اشتباه همیشگی هواداران در مورد بازیکنان با تعصب!

بعد از اینکه شجاع خلیل زاده پرسپولیس را ترک کرد، بحث تعصب به تیم دوباره داغ شده است. اما به واقع تعصب در ورزش چیست و چه ورزشکاری را ورزشکار متعصب می نامند؟

در جام جهانی 2014 برزیل وقتی از یواخیم لو در مورد نقش تعصب بازیکنان آلمانی در نتیجه گیری سوال شد، پاسخ جالبی ارایه داد که میتواند حاوی نکات خوبی برای ورود به بحث باشد. به نظر یواخیم لو برای بردن و موفقیت نیاز چندانی به غیرت و تعصب نیست بلکه مساله اصلی این است که خوب تمرین کنیم و خوب بازی کنیم!

شاید بهتر باشد در ابتدا با واژه ای به نام سبک رقابتی آشنا شویم. سبک رقابتی در واقع استایل مبارزه و میزان برانگیختکی یا نحوه مبارزه هر ورزشکار در زمین مسابقه است. مثلا سبک بازی گنارو گتوزو را با سبک بازی مسعود اوزیل مقایسه کنید. این تفاوت در نحوه بازی این دو بازیکن ناشی از چه چیزی است؟ ناشی از میزان تعصب دو بازیکن؟

 پاسخ علم ورزش به این سوال روشن است. این تفاوت سبک بازی در حقیقت ناشی از تفاوت در سبک رقابتی دو بازیکن است و ارتباطی به میزان تعصب دو بازیکن به تیمشان ندارد. بنابراین نمی توانیم بگوییم چون گتوزو جنگنده تر بازی میکند، پس متعصب تر است. قطعا همه ما بازیکنان زیادی را می شناسیم که بعد از پیوستن به تیم رقیب همان سبک بازی جنگنده و متعصبانه را داشتند.

بنابراین به طور کلی میتوانیم بگوییم آن چیزی که هوادارن فوتبال به عنوان تعصب می شناسند در حقیقت سبک رقابتی ورزشکار یا «تعصب به خود» است!

اما از دید علم مدیریت ورزش، «تعصب در ورزش» به چه معناست؟

جواب روشن است. از دیدگاه علم مدیریت ورزش، ورزشکار متعصب ورزشکاری است که پای بند به اصول حرفه ای قرارداد خود باشد، حرفه ای تمرین کند، حرفه ای استراحت کند و تغذیه حرفه ای داشته باشد. بازیکنی که تا نیمه شب بیدار است اگر فردا در مسابقه حتی جانش را هم برای تیم بگذارد هیچ ارزشی ندارد و نمی توانیم بگوییم بازیکن متعصبی است.

بیایید یک بار دیگر به عنوان هوادار به بازیکنان تیم خود نگاه کنیم! این بار بهتر می توانیم حدس بزنیم که بازیکن متعصب کیست، چه کسی را بزرگ کنیم و سنگ چه کسی را به سینه بزنیم.

دکتر اکبرفرید فتحی