از کنـــار هم می گذریم

 شکستی که سرخ پوشان در هنگامه نودوششمین شهرآورد فوتبال ایران تجربه کردند، هشداری مستقیم و صریح به کادرفنی اردوگاه تیم فوتبال پرسپولیس بود. روند سلانه سلانه ای که سرخ ها در پایان مسیر خود پیش گرفته اند، در یک دیدار حیثیتی روی تلخ و بدش را نشان داد تا پرسپولیسی ها ضمن پذیرش شکست مقابل رقیب دیرینه، به دست استقلالِ فرهاد مجیدی از گردونه رقابت های جام حذفی کنار رفته و شانس تکرار دبل قهرمانی را از دست بدهند. پیش از دیدار دربی حذفی شاید بسیاری از پرسپولیسی ها برای تیم محبوب شان قهرمانی توأمان در لیگ بیستم و جام حذفی را متصور می شدند اما با نمایش خسته، بی برنامه و پراشتباه بازیکنان سرخ پوش در شهرآورد، مشخص شد که برخلاف ادوار گذشته هنوز هم تکلیف صدرنشین نهایی لیگ برتر مشخص نیست و حتی این امکان وجود دارد که شاگردان یحیی گل ‎محمدی در آخرین روز لیگ بیستم هم از گندم ری باز بمانند و هم از خرمای بغداد.

پرسپولیس بی شک یکی از بدترین نمایش های خود طی فصل جاری را مقابل تیم فوتبال استقلال به اجرا درآورد. مجموعه ای از بی برنامگی ها و بی نظمی ها با ادویه اشتباه های مکرر به طعامی سمی بدل شد که نخستین سوءاثر آن، به حذف قرمزها از گردونه رقابت های جام حذفی فوتبال ایران انجامید. یحیی گل محمدی هر چه در دیدارهای بزرگ تاکنون رشته بود، مقابل فرهاد مجیدی پنبه شد تا بار دیگر ثابت کند یارای پیروزی در دربی های حذفی، مخصوصاً در ضربات پنالتی را ندارد. یحیی گل محمدی پس از آن پنالتی منحوسی که در پیراهن تیم ملی فوتبال کشورمان و طی مسابقات جام ملت های آسیا 2004 مقابل تیم ملی فوتبال چین از دست داد، هنوز هم نتوانسته کمر راست کند و در ضیافت پنالتی ها موفق باشد. پرسپولیس بر آن بود تا شکست سال گذشته مقابل همین استقلال را جبران کند اما انگاشته های فنی کادر سرخ هرگز در حد و اندازه های حضور در نیمه نهایی تورنمنت مرگبار جام حذفی نبود و ناگزیر، تیم شایسته تر به مرحله بالاتر راه یافت. اشتباه مکرر و عجیب یحیی گل محمدی در تعیین پنالتی زن های تیم خود مقابل استقلال و البته ضربه عجیب و دور از انتظار عیسی آل کثیر به آسمان استادیوم آزادی، همه و همه از وقوع یک شب تلخ برای هواداران سرخ پوش حکایت داشتند. پرسپولیس این ضیافت را هم به ضعف کادرفنی خود در هیمنه پنالتی ها باخت تا پرونده قهرمانی در جام حذفی لااقل در سال 1400 بسته شود.

اما این شکست هرگز به معنای پایان راه نیست؛ سرخ ها در واپسین گام های خود به سمت سکوی قهرمانی لیگ بیستم و در بهترین موقعیت، تلنگری صحیح را دریافت کردند تا از پس این سیگنال قوی، یک اقدام جامع و مشترک به در آید. سرخ ها تنها 3 دیدار برای کسب پنجمین عنوان قهرمانی پیاپی خود در رقابت های لیگ برتر فوتبال کشور فاصله دارند و تمام سرنوشت قهرمانی در دستان خودشان مانده. پرسپولیس اگر از این 3 بازی نه چندان دشوار بتواند حداکثر امتیاز را کسب کند، با اقتدار و بدون نیاز به هر تیم دیگری به گلات قهرمانی خواهد رسید اما اگر سرخ ها در قدم های پایانی بلغزند و جا بزنند، سپاهان با عطش بی محابای خود در صدد خواهد بود تا نوار سرخ قهرمانی را با یک برش پاره کرده و به تنهایی بر بام فوتبال ایران بایستد.