این پرسپولیس می تواند قهرمان شود

 بیراه نیست اگر بگوییم این روزها پرسپولیس بهترین و به روز ترین فوتبال را در لیگ برتر ایران به نمایش می گذارد.

سرخپوشان ديروز برابر فولاد هم مانند تمام بازي هاي اين فصل براي كسب پيروزي به ميدان آمدند و ارائه گر يك فوتبال تهاجمي بودند و در همان 15 دقيقه ابتدايي نه تنها به گل رسيدند بلكه حداقل 2، 3 موقعيت صددر صد هم به دست آوردند كه روي ضعف هاي انفرادي يا بدشانسي از دست رفت. پرسپوليس در فاز تهاجمي به بهترين شكل ممكن موقعيت ايجاد كرده و توپ را به گردش درمي آورد و بازيكنان اين تيم در همه نقاط زمين به خوبي يكديگر را پيدا مي كنند و تعداد پاس هاي رد و بدل شده اين تيم بالاتر از استاندارد فوتبال ايران است.

پرسپوليس در حالي ديروز فولاد را در منگنه قرار داده بود كه اين تيم در 4 بازي آخرش 10 امتياز گرفته بود و به نسبت نيم فصل اول، تيمي متحول شده بود اما به جز تك حملات و موقعيت هايي كه بيشتر روي ضعف فردي مدافعان پرسپوليس به دست آورد، كار خاصي در اين ميدان نكرده بود.

همين ضعف هاي دفاعي باعث شده كه نتوان پرسپوليس را كامل ترين تيم ايران دانست، زيرا طبيعتاً تيمي كه قدرت تهاجمي بالايي داشته باشد، مي تواند از ضعف مدافعان پرسپوليس بهره لازم را ببرد و دقيقاً به همين دليل است كه برانكو ترجيح مي دهد تيمش در طول بازي بر حريف خود فشار آورده و اجازه ندهد تيم مقابل به دروازه اش نزديك شود.

پرسپوليس كه اكنون به تنهايي بهترين خط حمله ليگ را دارد، بايد فكري هم به حال موقعيت هايي كه از دست مي دهد، بكند، زيرا موقعيت هايي كه به گل تبديل نمي شود هم از حالت استاندارد بيشتر است و چه بسا در برخي بازي ها با قانون «گل نزني، گل مي خوري» به ضرر سرخپوشان تمام شود.

اين پرسپوليسي كه در بازي با ذوب آهن و بازي ديروز با فولاد ديديم، توانايي حتي رسيدن به قهرماني ليگ را دارد، زيرا اكنون در دو امتيازي استقلال تهران (با يك بازي بيشتر) و 3 امتيازي استقلال خوزستان است و اين يعني اينكه سرخ ها بيشتر از هر زمان ديگري به قهرماني نزديك هستند.