امیری؛ ستاره مثال زدنی لیگ

آن قدر بی حاشیه و درست و مأخوذ به حیا و در خدمت تیم است که حتی بعد از زدن گل به سبک دهه ی شصتی ها شادی گل می کند .

 بی شک وحید امیری با ارائه بازی بی نقص و موثر خود، یکی از بهترین های تیمش مقابل فولاد خوزستان بود. امیری با وجود طارمی، علیپور و منشا برخلاف فصل قبل یک خط به عقب رفته و با حرکات پا به توپ خود در خط میانی سرخپوشان نقش تعیین کننده ای در برنامه های هجمومی تیمش دارد.

او دیشب با نفوذهایش از سمت چپ نظم دفاعی فولادی ها را بهم ریخت و شاهد حرکت ترکیبی اش با محسن مسلمان در مرکز و حسین ماهینی در کنار زمین بودیم. بازیکن لرستانی سرخپوشان در فاز تهاجمی به خوبی به فورواردهای تیمش اضافه می شد و اتفاقا گل اول پرسپولیس هم روی موقعیت طلبی این بازیکن شکل گرفت. جایی که طارمی و علیپور روی توپ ارسالی از کنار زمین ناموفق عمل کردند، امیری از گرد راه رسید و توپ را به تور دروازه فولادی چسباند تا اولین گلزن تیمش در لیگ هفدهم باشد.

او در تمام دقایق بازی با دوندگی های بی امانش از موثرترین بازیکنان تیمش بود و به معنای واقعی کلمه در اختیار تیم بازی کرد.

برانکو بعد از اخراج علیپور، شایان مصلح را به زمین فرستاد تا امیری بیشتر به میانه میدان متمایل شود تا با ارایه بازی درگیرانه فرصت بازیسازی را از هافبک های فولاد بگیرد که اتفاقا در این ماموریت موفق عمل کرد.