ایمون زاید: آنقدر گل می زنم تا به پرسپولیس برگردم/ برد استقلال اتفاقی بود

ایمون زاید فصل فوق العاده ای را در تیم ایندی ایلون پشت سر گذاشت. او به همراه تیمش در مسابقات امسال لیگ NASL نایب قهرمان شد. آقای هت تریک در 31 بازی برای تیمش 15 گل به ثمر رساند و 6 پاس گل هم داد تا در لیگی که آلساندرو نستا به عنوان سرمربی و جو کول به عنوان بازیکن حضور دارند، در پایان در تیم منتخب فصل نیز قرار گیرد.

او در گفت وگویی بار دیگر از علاقه خود برای بازگشت به ایران و پرسپولیس گفت. حماسه ساز داربی می گوید حتما می خواهد یک سال دیگر در ایران بازی کند و فکر می کند عملکردش در فصل گذشته به اندازه کافی خوب بوده تا بتواند نظر یکی از تیم های لیگ برتری را جلب کند. هر چند بارها تاکید کرده که اولویتش برای بازی در ایران پرسپولیس است.

یک بار دیگر با ایمون درباره خاطراتش از داربی 74، عملکردش در فصلی که گذشت، بازی های پرسپولیس در این فصل و علاقه اش برای بازگشت به ایران حرف زدیم که پیشنهاد می کنیم حتما این گفت وگو را بخوانید.

ابتدا از شرایط خودت در تیم ایندی ایلون صحبت کن. فصل خوبی را در این تیم پشت سر گذاشتی.
من شرایط خیلی خوبی دارم. فصل گذشته واقعا برای من خوب بود. در 31 بازی برای تیمم پانزده گل زدم و فکر می کنم آنقدر خوب بودم که در پایان فصل برای جایزه ارزشمندترین بازیکن فصل نامزد شدم و در نهایت در تیم منتخب فصل قرار گرفتم. یک سال دیگر با ایندی ایلون قرارداد دارم و می خواهم فصل آینده حتی بهتر باشم. می خواهم در فصل بعد 20 گل بزنم و بهترین بازیکن لیگ باشم و امیدوار باشم که سال بعد از آن بتوانم به ایران برگردم و یک فصل دیگر بازی کنم.

خیلی جالب است که هنوز علاقه ات نسبت به ایران از دست نداده ای و می خواهی باز هم در لیگ برتر بازی کنی.
من عاشق دوران حضورم در ایران هستم و زمانی که دوستانم، همبازیانم و یا سایر مردم از من در مورد ایران سوال می کنند همیشه چیزهای مثبت می گویم و همیشه وابستگی و علاقه خاصی به ایران و به ویژه پرسپولیس دارم. این رویای من است که یک بار دیگر برای تیم فوتبال پرسپولیس بازی کنم، اما اگر قرار است این رویا به حقیقت بپیوندد باید در همین سال یا نهایتا سال بعد رخ دهد. من رویاهایم را باور دارم. هیچ وقت از این آرزو دست بر نمی دارم و اگر بتوانم فصل آینده در لیگ NASL بهترین بازیکن باشم و گل های زیادی را بزنم آن وقت پرسپولیس برای من دوباره یک واقعیت خواهد بود نه رویا.

بازی های پرسپولیس و لیگ ایران را دنبال کرده اید.
من همیشه در طول این چند سال بازی های پرسپولیس را دنبال کرده ام. امسال آنها بسیار قدرتمند بودند و ثبات خاص در بازی این تیم می بینم. شاید در سال های قبل نوسانی در نتایج پرسپولیس وجود داشت، اما فکر می کنم که در فصل گذشته و امسال پرسپولیس به هماهنگی لازم رسیده است و به نظر من در پایان فصل قهرمان خواهند شد.

یک بار دیگر از آن داربی معروف صحبت می کنی؟ هنوز خیلی از پرسپولیسی ها آن را خاطره انگیز ترین داربی دهه اخیر می دانند.
خوشحالم که برای پرسپولیسی ها هنوز بخشی از داربی هستم. آن بازی خاطره انگیز در 3 فوریه 2012 برگزار شد. هیچ وقت آن شب را فراموش نمی کنم، چرا که یک بازی خیلی خاص و تاریخی برای من شد. آن داربی کاملا متفاوت و تک بود که ممکن است دیگر هیچ وقت در تاریخ بازی های این دو تیم تکرار نشود. همه جزییات آن روز را یادم می آید. وقتی وارد ورزشگاه شدم دیدم هوا به شدت سرد است اما با این وجود 70 تا 80 هزار تماشاگر قرمز و آبی که با هیجان بالا تیمشان را تشویق می کردند در ورزشگاه حضور داشتند. قبل از آن من فقط یک بازی برای پرسپولیس انجام داده بودم. یک هفته قبل از داربی در نیمه دوم وارد زمین شدم و این تنها بازی من با پرسپولیس بود. بنابراین در آن شرایط که یک بر صفر از استقلال عقب افتاده بودیم اصلا انتظار نداشتم که وارد زمین شوم. دنیزلی که سرمربی بسیار خوبی هم بود در آن زمان هدایت پرسپولیس را در دست داشت و اصلا فکر نمی کردم که در نیمه دوم مرا به زمین بفرستد چرا که قبل از آن بازی فقط یک نیمه از من استفاده کرده بود.

چه شد که در آن شرایط سخت دنیزلی به تو اطمینان کرد؟
جو ورزشگاه واقعا هیجانی و دیوانه کننده بود. فضا برای هر بازیکنی که برای اولین بار می خواست در این بازی خاص حاضر شود بسیار سخت بود. بین دو نیمه دنیزلی برای بازیکنان صحبت کرد و پس از حرف هایش من را صدا زد و گفت آماده شو که وارد زمین شوی. در نیمه دوم که به زمین برگشتیم همه تماشاگران چراغ موبایل خود را روشن کرده بودند و صحنه بسیار زیبایی را دیدیدم. با شروع نیمه دوم یک گل دیگر هم خوردیم. بعد از آن و در شرایطی که 30 دقیقه تا پایان بازی مانده بود دنیزلی من و مهدوی کیا را صدا زد که به زمین برویم. با خودم گفتم ما دو بر صفر عقب هستیم و چیزی برای از دست دادن نداریم، پس به زمین برو و فقط از بازی لذت ببر.

من آن شب کاملا بدون ترس و استرس بازی کردم و فقط سعی کردم از جو ورزشگاه لذت ببرم. این تفکر من در لحظه ورود به زمین بود.

البته بعد از آن 10 نفره هم شدید...
بله، 10 دقیقه بعد از ورود ما به بازی مهرداد اولادی اخراج شد و ما مجبور شدیم که 10 نفره به بازی ادامه دهیم. آنجا بود که دنیزلی قصد داشت من را تعویض کند و یک بازیکن دیگر به زمین بیاورد. همان لحظه ای که یک مهاجم دیگر در حال گرم کردن خود بود که به جای من وارد زمین شود خوشبختانه گلزنی کردم آن هم با پاس زیبای محمد نوری، بعد از آن ما دوباره خیلی زود صاحب توپ شدیم و کریمی توپ را به مهدوی کیا رساند و او هم با یک سانتر دقیق توپ را روی سر من انداخت. مدافعان استقلال کاملا بد جاگیری کرده بودند و هیچ کس حواسش به من نبود و من هم ضربه ای زدم که رحمتی نتوانست بگیرد. بازی دو – دو شد و ما در آن لحظه کار بزرگی کرده بودیم چرا که بازی دو بر صفر باخته را ده نفره مساوی کردیم. چند دقیقه تا پایان بازی مانده بود و ما باز هم تلاش کردیم. اتفاقی که چند دقیقه بعد افتاد عجیب تر بود. بادامکی از سمت چپ توپ را گرفت و به محوطه جریمه فرستاد، من هم بعد از یک چرخش به سمت راست شوت زدم. واقعا لحظه دیوانه کننده ای بود. واقعا شب خاصی شد. هنوز هم لحظه های حساس بازی را از اینترنت می بینم. تماشاگران هر دو تیم جو فوق العاده ای ایجاد کرده بودند اما این پرسپولیسی ها بودند که یک خاطره خوب در ذهن شان ثبت شد و خوشحالم که من در متن این خاطره بودم و آنها همیشه من را به یاد می آورند. واقعیت این است که من هم دلم برای هواداران پرسپولیس تنگ شده و هنوز هم معتقدم که آنها بهترین هواداران دنیا هستند.

راستش را بگو. چند بار فیلم آن بازی را مرور کرده ای؟
شاید باورتان نشود،  ولی من بعد از این که از ایران رفتم روزی نیست که به آن بازی و به آن 10 دقیقه فکر نکنم. بعد از بازی در رختکن و همچنین در هتل بازیکنان به من می گفتند که هنوز نمی دانی که چه کار بزرگی انجام داده ای و واقعیت هم این بود که در آن زمان نمی دانستم که چه کاری کرده ام، اما الان که پنج سال از آن شب می گذرد هر روز بیشتر و بیشتر به اهمیت گل هایم در آن بازی پی بردم.

هنوز هم با هواداران پرسپولیس ارتباط داری؟
من در حال حاضر از طریق اینستاگرام با هواداران پرسپولیس ارتباط دارم. آنها فوق العاده اند. همیشه از من به خوبی یاد می کنند و واقعا برای قرار گرفتن در میان آنها خیلی دلتنگم. دوست دارم برای یک بار دیگر هم که شده برای پرسپولیس و هوادارانش بازی کنم. پیام های مردم در فضای مجازی واقعا حس خاصی به من می دهد. به همین خاطر نمی توانم به برگشتن به ایران فکر نکنم.

داربی برگشت را دیدی؟ فکر می کردی پرسپولیس ببازد؟
من قبل از بازی گفته بودم که پرسپولیس می برد و هنوز هم می گویم اگر این دو تیم ده بار دیگر هم بازی کنند باز هم استقلال نمی برد. آن برد یک اتفاق بود. پرسپولیس بعد از گل اول از بردش مطمئن شده بود اما داربی همیشه شرایط خاصی دارد و هر اتفاقی می تواند بیفتد. با این حال پرسپولیس عملکرد بهتری نسبت به استقلال داشته و فکر می کنم خود هواداران استقلال هم این را می دانند. آنها آنقدر خوب بوده اند که چند هفته زودتر قهرمان می شوند.

عملکرد برانکو را در مقایسه با سایر مربیان پرسپولیس چطور ارزیابی می کنی؟
من شناخت چندانی از ایوانکوویچ ندارم. بنابراین نمی توانم به طور دقیق راجع به او نظری بدهم، اما فقط این را می توانم بگویم که او کار بزرگی در پرسپولیس انجام داده است و در یک جمله فرهنگ بردن را در این تیم جا انداخته است.

تیم ملی ایران با کارلوس کی روش به دومین صعود متوالی به جام جهانی فکر می کند. نظرت راجع به شرایط ایران چیست؟
ایران در گروهش تا به حال عالی کار کرده است. آنها در آینده سه بازی خانگی دارند که من فکر می کنم در هر سه بازی پیروز خواهند شد به ویژه این که فضای حمایتی در ورزشگاه آزادی کار هر تیمی را مقابل ایران سخت می کند. البته بازی خارج از خانه برابر کره جنوبی بسیار سخت است، اما من حدس می زنم که از پنج بازی باقی مانده ایران در چهار بازی پیروز شود.فکر نمی کنم کسی در این موضوع شک داشته باشد که کی روش با تیم ملی ایران عالی کار کرده است و تیم ملی به او نیاز دارد. او همه چیز را درباره فوتبال ایران می داند و من فکر می کنم که فدراسیون فوتبال باید واقعا برای ماندن او تلاش کند و کی روش را راضی نگه دارد، چون این به نفع فوتبال ایران است.

امسال فوتبال ایران و پرسپولیس مهرداد اولادی را از دست داد...
هنوز هم نمی توانم باور کنم که دو بازیکن سابق پرسپولیس در کمتر از یک سال فوت کرده اند. خیلی غمگین و ناراحتم. زمانی که به پرسپولیس رفتم اولادی اولین بازیکنی بود که با من صحبت کرد. او در تمرین ها همیشه کنار من بود و جزئیات را برایم توضیح می دادچرا که او بهترین انگلیسی را در میان بازیکنان دیگر داشت. او همیشه در تمرین ها به من کمک می کرد و من به خاطر این کمک ها واقعا از او سپاسگزارم. خیلی خوب می شد اگر من می توانستم به ایران برگردم و هم هادی را ببینم و هم مهرداد را اما متاسفانه این امکان دیگر وجود ندارد و با ناراحتی تمام فقط به خاطراتم با آنها فکر می کنم.