اصول فدای هیچ چیز نمی شوند/ مهندس تا خوب تمرین نکند، بیکار می ماند

سرمربیان بزرگ و باتجربه معمولا استراتژی و تفکرات خود را فدای هیچ چیز نمی کنند و به دیگران اجازه دخالت در برنامه هایشان را نمی دهند.

تیم فوتبال پرسپولیس هفته گذشته با پیروزی مقابل پدیده مشهد قهرمانی خود در لیگ هفدهم را در فاصله سه بازی مانده به اتمام فصل قطعی کرد؛ اتفاقی که مشابه فصل گذشته بود و برانکو بدین ترتیب توانست دومین بار پیاپی قهرمانی زودهنگام را با خیالی آسوده به هواداران پرسپولیس هدیه کند.

پس از تثبیت قهرمانی، پرسپولیسی ها در انتظار تماشای تغییرات متعدد در ترکیب تیمشان بودند و فکر می کردند نوبت به آن دسته از بازیکنانی که کمتر به صورت فیکس بازی کرده اند، خواهد رسید تا خودی نشان بدهند و در ترکیب اصلی قرار بگیرند. سرمربی کروات پرسپولیس این خواسته و انتظار هواداران را تا حدود اندکی تحقق بخشید. بازیکنانی مثل شایان مصلح، صادق محرمی، احمد نوراللهی و بشار رسن کسانی بودند که در طول فصل در صورت آمادگی نفرات هم پست شان، در پرسپولیس نیمکت نشین می شدند و در شرایط عادی فرصت خیلی زیادی برای حضور در ترکیب اصلی نداشتند؛ اما این چهار نفر دیروز به ترتیب به جای محمد انصاری، حسین ماهینی، کمال کامیابی نیا و سیامک نعمتی به صورت فیکس برای پرسپولیس بازی کردند.

اما یکی از نفراتی که مثل هفته های گذشته مدنظر هواداران پرسپولیس بود و چشم انتظار حضورش در میدان بودند، محسن مسلمان است. هافبک طراح تیم پرسپولیس که به رغم بازی های زیادی که از دست داده هنوز هم آقای پاس گل لیگ برتر است، دیگر در پازل اصلی برانکو جایی ندارد و نیمکت نشینی در تیم قهرمان ایران را پذیرفته است. مربی کروات پرسپولیس چند شب پیش در برنامه 90 هم صراحتا با پرسیدن این سوال که «مسلمان را جای کدام هافبک بازی بدهم؟» بر این موضوع صحه گذاشت.

تفاوت عمده ای که محسن مسلمان با سایر نیمکت نشینان مطرح پرسپولیس از جمله منشا و بشار رسن دارد، محبوبیت اوست. این بازیکن که بدون تردید یکی از اصلی ترین عوامل بازی ها و نتایج درخشان پرسپولیس در لیگ های پانزدهم و شانزدهم بود، از حمایت خاصی میان هواداران برخوردار است و از سکوهای ورزشگاه هایی که پرسپولیس در آنها به میدان می رود، همیشه نام او شنیده می شود. رسانه های ورزشی هم بعضا با توجه به سابقه خوب مسلمان در پرسپولیس و تغییر سبکی که تیم برانکو در ماه های اخیر داشته، به حمایت از این بازیکن در راه بازگشت به ترکیب پرداخته اند. ضمن اینکه در باشگاه هم مدیران علاقه مند به بهبود روابط بین این مربی و بازیکن هستند و این مسئله را به گوش برانکو رسانده اند؛ اما بازی روز گذشته یک بار دیگر سیاست های سرمربی سرخپوشان را مشخص کرد و حتی در یک دیدار تشریفاتی که احسان علوان زاده هم دقایقی فرصت بازی پیدا کرد، نوبت به شماره 77 محبوب سکوها نرسید.

با نگاه به این موضوع از زاویه ای دیگر، می توان گفت در روزهای منتهی به جام جهانی، تنها نقطه اشتراکی که در تفکرات کارلوس کی روش و برانکو ایوانکوویچ یافت می شود، همین قاطعیت نظر و نرفتن زیر بار درخواست های دیگران است. کی روش در شرایطی که تیم ملی دروازه بان چندان مطمئنی نداشت، مهدی رحمتی را بنا به دلایلی خط زد و پس از آن هرگز حاضر به دعوت او به تیم ملی نشد. در پرسپولیس هم برانکو برای چندمین بار دارد نشان می دهد که اگر یک بازیکن به هر دلیلی از فهرست نفرات مورد علاقه و مدنظرش برای ترکیب اصلی تیم کنار برود، نه آن که راه بازگشتی نداشته باشد؛ اما شیوه برگشتن او حرف ها و فشارهای دیگران نیست بلکه تمرین و رسیدن به سطح آمادگی مطلوب و اجرای دستورات کادر فنی، پروفسور را به استفاده مجدد از آن بازیکن ترغیب خواهد کرد.

جالب اینجاست که خود محسن مسلمان بهتر از هر شخصی این موضوع را می داند. این هافبک خلاق زمانی که در ابتدای لیگ پانزدهم به پرسپولیس پیوسته بود، زیاد مورد استفاده ایوانکوویچ قرار نمی گرفت. در آن روزها مسلمان شخصا این مطلب را عنوان کرد که به خاطر نیمکت نشینی به برانکو حق می دهد و باید در تمرینات آن گونه که مربیان می خواهند ظاهر شود تا به ترکیب برسد؛ اتفاقی که افتاد و آقای شماره 77 را به محور تیم پرسپولیس در بازی های جذاب فصل 95-94 و یکی از پایه گذاران قهرمانی این تیم در فصل 96-95 تبدیل کرد.

حالا که چیزی به انتهای فصل باقی نمانده و هنوز اختلاف نظر بین مهندس و پروفسور باقی است، باید دید این بازیکن در نهایت کدام راه را انتخاب می کند؛ آیا به فرم مدنظر برانکو بازمی گردد و مطابق خواسته این مربی در پرسپولیس به کارش ادامه می دهد یا اینکه پس از گذراندن این دو هفته و بازی های یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان به پیشنهادهایی که از سایر تیم ها دارد فکر می کند و به کار خود در تیم قهرمان ایران پایان می دهد؟