بازگشت به روزهای خوش؛ پرسپولیس هجومی می شود

یک برد به موقع، جایگاه پرسپولیس در صدر جدول را محکم تر کرد تا حدی که حالا هواداران پرسپولیس خوشبینانه در حال آماده کردن خود برای جشن گرفتن هت تریک قهرمانی در لیگ هستند.

شاگردان برانکو با بردن سایپا فاصله خود با رقبای صدر جدول را بیشتر از قبل کردند تا امیدوارانه تر از قبل به کسب سومین قهرمانی پیاپی و تبدیل شدن به پرافتخارترین تیم لیگ برتر چشم بدوزند. در ساق های بازیکنان پرسپولیس انگار توانی جدید برای ادامه فصل بوجود آمده. بازیکنانی که انگار از نظر بدنی، آماده تر از سایر رقبای خود هستند. از طرفی در این هفته های پایانی کیفیت بازی شاگردان برانکو نیز بهتر از قبل شده و خبری از  آن افت تاکتیکی انتهای فصل ها که گریبان پرسپولیس برانکو را می گرفت دیده نمی شود.

جنس برانکو و پرسپولیس در هفته های پایانی فصل جورتر از قبل شده و حالا بازیکنان این تیم هماهنگ تر از قبل به نظر می رسند. در فاز هجومی با حضور ترابی و رفیعی دیگر برانکو محدودیت های نیم فصل اول را ندارد و به همین دلیل می تواند با خیال راحت، تمرکز تیمش را روی حمله بگذارد ودر غیاب نوراللهی ترسی از بازی دادن همزمان رفیعی و رسن نداشته باشد. کمتر کسی تصور می کرد که برانکو بتواند همزمان از سروش و رسن در ترکیب تیمش استفاده کند اما این مربی به خوبی توانسته از پتانسیل این دو بازیکن خلاق در تیمش بهره ببرد. رفیعی پس از افت ابتدای نیم فصلش حالا تبدیل به همان بازیکن مورد علاقه برانکو شده و رسن نیز پس از افتی مقطعی به روزهای اوجش بازگشته است. ترابی نیز از سردرگمی های تاکتیکی ابتدای حضورش در پرسپولیس نجات یافته و حالا به خوبی قادر است تعادل را بین حضور در حمله و دفاع برقرار کند. ضمن اینکه هماهنگ تر از قبل با بازیکنان کناری خود توپ رد و بدل می کند و از تک روی های بیهوده اش کاسته شده است.

اوج گرفتن مثلث رفیعی-رسن-ترابی پرسپولیس را به روزهای خوبش در فاز هجومی بازگردانده است. هواداران پرسپولیس همواره خواستار تکرار نمایش دلپذیر پرسپولیس در لیگ های پانزدهم و شانزدهم بوده اند. اتفاقی که پس از مدتی وقفه در پرسپولیس این فصل در حال رخ دادن است و دوباره قرمزها صاحب یک خط پیکان حمله آتشین شده اند. اگر زمانی طارمی-مسلمان-رفیعی و امیری محور اصلی پرسپولیس در حمله بودند و پرسپولیس برانکو را هجومی می کردند حالا مربع علیپور-رفیعی-رسن و ترابی پرسپولیس را در فاز هجومی به روزهای خوبش نزدیک کرده اند.

در بررسی دلایل هجومی تر شدن پرسپولیس نباید نقش مدافعان کناری این تیم را هم از یاد برد. شیری و نادری که به اجبار و به دلیل مصدومیت ماهینی و انصاری به ترکیب اصلی پرسپولیس راه یافته اند در فاز هجومی موفق تر از دو بازیکن قبلی عمل کرده اند. نادری با حرکات پا به توپ خود و توانایی اش در جا گذاشتن بازیکن مقابل زوج خوبی را با ترابی در سمت چپ ساخته و شیری نیز که سرعتی است توانایی حمل توپ بالاتری نسبت به ماهینی دارد اما هر دو این مدافعان کناری در فاز دفاعی از انصاری و ماهینی ضعیف ترند. فریادهای سیدجلال در زمین بر سر این دو مدافع کناری نشان می دهد که او هنوز از میزان هماهنگی آنها با دو مدافع وسط راضی نیست.

در فاصله پنج هفته مانده به پایان لیگ، پرسپولیس برانکو هجومی تر شده و پی در پی امتیازات را درو می کند. دو بازی سخت مقابل سپاهان و تراکتورسازی در پیش است و هنوز زود است که پرسپولیس را قهرمان لیگ دانست اما در ساق بازیکنان برانکو انرژی ذخیره شده ای وجود دارد که کم کم در حال آزاد شدن است. این انرژی در کنار هماهنگی بازیکنان جدید و جا افتادن بازیکنان جدید در برنامه های تاکتیکی برانکو، پرسپولیس را مدعی اول قهرمانی کرده است.