از حمام مشترک سرخابی ها تا بازی کم اهمیتی به نام داربی!

یکی از بازیکنان حاضر در داربی نهم که در روزهای سال نو برگزار شد می گوید که این دیدار در آن سال ها اهمیت زیادی نداشته است.

دومین داربی ای که در روزهای عید برگزار شد، داربی نهم در سال 51 بین پرسپولیس و تاج بود که با پیروزی 2 بر صفر سرخ پوشان پایتخت به پایان رسید. در این دیدار صفر ایرانپاک و حسین کلانی گل های شاگردان آلن راجرز را به ثمر رساندند.

حسین کلانی، یکی از گل زنان پرسپولیس در این دیدار در گفت وگویی، درباره جو جامعه در آستانه داربی سال 51 اظهار کرد: واقعیتش را بخواهید این بازی به 50 سال پیش برمی گردد و من چیز زیادی در خاطرم نیست ولی به طور کلی آن جوی که در آن زمان به خاطر داربی بود قابل مقایسه با الان نبود. داربی آن زمان مانند سایر بازی هایی بود که در لیگ برگزار می شد. تعداد رسانه ها هم کمتر بود و تبلیغات کمی درباره این بازی می شد. فقط هواداران استقلال و پرسپولیس که هم پیگیر بازی این دو تیم بودند، داربی را دنبال می کردند. الان این دیدار خیلی جدی شده و تبلیغات زیادی راجع به این بازی می شود.

او درباره تفاوت هواداران دو تیم در آن زمان و پس از انقلاب گفت: تعداد علاقه مندان استقلال بعد از انقلاب بیشتر شده است ولی آن زمان هواداران پرسپولیس خیلی بیشتر بود. منتها برای ما که وارد زمین می شدیم فرقی نمی کرد و سعی می کردند که بهترین بازی مان را به نمایش بگذاریم.

پیشکسوت پرسپولیس افزود: الان هیجان داربی بیشتر شده و دوستان رسانه ای هم به هیجان این دیدار بیشتر دامن می زنند. این موضوع به خاطر تعداد بالای هواداران دو تیم است. مضافاً بر این که رقابت ما فقط در داخل زمین بود و در خارج از زمین خیلی با هم دوست بودیم. الان این دوستی ها و رفاقت ها بین استقلالی ها و پرسپولیسی ها کمتر دیده می شود و این بازی تقریباً مانند یک مبارزه شده است. آن زمان مبارزه نبود و یک بازی دوستانه و زیبا بود.

کلانی در ادامه گفت وگویش درباره فعالیت آلن راجرز در پرسپولیس و رایکوف در تاج که تأثیر زیادی در این دو تیم داشتند، توضیح داد: آلن راجرز از نظر ما بهترین بود و رایکوف هم جزو بهترین ها بود. آقای راجرز متأسفانه هیچوقت مربی تیم ملی نشد و این پیشنهاد را هیچوقت قبول نکرد و همیشه در پرسپولیس ماند، پس از آن هم از ایران رفت. با این حال رایکوف راضی شد که سرمربی تیم ملی شود. نهایتاً این دو مربی دو بدعت گذار در فوتبال ایران بودند و روش هایشان در ایران تازه بود. فرم بدن سازی و تمریناتشان با باقی مربیان تفاوت داشت و سبک جدیدی وارد ایران کردند. مضافاً راجرز از من به عنوان فروارد آزاد استفاده می کرد که در فوتبال ایران تازگی داشتند. راجرز و رایکوف با این که خارجی بودند ارتباط خوبی با بازیکنان شان داشتند و درک متقابلی بین مان وجود داشت.

او در پاسخ به این سوال که آیا در آن زمان با بازیکنی از استقلال کل کل داشته، بیان کرد: من با هیچکس کل کل نداشتم و با هم رفیق بودیم. آن هایی که در قید حیات هستند، از دوستان خوب ما هستند. برای مثال آقای عبداللهی از دوران کودکی با هم رفیق بودیم ولی در داخل زمین مانند دو رقیب شایسته و جوان مرد با هم بازی می کردیم. ما بعد از بازی هم با هم حمام امجدیه می رفتیم و مشترکا استفاده می کردیم. این دوستی بعدها ادامه پیدا کرد و با تمام بازیکنان آن دوره که در تاج آن زمان بودند، ارتباط دارم و از دوستان صمیمی من هستند.

پیشکسوت پرسپولیس درباره داربی 89 که دهم فروردین برگزار خواهد شد، اظهار کرد: من متأسفانه به دلیل این که به نوع تمرینات حتی تیم خودم، پرسپولیس وارد نیستم، نمی توانم پیش بینی کنم. مضافاً بر این که در ورزش نمی توانید به راحتی پیش بینی کنید و ممکن است مانند بازی پرسپولیس و السد در دقیقه 92-93 یک توپ روی دروازه ما بیاید و دروازه مان باز شود. این اتفاق در حالی رخ داد که تمام بازی دست ما بود. به همین خاطر شما نمی توانید به هیچ شکلی پیش بینی کنید.