اعتماد به نفس کاذب باشگاه در پرونده برانکو!

بررسی اخبار این روزهای حوزه پرسپولیس کار سختی نیست. کافی است هر خبرگزاری یا روزنامه ای را حتی سطحی نگاه کنیم. بدون شک خبری عجیب در مورد این باشگاه بزرگ می شنویم. مساله ای که برای من به عنوان یک طرفدار فوتبال، یک هوادار پرسپولیس و یک پیگیر مسائل خارج از مستطیل سبز فوتبال جلب توجه می کند، چالش بزرگ دیگر، بین برانکو و پرسپولیس در مورد مسائل مالی و فسخ قرارداد است.

باشگاه ادعا دارد که بعد از نامه اول و دوم که حاوی هشدار از جانب برانکو بوده، با این مربی به توافق رسیده و تاریخ مشخصی را برای پرداخت مطالبات تعیین کرده است. مسوولان باشگاه پرسپولیس همچنین می گویند که قبل از تاریخ مقرر وجه نقد توافق شده آماده بوده و مراتب آمادگی پرداخت طی نامه به برانکو اعلام شده است.

 برانکو اما بعد از آن تاریخ، نامه سوم که در واقع نامه فسخ قرارداد بوده را به باشگاه ارسال کرده است. مسوولان پرسپولیس معتقدند با توجه به توافق صورت گرفته بعد از نامه دوم، ارسال نامه سوم از نظر حقوقی اعتبار ندارد. ادعایی که از نظر عقلانی ـ و نه حقوقی ـ قابل پذیرش است. البته این نکته که برانکو هنوز اقدام به عقد قرارداد رسمی با الاهلی نکرده هم این فرضیه را تقویت می کند که در این اختلاف، برانکو خود را در موضع بالا نمی بیند.

برای حل این اختلاف ها بهترین تصمیم که همان مذاکره بین نماینده طرفین بود اتخاذ شد اما با توجه به مصاحبه برانکو و انتقادهای فراوانش از باشگاه پرسپولیس و مدیریت آن به نظر می رسد موارد درخواستی طرفین از یکدیگر فاصله دارد.

احتمالا همه طرفداران پرسپولیس علاقه دارند موارد مورد اختلاف با برانکو با توافق طرفین به پایان برسد تا مجددا با اضطراب، سایت فیفا و دیوان داوری ورزش را بالا و پایین نکنند.

آخرین پرونده بزرگ پرسپولیس را به خاطر دارید؟ هفته گذشته بولتن دیوان داوری ورزش منتشر شد و اتفاقا بررسی کاملی در مورد آن پرونده داشت. علت بررسی پرونده در بولتن این بود که وکلای خارجی تحت استخدام باشگاه پرسپولیس، فیفا را طرف دعوی خود قرار نداده بودند. در حالی که در مجازات های ورزشی مانند محرومیت از پنجره های نقل و انتقالاتی وجود طرف صادرکننده مجازات به عنوان یکی از طرفین دعوی، الزامی است و در صورت عدم حضور طرف صادرکننده رأی (در این پرونده فیفا) تقاضای تجدیدنظر بدون بررسی رد خواهد شد.

چند جمله انتهایی را مجددا و با دقت بخوانید. خاطرتان هست هواداران پرسپولیس در انتظار رأی چگونه روزگار خود را می گذراندند؟ این در حالی است که وکیل ظاهرا کاربلد چنین اشتباه ساده و بچگانه ای را مرتکب شده است. این چکیده ای از وضعیت حقوقی باشگاه های ماست. کدام مدیر این وکیل را استخدام کرده بود؟ از اینکه مدیر وقت در انعقاد قرارداد با طارمی چه اشتباهاتی داشت و یا چطور حامی مالی وقت باشگاه خود را مثال سوپر من جلو انداخت و کامنت هایش موجب محرومیت پرسپولیس شد بگذریم. از روزگاری که مدیر وقت همراه همین جناب حامی مالی در استادیوم آزادی دور افتخار می زد هم بگذریم. در تقصیر طارمی و اطرافیانش هم که شکی نداریم. هر چند که نهایت جریمه اشتباهش فقط 4 ماه محرومیت خودش بود و نه جریمه میلیون دلاری و محرومیت دو پنجره ای! حالا دوباره ماجرای پرسپولیس و برانکو را مرور کنید. آیا اعتماد به نفس باشگاه پرسپولیس کاذب نیست؟

ای کاش مدیران پیش از رفتن ـ حتی به عنوان بازنشسته و از روی اجبار ـ ریز و درشت تصمیمات و فعالیت خود و البته نتایج آنها را منتشر می کردند و قضاوت را به هواداران می سپردند تا روزهای حساس پسا برانکو و پنجره نقل و انتقالات صحنه رجزخوانی مدیران دیروز و دیروزها نمی شد. آقایان! همه شما به پرسپولیس و هوادارانش بدهکارید. پس سکوت کنید و اجازه دهید بدهکاران فردا، امروز نهایت تلاش شان را انجام دهند.