از تماشای دربی 6 تایی در ورزشگاه تا اعلام شماره حساب باشگاه/ کمی هم مدیریت، لطفا!

سرپرست باشگاه پرسپولیس را حالا دیگر خوب می شناسیم. آنقدر که مدیریتش را بتوانیم قضاوت کنیم؛ حتی بدون قیاس با مردانی که پیش از او پرسپولیس را اداره می کردند. نه که با این دست نوشته ها بخواهیم او را به مسلخ ببریم که اختیارهای باشگاهی به بزرگی پرسپولیس، خود بزرگ ترین مسلخ است. فقط می گوییم و هر روز می نویسیم تا شاید به یاد بیاوریم شأن پرسپولیس را که با این سوء مدیریت به این روز افتاده. آنقدر می نویسیم تا مدیریت پرسپولیس هم به یاد بیاورد؛ همان گونه که حضورش در دربی شش تایی ها را به یاد آورد!

می نویسیم و هر روز می نویسیم تا در یادمان بماند که پرسپولیس روزهای سیاه 52 سالگی خود را چگونه از سر گذراند. می گوییم تا علی اکبر طاهری به یاد بیاورد که چند ماه است بر صندلی مدیریت باشگاه - و به قولش با همه اختیارهای یک مدیرعامل - جا خوش کرده و در این چند ماه ، پرسپولیس حتی از یک اسپانسر معمولی هم بی نصیب بوده.

پرسپولیس البته برای کوتاهی اش در جذب اسپانسر همیشه یک توجیه دارد و آن، اینکه «هنوز اسپانسری در اندازه های برند پرسپولیس پیدا نکرده ایم.» اما مگر نمی شد تا پیدا کردن این اسپانسر لایق، یک اسپانسر معمولی مادرخرج پرسپولیس شود تا به جای شام، کسی بیسکویت سَق نزند و محل تمرین تیم نشود جای خواب فلان بازیکن؟ پرسپولیسی که حتی از تامین هزینه های روزمرگی عاجز است، با کدام اسپانسر می خواهد این باشگاه را به سرانجام برساند؟ باشگاهی که به قول طاهری «برند» است و اسپانسرش هم باید خاص باشد.

واقعیت اما این است که باشگاه پرسپولیس اسپانسر ندارد و منزلتش تا حد یک تیم معمولی پایین آمده است. پرسپولیس اسپانسر ندارد و عجیب تر از آن، ادعاهای طاهری است که در مصاحبه های هر روزه اش از کمک های دولتی می گوید و حاتم بخشی «حامیان مالی» که دقیقا نمی دانیم به چه کسی یا کسانی اشاره دارد وقتی پرسپولیس حتی از داشتن یک اسپانسر یا حامی مالی محروم است، چه برسد به اینکه چند حامی را پشت سر خود داشته باشد. شاید هم اسپانسر و حامی مالی فلسفه متفاوتی دارند که سرپرست باشگاه پرسپولیس می داند و ما نمی دانیم. هر چه باشد اما پرسپولیس به لطف بی تدبیری مدیرانش هر دو را حسرت می کشد. حسرتی برآمده از بی خیالی مرد همه کاره باشگاه که همه توان مدیریتی اش را می توان در اعلام شماره حساب برای دریافت کمک های مالی هواداران خلاصه کرد. کمی خودمانی تر، می توانیم بگوییم کاسه گدایی به دست گرفته و مظلومانه پول طلب می کند. جالب اینکه در توجیه این تصمیم عجیب خود و در واکنش به پیشکسوتانی که نگران شأن پرسپولیس بودند، گفت که می خواهد هواداران را به پرسپولیس نزدیک تر کند. این بار اما پاسخ او را همان هواداری داد که این دلبری های طاهری را نادیده گرفت و با کمک پر از کنایه و صد تومانی اش- دقیقا هزار ریال- بزرگ ترین (!) تصمیم آقای سرپرست را زیر سوال برد.

سرپرست باشگاه پرسپولیس اما انگار نیت کرده که مدیرعاملی را هم تجربه کند و تا پیش از آن، دل پرسپولیسی ها را به دست بیاورد. تلاش های او البته تا امروز حاصلی جز تحقیر پرسپولیس نداشته. به ویژه وقتی در جشن 42 سالگی دربی شش تایی با یک ادعای تازه میخکوب مان کرد و دلبرانه، مدعی شد که تاریخی ترین دربی تهران را از نزدیک به تماشا نشسته است! هوادار پرسپولیس باشی و دربی شش تایی را به چشمان خود دیده باشی اما حتی یک خاطره از آن بازی در ذهنت به جا نمانده باشد؟ البته که وقتی در جمع بازیگران آن دربی نشسته باشی، خاطره ات را آنها هم باید به یاد بیاورند و این شاید تنها دلیلی بود که باعث شد سرپرست باشگاه پرسپولیس- که تا پیش از این تنها فعالیت ورزشی اش مدیریت صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان بوده- ذهنش را بر آن بازی ببندد و هیچ خاطره ای را به یاد نیاورد! ادعایی هم که به زبان آورد، تنها یک ترفند بود برای دل بردن از پرسپولیسی هایی که خوب می داند مدیرعامل شدنش را برنمی تابند.

آخرین تیر را اما طاهری وقتی رها کرد که به علی پروین پیشنهاد همکاری داد. پیشنهادی با هدف مقابله با مدیران پیشین پرسپولیس که همه برای این باشگاه دندان تیز کرده اند و صدای پای شان را همچنان می شنویم. پیش از این پیشنهاد البته علی اکبر طاهری به پرسپولیسی های شاغل در تیم های مختلف این باشگاه سفارش کرده بود که تا می توانند، از علی پروین بگویند و بازگشتش را حمایت کنند. آنها را پیش انداخت و خودش در سرخ ترین روز ایران رسما پروین را به همکاری با پرسپولیس دعوت کرد تا فردا روز اگر دندان تیز کرده ها پا پیش گذاشتند، او سنگر قوی تری داشته باشد. حالا ما مانده ایم که این تلاش های نافرجام برای به دست آوردن دل پرسپولیسی ها را همان «دلبری» که منظور خودش هم هست، به حساب بیاوریم یا همه را به پای مدیریت قدرتمند او بنویسیم. هر چه باشد اما دردها و مشکلات پرسپولیس را درمان نخواهد بود. ما اما همچنان می گوییم و می نویسیم و همه حرف مان با علی اکبر طاهری این است که مدیریت کنید لطفا.