از کتک خوردن دایی و عابدزاده تا فحاشی به رکورددار فوتبال ایران

 «لیدر» واژه ای است که در یکی دو دهه اخیر وارد ادبیات فوتبال ایران شده و قبل از این چنین افرادی را با عنوان بوقچی خطاب می کردند. پیش از آن و در روزگارهای نه چندان دور که فوتبال ایران چه به لحاظ فنی و چه به لحاظ فرهنگی بسیار فراتر از الان بود و از نظر حاشیه در سطح بسیار پایین تری قرار داشت، از لیدر هم خبری نبود. تعداد کل مشوقان در همه کشور به سختی به اندازه تعداد انگشتان دست می رسید.

حسن تارزان، ممد بوقی، سهراب بوقی و یکی دو نفر دیگر در تهران و تعدادی بسیار انگشت شمار در شهرستان ها که مطرح ترین آنها مرحوم «رضا چاچا» در اهواز بود. این ها کل افرادی بودند که روی سکوها با دمین در شیپورهایی که دارای یک ورودی و ۸ الی ۱۰ خروجی بود می دمیدند. آن روزگار شعار خاصی روی سکوها نبود و تنها چند شعار معدود و صرفا تشویق تیم های مورد نظر. در آن سالها از فحاشی و درگیری چه روی سکوها و چه در جریان تمرینات و غیره خبری نبود.

آنهایی که فوتبال ایران از ابتدا تا دهه های شصت و هفتاد و حتی اوایل هشتاد را به خاطر دارند، هرگز در یاد ندارند که دسته لیدرها در معادلات تیم ها تعیین کننده باشند. خبری از زد و بند پشت پرده با لیدرها نبود و آن تعداد اندک لیدر که در آن زمان به آنها بوقچی می گفتند عضو دار و دسته ها نبودند. 

در اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد بود که نسل جدید بوقچی ها وارد فوتبال شدند تا «لیدر» بعنوان واژه ای جدید وارد ادبیات فوتبالی ایران شود. لیدر یا همان بوقچی ها در حالی در فوتبال ایران متولد شدند که شاید خودشان هم آن اوایل فکر نمی کردند روزی تا این اندازه در جریانات فوتبال تاثیرگذار بوده و از تعیین کننده ها در معادلات فوتبال باشند.

«لیدر» به زودی و با سرعت در فوتبال رشد کرد و تبدیل به اپیدمی فراگیری شد تا جایی که حالا و در اواسط دهه نود لیدر تنها یک مشوق نیست. لیدر می تواند یک شغل باشد، آن هم از نوع نان و آب دارش. بوقچی می تواند یک سمت و یک منصب باشد. می تواند یک امتیاز و یا بهتر بگوییم یک رانت باشد. 

حالا خیلی از مربیان، مدیران، بازیکنان و دیگر اقشار جامعه فوتبال از نقش تعیین کننده بوقچی ها مطلع هستند و می دانند بسیاری از معادلات فوتبال را همین جماعت رقم می زنند. مدیران می دانند استحکام صندلی آنها در گروی رضایتمندی سکوهاست و میزان رضایتمندی سکوها نیز به رضایت همین جماعت از مربیان بستگی دارد. 

مربیان می دانند استحکام نیمکتی که روی آن می نشینند می تواند توسط همین جماعت کم و زیاد شود و بازیکن هم از تاثیر بوقچی بر افکار عمومی خبر دارد. این اتفاقات به خصوص در تیم های صاحب هوادار بیشتر ملموس و محسوس است.

بوقچی ها حالا آنقدر زیاد شده اند که با کمی اغراق می توان گفت تعداد کل آنها از تعداد کل فوتبالیست های ایران بیشتر است. پدیده «لیدریسم» تنها مختص به تهران نیست و در همه کشور رواج دارد. تنها مختص به لیگ برتر نیست و در همه لیگ های پایین تر رواج دارد و حتی تنها مختص به تیم های پرطرفدار نیست و همه تیم ها با هر تعداد تماشاگر می توانند به هر تعداد که بخواهند بوقچی داشته باشند.

از چند سال گذشته شاهد بودیم که برخی از این بوقچی ها آنقدر در فوتبال جایگاه و جسارت پیدا کرده اند که حتی به خود اجازه درگیری فیزیکی با اهالی فوتبال و حتی اسطوره ها را می دهند که به طور نمونه به چند مورد بارز آنها می توان اشاره کرد.

* کتک خوردن علی دایی از لیدر پرسپولیس

بی انصافی است اگر از علی دایی بعنوان یکی از سه بزرگ تاریخ فوتبال ایران یاد نشود. آقای گل فوتبال جهان و فردی قابل احترام در دنیای فوتبال به ویژه خارج از مرزهای ایران. کاپیتان سابق تیم ملی کشورمان که همواره مورد احترام و تمجید فیفا قرار دارد. همین اسطوره در زمانی که سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس بود توسط یکی از همین لیدرها مضروب شد تا اوج جسارت و وقاحت را شاهد باشیم. دایی آخرین اسطوره ای نبود که توسط یک لیدر مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

* عابدزاده هم مورد ضرب و شتم قرار گرفت

احمدرضا عابدزاده هم یکی از اسطوره های بی بدیل در فوتبال ایران است. این دروازه بان افسانه ای فوتبال ایران هم ضرب دست لیدرهای تیمش را چشیده. عابدزاده هم در پی یک درگیری لفظی با یکی از لیدرهای باشگاه پرسپولیس که منجر به درگیری فیزیکی شد، مورد ضرب و شتم قرار گرفت و نکته جالب این که در هر دو مورد درگیری های لیدرهای پرسپولیس با دایی و عابدزاده، مسئولین باشگاه بیشتر به سمت لیدرها غش کردند.

* کتک کاری با سرپرست استقلال و خسارت زدن به اتومبیلش

یکی از معروف ترین درگیری هایی که بوقچی ها با چهره های فوتبالی داشتند به درگیری لیدرهای استقلال با فرزاد مجیدی که در آن زمان سرپرست استقلال بود باز می گردد. در جریان تمرین لیدرها به عملکرد و برخی از رفتارهای مجیدی اعتراض کردند که در این میان یکی از لیدرها از کوره در رفت و بعد از مضروب کردن خود مجیدی به جان اتومبیل وی افتاد و به آن هم خساراتی وارد کرد.

* هواداران استقلال

هواداران استقلال هم بعضا ناز شصت برخی از بوقچی های این تیم را چشیده اند. بوقچی هایی که از گذشته تا به حال روی سکوهای ورزشگاه ها قلمرویی برای خودشان درست کرده بودند. آخرین باری که هواداران یک تیم روی سکوها از لیدرهای همان تیم کتک خوردند به فصل گذشته باز می گردد که برخی از لیدرهای استقلال روی سکوها اقدام به ضرب و شتم تعدادی از هواداران این تیم کردند که عکس ها و حتی فیلم آن نیز به کرات در فضای مجازی منتشر شد.

* نکونام و لیدرهای بابل

آخرین باری که تا قبل از نگارش این گزارش یکی از اسطوره های فوتبال ایران از سوی لیدرها مورد هتک حرمت قرار گرفته به اتفاقی باز می گردد که در بابل افتاد. تعدادی از لیدرهای تیم خونه به خونه در تمرین این تیم حضور پیدا می کنند و اقدام به ناسزاگویی به جواد نکونام کرده و حرمت کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال کشورمان و رکورددار بازیهای ملی فوتبال ایران را می شکنند.