنفس
پیش از آغاز مسابقات کمتر کسی تصور می کرد این بازیکن موفق به حضور در ترکیب اصلی سرخپوشان شود و هر هفته هم جای او در ترکیب احتمالی با نام های بزرگتر پوشیده می شد اما اعتماد و اعتقاد برانکو باعث شده تا اکنون 630 دقیقه بازی در جناح چپ سرخپوشان را به نام خود کند. عدم حضور در فاز تهاجمی و نداشتن اعتمادبنفس کافی دو فاکتوری است که ربیع خواه در شرایط فعلی با فقر شدیدی از آن برخوردار است. او البته برابر سپاهان اجازه خودنمایی به عناصر سمت راست را نداد تا ویسی بازیکنانش را مجبور به دور زدن و تغییر جریان بازی کند و از نظر دفاعی یکی از خوب های پرسپولیس محسوب می شد.

احمد نوراللهی؛  امیدوار به آینده
شماره هشت سرخپوشان بعد از هفته ها و در غیاب کامیابی نیا فرصت حضور در ترکیب اصلی را به دست آورد و جدال سختی را نیز مقابل نویدکیا و دیگر عناصر خط میانی پشت سر گذاشت. سرعت بالا و پاسکاری مناسب از سوی این بازیکن باعث شد تا برانکو به این بازیکن هم امیدوار باشد  نوراللهی یک فرصت خوب نیز از ضربه ایستگاهی به دست آورد که آن را با فاصله کمی به بیرون زد.

محسن مسلمان؛ پاسور و دونده
هرچند از بازی های فوق العاده فصل گذشته اش فاصله گرفته و آن را به دلیل بدنسازی های پرفشار و متعدد در فصل جاری می داند اما او برابر سپاهان نیز بار دیگر با استفاده از عنصر دوندگی و پاسوری روز خوبی را پشت سر گذاشت. پاس های مختص به این بازیکن با بیرون پا و اورلپ های پیاپی با هم تیمی هایش بارها موقعیت های خوبی برای شاگردان برانکو ایجاد کرد. مسلمان که همچنان امیدوار به حضور در تیم ملی است در این بازی و با توجه به غیبت دو تن از تفنگدارانش – کامیابی نیا و احمدزاده- تلاش بیشتری از خود به جا گذاشت و جزو 6 بازیکن برتر تیمش محسوب می شد.

امید عالیشاه – بازگشت آقای پاس
وینگر راست برانکو در این بازی که تمایل شدیدی برای تغییر فضا و حضور در پست دلخواهش داشت، بارها با فرار از جناح راست و چپ سپاهان برای خود و دیگر هم تیمی هایش فرصت سازی کرد. او با یک گل و یک پاس گل در کنار طارمی مرد اول این دیدار بود و البته نکته جالب توجه برای او باز شدن پایش بعد از هفت هفته به پاس گل و گل بود تا بار دیگر برای سپاهان خودنمایی کند. جالب اینکه هر دو حرکت موفق عالیشاه نیز از سمت چپ به ثمر رسید تا برانکو بابت تغییر جای او و امیری به فکر بیشتری نیاز داشته باشد.

وحید امیری- آقای خاص برانکو
برانکو ایوانکوویچ که از نیم فصل گذشته به دنبال جذب این بازیکن بود در این فصل به خواسته اش دست یافت. بعد از دو بازی بدون گل زده برای سرخپوشان که اتفاقا همراه با غیبت این بازیکن بود، او در حالی به ترکیب اضافه شد که در همان دقایق ابتدایی عطش خود را برای ثبت سومین گل فصل به نمایش گذاشت و اگر کمی دقت بیشتری چاشنی کار خود می کرد می توانست از پاس فوق العاده علیپور برای رسیدن به این خواسته استفاده کند. حضور این بازیکن در کنار طارمی، علیپور و عالیشاه باعث شد تا مدافعان سپاهان برای مهار مهاجم هدف پرسپولیس با مشکل بزرگی مواجه شوند و همین مساله را می توان در برد آنها تاثیرگزار دانست.

علی علیپور؛ اینبار در نقش پاسور
مهاجم شمالی پرسپولیس یکی از موفق ترین بازیکنان پرسپولیس در نبردهای هوایی و فیزیکی بین مهاجمان و مدافعان حریف بود تا روز سختی را خصوصا برابر شجاع خلیل زاده برای این بازیکن به وجود آورد. پیروزی در نبرد فیزیکی و تن به تن در صحنه گل دوم برابر شجاع خلیل زاده منجر به پاس طلایی او به مهدی طارمی شد و در صحنه گل سوم نیز با فریب خلیل زاده باعث شد تا توپ به آسانی به طارمی برسد و این مهاجم کار را تمام کند. او با یک پاس گل و جنگندگی بین مدافعان سپاهان در صورتی که امیری از پاس دیدنی اش می توانست استفاده کند، به جمع برترین بازیکنان پرسپولیس می توانست اضافه شود.

مهدی طارمی؛ بازگشت آقای گل
مهاجم جنوبی سرخپوشان در پایان بازی نیز با اعلام این نکته که عدم آمادگی اش در هفته های ابتدایی باعث شده تا نتواند روند خوبی را در هفته های ابتدایی پشت سر بگذارد، از آمادگی بالایش برای ادامه مسیر خبر داد. طارمی با دو گل زده که هر دوی آنها عامل پیروزی پرسپولیس محسوب می شود بار دیگر به مرد اول سرخپوشان تبدیل شد و البته نکته جالب توجه در مورد او را می توان به نشانه گیری های دقیقش مربوط دانست. جایی که او از سه فرصت ایده آل گلزنی دو گل به ثبت رساند و ضربه ایستگاهی تیمش را نیز با اختلاف کم به بیرون فرستاد تا نشان دهد بار دیگر به مهاجم فرصت طلب تبدیل شده است.