از وزیر و وکیل تا وزارتخانه و سفیر؛ بیچاره پرسپولیس و برانکو!

انگار تمامی ندارد که هر وقت استقلال و مدیرانش با بحران های تمام نشدنی مواجه شوند، هوادارانش انگشت اتهام به سمت باشگاه پرسپولیس بگیرند. سرخپوشان در تمام این سال ها به بهانه های مختلف از سوی آبی ها متهم به حمایت از سوی وزارت ورزش و جوانان و برخورداری از امکانات ویژه هستند. استقلالی هایی که به واسطه مشکلات مدیریتی و اعتراض هواداران به حضور امیرحسین فتحی در راس این باشگاه مدت هاست در وضعیت قرمز مانده اند و شاید همین تلاقی رنگ هاست که آن ها را برای انداختن طناب مشکلاتشان به گردن پرسپولیس از تک و تا نمی اندازد.
لیگ نوزدهم برای استقلالی ها با ناکامی های ابتدای فصل و البته باخت مقابل پرسپولیس چندان خوب آغاز نشد و از همان ابتدا هم رسانه های ایتالیایی به هر بهانه ای آتش جدایی آندره آ استراماچونی را روشن می کردند. جدایی هایی که در میان تایید و تکذیب های استرا و همسرش داستان جالبی داشت. اما این بار به نظر می رسد که دیگر نه شایعات ایتالیایی ها و نه تکذیب های خوش خیالانه مدیران آبی، بلکه خود استراماچونی قید همکاری با آبی ها را زده و از دسترس خارج شده است.

بسیج حمایت ها از استقلال
از عصر یکشنبه که اخبار جدایی سرمربی آبی ها منتشر شد، بازهم موج عجیبی علیه پرسپولیس به راه افتاد. بسیاری از هواداران استقلال در توئیتی مشترک عنوان کردند که «اگر استراماچونی مربی پرسپولیس بود الان عراقچی اظهار نگرانی می کرد و تخت روانچی از لزوم حل این مشکل می گفت و ظریف هم این مشکل را مشکل ملی و رفع کردنش را وظیفه خود می دانست.» تیتر انتقادات را متوجه وزارت ورزش و دولت در حمایت از پرسپولیس کردند. شاید هواداران استقلال فراموش کرده اند که عراقچی؛ معاون وزیر امور خارجه در همان روزهای ابتدایی لابی و نامه نگاری فراهم شدن شرایط حضور مربی ایتالیایی را در دستور کار قرار داد، ولی همان موقع زمانی که برانکو ایوانکوویچ بعد 11 ماه عدم دریافت حقوق ساز جدایی زد، نه تنها موضعی نداشت که حتی واکنشی هم از او شاهد نبودیم.
بررسی اخبار مربوط به استعفای استراماچونی در کمتر از ٢4 ساعت گذشته هم نکات جالبی دارد و پرسپولیسی ها در حالی متهم به حمایت از سوی وزارت و دولت می شوند که روز گذشته بسیاری از نهادهای کشورمان برای رفع مشکل استقلال بسیج شدند. مکان دیدار پیکان و استقلال در هفته چهاردهم از ورزشگاه شهر قدس به ورزشگاه آزادی منتقل شد، وزیر ورزش با سفیر ایتالیا در ایران برای بازگشت استراماچونی مذاکره کرد، مدیران استقلال به وزارت ورزش احضار شدند، وزارت امور خارجه پیگیر حل بحران آبی ها شد و عراقچی اعلام کرد: با دستور وزیر ورزش به سرعت برای حل مشکل استقلال دست به کار شدیم. مازیار ناظمی مدیر کل روابط عمومی وزارت ورزش و جوانان هم از تلاش ها برای پیگیری و پرداخت حقوق معوقه سرمربی ایتالیایی از مسیر سیستم بانکی کشور خبر داد.
این حمایت ها در حالی به سرعت همسو با خواسته هواداران استقلال شکل گرفته که با استعفای برانکو هم هواداران پرسپولیس خواهان برکناری عرب و حفظ برانکو بودند. اما در بی پاسخی اعتراض ها نه تنها برانکو نماند که ایرج عرب به عنوان مدیرعامل موردانتقاد هواداران به هیات مدیره راه یافت.

تفاوت قرارداد مربیان سرخابی
جالب تر زمانی است که حتی شرایط فسخ قرارداد مربیان پرسپولیس و استقلال تفاوت دارد. استراماچونی به گفته اسماعیل خلیل زاده، رییس هیات مدیره باشگاه استقلال با قرارداد 750 هزار یورو هدایت این تیم را بر عهده گرفت که از این مبلغ 340 هزار یورو دریافت کرده است. همچنین مبلغ 100 هزار یورو هم موقع ثبت قرارداد به او پرداخت شده، در حالی که هنوز نیم فصل لیگ به پایان نرسیده حدود 45 درصد پولش را دریافت کرده است. این مربی به دلیل تاخیر در 2 ماه پرداخت حقوقش به بهانه «پرداخت نامنظم» استقلالی ها را در کوران مسابقات رها کرد. اما برانکو در حالی از پرسپولیس جدا شد که پس از کسب 3 قهرمانی لیگ برتر، یک قهرمانی جام حذفی و فینالیست شدن در لیگ قهرمانان آسیا، 11 ماه حقوق معوقه داشت و در آن مقطع هیچ مسوول سیاسی و غیرسیاسی تلاشی برای ماندن او در تیمی که می توانست به افتخارآفرینی هایش ادامه دهد، نکرد. هرچند حال این روزهای پرسپولیس هم چندان توفیری با گذشته ندارد. گابریل کالدرون دیروز در نشست خبری پیش از دیدار با گل گهر سیرجان از وجود مشکلی مشابه استراماچونی خبر داده است. او تاکید کرده که تنها تا پایان ماه دسامبر (اوایل دی ماه) صبر می کند. کالدرون دیروز عنوان کرده در پرسپولیس شرایط خوب نیست. بازیکنان پاداش نگرفته اند. بشار رسن هنوز طلب دارد. خودش هم از قسط اول قراردادش 40 درصد دیگر طلب دارد و در کمتر از یک هفته آینده تاریخی که برای قسط دوم وجود دارد تمام می شود.

به نام پرسپولیس به کام استقلال
یک مقایسه سطحی از خریدهای خارجی پرسپولیس و استقلال در فصل گذشته و امسال هم می تواند میزان حمایت های وزارت ورزش از 2 تیم ریشه دار تهرانی را مشخص کند. مقایسه ای که بارها در گزارش های مختلف به آن اشاره شده و ریخت وپاش های عجیب آبی های تهرانی را عیان کرده است. پرسپولیس این فصل باوجود تاکید کالدرون مبنی برجذب یک مهاجم خوب به دلیل کمبود منابع مالی تحفه ای بهتر از جونیور نصیبش نشد که عمر حضورش حتی به نیم فصل هم نرسید.
بررسی احکام کمیته انضباطی هم سندی دیگر بر رد شائبه های حمایت از پرسپولیس است. پرسپولیسی که از ابتدای فصل بیشترین حکم محرومیت را دریافت کرده و برخورد ساده بازیکنانش با داوران هم از چشم مسوولان کمیته انضباطی و اخلاق دور نمانده است. حتی اسماعیل حسن زاده در آخرین روز حضورش در کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال هم پرسپولیس و سرمربی اش را بی نصیب نگذاشت. اما حرکت عجیب بازیکن استقلال نسبت به داور دیدار هفته دوازدهم مقابل سپاهان به مانند بسیاری از بی اخلاقی های آن ها از نگاه همه دور ماند و هیچ واکنشی انضباطی هم به همراه نداشت.
اعتصاب هم واژه آشنایی برای استقلالی هاست. بازیکنان این تیم از فصل گذشته تا کنون چندین مرتبه به بهانه پرداخت نشدن مطالبات شان در تمرینات این تیم شرکت نکردند. این اتفاق در فصل جاری هم چندین بار تکرار شد. اما نارضایتی سرخپوشان از پرداخت نشدن مطالبات شان چون منجر به اعتصاب و عدم حضور در تمرینات نشد، انگ حکومتی بودن را به پرسپولیس چسباند. آن هم در حالی که از صحبت های محمدحسن انصاری فرد و حتی افشین پیروانی طی روزهای اخیر می توان به مشکلات اقتصادی این باشگاه به خوبی پی برد.

اقتصاد بیمار فوتبال ایران
منکر این نیستیم که هواداران استقلال برای خروج مربی تیم شان از مسوولان وزارت ورزش و مدیرعامل این باشگاه خشمگین باشند، آن هم در حالی که بعد از مدت ها رنگ صدرنشینی را با یک بازی بیشتر دیده اند، درست شبیه همان حقی که هواداران پرسپولیس به زمان قهر برانکو از مدیران ورزش کشورمان انتظار داشتند. برانکو بی شک یکی از مربیان موفق خارجی در لیگ ایران بود اما به دلیل مشکلات مالی که انگار قرار نیست دست از سر 2 باشگاه تهرانی بردارد، عطای حضور در پرسپولیس را به لقایش بخشید. هرچند که او دیگر نیست و پرسپولیس با کالدرونی ادامه می دهد که نیازمند حمایت هواداران و رساندن تیم به روزهای اوج گذشته است. اما این دل نگرانی ها و اعتراض های هواداران به عنوان بخش مهمی از فوتبال کشور را هم نمی توان نادیده گرفت. سرخابی ها به مانند بسیاری از باشگاه های لیگ برتری مشکل مالی دارند و نمی توانند پول بازیکنان و مربیان شان را پرداخت کنند. اقتصاد فوتبال ایران بیمار است و با این نسخه ای که برای آن پیچیده شده است هم هرگز خوب نمی شود. تا زمانی که قرار نیست باشگاه ها به حق شان از تبلیغات محیطی و پخش تلویزیونی (البته به این موارد گزینه جدید تولید محتوای اینترنتی با درآمدهای کلان را هم اضافه کنید) برسند، مشکل همچنان باقی می ماند. وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال با دنیایی از پول اگر نتواند درآمدزایی کند یا حق واقعی فوتبال را محقق کند، این مشکلات با شدت بیشتری ادامه خواهد داشت.