از پرسپولیس پانزدهم تا پرسپولیس شانزدهم/ کاهش 90 درصدی گل های خورده سرخپوشان و اثبات ادعای برانکو

 پرسپولیس در این فصل با داعیه قهرمانی وارد لیگ شده و تا پایان هفته چهارم عملکرد کم نقصی داشته است، آنهم در شرایطی که تفاوت های فاحشی با تیم فصل قبل خود دارد.

در لیگ قبلی نیز برانکو با تفکرات خود و با همین تیم مدیریتی، پرسپولیس را بست و به لیگ فرستاد و در چهار هفته پایانی، اتفاقات عجیبی را پیش روی خود دید، اتفاقاتی که بخشی از آن به مدل مربیگری برانکو مربوط بود، بخشی به اشتباهات داوری و البته بخش بزرگی از ناکامی ها به اشتباهات فردی بازیکنان برمی گشت.

در فصل پانزدهم، پرسپولیس چند مشکل بزرگ داشت. اول از همه، قرعه سختی بود که نصیب تیم شد و سپس محرومیت چند بازیکن در هفته های ابتدایی. در واقع سوشا مکانی سه هفته اول را از دست داد تا ایمان صادقی درون دروازه سرخپوشان بایستد و به خاطر عملکرد ضعیفی که او داشت، گل های زیادی وارد دروازه این تیم شد.

امید عالیشاه به خاطر درگیری در دربی هفته آخر در فصل چهاردهم، اولین دیدار فصل پانزدهم را از دست داد و مهدی طارمی که در لیگ قهرمانان آسیا مقابل الهلال عربستان اخراج شده بود، در بازی ابتدای فصل محروم بود. مرحوم هادی نوروزی نیز در هفته دوم از بازی اخراج شد و دیدار هفته سوم را از دست داد. در نهایت اخراج محسن بنگر در هفته چهارم، پرسپولیس را با شرایطی خاص روبه رو ساخت.

در کنار محرومیت ها، مصدومیت ها نیز اضافه شدند تا ثبات تیم به طور کلی از هم بپاشد. در چهار هفته ابتدایی لوکا ماریچ، وحید حیدریه، مهرداد کفشگری و... مصدوم و به همین دلیل از ترکیب تیم خارج شدند. بازگشت سوشا به دروازه نیز تأثیری بر روند بد تیم نگذاشت و پرسپولیس در جدول رده بندی، همین طور پایین و پایین تر می رفت.

در هفته اول، سرخپوشان مقابل پدیده در تهران به تساوی 2 - 2 رسیدند. در آن بازی، ایمان صادقی دروازه بان بود. محسن بنگر در کنار لوکا ماریچ قلب دفاع را پوشش می دادند، بابک حاتمی در پست غیرتخصصی دفاع چپ بازی کرد و رامین رضاییان دفاع راست بود. عملکرد مدافعان چنگی به دل نزد و پرسپولیس به لطف گل فراموش نشدنی کاپیتان فقید خود، هادی نوروزی از شکست خانگی گریخت.

در هفته دوم، پرسپولیس در هوای گرم اهواز به مصاف استقلال خوزستان رفت که در ترکیب نیمه پایینی زمین، ایمان صادقی را به عنوان دروازه بان می دید. علیرضا نورمحمدی جانشین محسن بنگر شد و کنار لوکا ماریچ به میدان رفت. بابک حاتمی مدافع چپ بود و رامین رضاییان دفاع راست که در این بازی نیز پرسپولیسی ها با حساب 2 بر یک شکست خوردند.

در هفته سوم، سرخپوشان باز هم باید خارج از خانه به میدان می رفتند. این بار حریف شان سپاهان بود. ایمان صادقی دوباره گلر اول شد، رامین رضاییان در سمت راست و لوکا ماریچ در قلب دفاع. در سمت چپ، بابک حاتمی بالاخره از ترکیب خارج شد تا این بار وحید حیدریه تست شود و در کنار لوکا ماریچ، نوبت بازی به مایکل اومانیا داده شد که پرسپولیس با این ترکیب تدافعی، با حساب 4 بر 2 مقابل سپاهان بازی را واگذار کرد.

در هفته چهارم، سرخپوشان برابر ذوب آهن اصفهان به میدان رفتند. سوشا مکانی به درون دروازه برگشت، محسن بنگر و مایکل اومانیا زوج خط دفاعی شدند، بابک حاتمی به دفاع چپ برگشت و رامین رضاییان دفاع راست بود که به غیر از رضاییان، بقیه نفرات خط دفاع عوض شده بودند و باز هم این تغییرات منجر به کسب نتیجه نشد. پرسپولیس در ورزشگاه آزادی و البته شاید به خاطر مشکلات داوری، بازی برده را مقابل ذوب آهن باخت.

با این شرایط، پرسپولیس در چهار بازی ابتدای فصل خود 10 گل دریافت کرد و این در حالی بود که هر دو دروازه بان، هر چهار مدافع میانی و هر سه مدافع سمت چپ برای سرخپوشان به میدان رفته بودند.

برانکو در این فصل، هم چیز را تغییر داد و خط دفاع را به شکل دیگری چید. این نشان از هوشمندی سرمربی سرخپوشان دارد. او دفاع راست را به بازیکن باتجربه ای مثل حسین ماهینی سپرد و با یک بازی رسانه ای، انگیزه های ماهینی را به خاطر به میان آمدن نام رامین رضاییان، افزایش داد.

سپس با اصرار هواداران پرسپولیس به بازگشت سیدجلال حسینی تن داد و حالا آنقدر به این بازیکن اعتماد و اعتقاد پیدا کرده که حاضر نیست حتی با وجود مصدومیت، حسینی را از ترکیب بیرون بگذارد. او همچنین ریسک کرد و محمد انصاری را از دفاع چپ به مرکز خط دفاع آورد که در این پست نیز، انصاری درخشش جالبی داشته است. دفاع چپ نیز به یک بازیکن نسبتاً پراشتباه به نام محسن ربیع خواه در غیاب محمدامین آرام طبع سپرده شد که حضور این بازیکن، ضربه زیادی به تیم نمی زند.

برانکو ثبات را به ترکیب تدافعی تیمش آورده است. علیرضا بیرانوند تا به حال عملکرد خوبی داشته و پشت سر مدافعان این تیم، با کمترین میزان اشتباه، کار می کند. بیرانوند نه تنها در هنگام چیدن خط دفاع مقابلش موفق بوده، بلکه در زمان ضدحمله نیز با پرتاب های بلند دستش، تیم را رو به جلو هدایت می کند.

در چهار هفته ابتدایی از لیگ شانزدهم، پرسپولیس برخلاف فصل قبل تنها یک گل دریافت کرده و آن هم روی اشتباه فردی بوده، نه گروهی. این کاهش 90 درصدی گل های خورده نسبت به فصل قبل، نشان از موفقیت برانکو دارد.

با این حساب پرسپولیس که فصل قبل به خاطر گل های خورده بیشتر، قهرمانی را با امتیاز برابر به استقلال خوزستان هدیه داده بود، شرایط بهتری را تجربه می کند و به معنای واقعی کلمه، نقاط ضعف خود را پوشش داده است. به همین علت بود که برانکو بعد از بازی مقابل صبا گفت: «شانس حضور در جمع مدعیان قهرمانی را از دست نمی دهیم».