از روزنامه نگاري تا روزي نامه نگاري

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند
دردم نهفته به ز طبیبان مدعی
باشد که از خزانه غیبم دوا کنند

زمانه عوض شده است و بي گمان حكايت هاي زيباي روزگار پيشين چون حرمت، اصالت، نجابت، عشق...كمتر بازگو مي شوند. يادگرفته ايم كه زيبائي را نبينيم و يا آنها را در كنج هجران دفن كنيم. به قصه هاي اين روزگار بنگريد. در هزاران كيلومتر دورتر از خاك ايران زمين به جهان پهلوان ما احترام مي گذارند و تنديس يك دست او را مي سازند تا عمل جوانمردانه او را يادآوري كنند و ما با شتابي بي مانند به جستجوي تاريك ترين ها بدون داشتن منابع موثق مي گرديم بي آن كه به عواقب تخطئه جهان پهلوان بيانديشيم و همه حكايت ما شده است روزي نگاري بجاي روزنامه نگاري كه حكايت آن اطلاع رساني همراه با ارائه راه كار بود.

ارائه راه كار سواد و مطالعه مي خواهد آن گونه كه گذشتگان داشتند. استاد بهمنش با آن گنجينه لغات و احاطه اي كه بر ادبيات و شاهنامه داشت يا استاد زاهدي كه امروز ما را تنها گذاشت. استاد زاهدي مردي از جنس دانش و صداقت بود. امروز كتاب كليدر استاد دولت آبادي يكي از عاشقانش را در هجر زندگاني مي بيند. مردان سپيد موي عرصه روزنامه نگاري مهجور رفتند. اين روزها تازه به دوران رسيده هاي روزي نامه نگار مي تازند و چه تازيانه اي به پيكره اطلاع رساني مي زنند. پديده دلالي و فساد در كنار بي دانشي و بي اخلاقي ما را به زمزمه شعر حافظ اندازد كه دست به دامان خزانه غيب شويم تا بار دگر در دنياي رسانه بجاي روزي نامه نگار بيشتر روزنامه نگار چون مرداني نظير بهمنش و زاهدي و لطيف و ... داشته باشيم.

دنياي پر از تظاهر و تملق كه گريه هاي جعلي و كلاسهاي زبانهاي اختراع نشده و گزارش كردن ها پر از اشتباه دارند بجاي آن بداهه گوئي و دانش بهمنش ها شده است و در دنياي مطبوعات نابخردي و هرزه گوئي و تكراري ها جانشين قلم شريف اساتيدي چون زاهدي شدند كه سالها در گوشه اي براي انتقال تجربه هايشان منتظر ماندند و دانايان كل! يك ديدار احوالپرسي را هم از ايشان دريغ و حكايت پهلوانان زنده را عشق هستند را شوربختانه نقل كردند.

روزگار ما عوض شده است و كسي حاضر نيست با جهد و دانش و عشق و ديدگاه و نجابت و اصالت خاك اذهان را با اطلاع رساني به كيميا آگاهي تبديل كند. پرويزخان زاهدي چون استاد بهمنش و استاد لطيف و استاد اسدالهي و ... رهسپار ديار يادها شدند تا در آستانه روز پدرجامعه رسانه ايران به سوگ سپيد موئي بزرگ بنشيند. روحشان شاد.