بازی با دو هافبک دفاعی؛ نفعی که تیم می برد

مدافع عنوان قهرمانی لیگ، در این فصل با وجود تغییر سیستم و بازی با دو هافبک تدافعی، حتی نسبت به فصل پیش در همین برهه از مسابقات، امتیاز بیشتری بدست آورده است. با توجه به تغییر تاکتیک و شیوه بازی پرسپولیس در این فصل و بازی کردن این تیم با سیستم ۲-۴-۴ کلاسیک، کمال کامیابی نیا و محسن ربیع خواه، به صورت همزمان دو هافبک میانی اصلی پرسپولیس در فصل جاری هستند که هر دو نقشی مهم و غیر قابل انکار در نحوه بازی و نتایج خوب تیم صدرنشین لیگ دارند.

تیم برانکو که فصل پیش تنها با یک هافبک دفاعی (کمال کامیابی نیا) بازی می کرد و با آن سیستم ضمن ارائه بازی های جذاب موفق به کسب قهرمانی لیگ شد، در این فصل با وجود تغییر سیستم و بازی با دو هافبک تدافعی (قرار گرفتن ربیع خواه در کنار کامیابی نیا)، با وجود اینکه به نظر اغلب هواداران این تیم، به زیبایی فصل پیش بازی نمی کند اما حتی از فصل گذشته هم نتایج بهتری کسب کرده و نسبت به فصل پیش در همین موقع، امتیاز بیشتری بدست آورده است.

در سیستم فعلی پرسپولیس، محسن ربیع خواه بر خلاف تصور اکثر هواداران، نقش بسیار مهم و پررنگی در ثبات کار تیمی سرخپوشان دارد. موضوعی که در بازی با تراکتورسازی به خوبی مشخص بود و این بازیکن جزو بهترین نفرات پرسپولیس در آن دیدار حساس بود. ربیع خواه به دلیل اینکه وظایف خود را به بهترین نحو در زمین اجرا می کند، به درستی از سوی برانکو در ترکیب پرسپولیس قرار می گیرد. حضور هافبک ساده باز پرسپولیس در کمربند خط میانی این تیم نه تنها در بهتر شدن عملکرد دفاعی پرسپولیس نقش داشته، بلکه موجب شده تا کمال کامیابی نیا، آزادانه تر از گذشته در زمین حرکت کند که همین موضوع باعث بالاتر رفتن قدرت پرسینگ پرسپولیس در نقاط مختلف زمین نیز شده است. موضوعی که از سوی خود هافبک شماره ۱۱ پرسپولیس نیز تایید شده و او در صحبت های اخیر خود نیز به این موضوع اشاره کرده که حضور ربیع خواه در ترکیب پرسپولیس به نفع او شده است.

بیشتر شدن شعاع حرکتی کامیابی نیا در زمین، همچنین باعث شده تا این بازیکن پر انرژی پرسپولیس بیشتر از گذشته و با خیال راحت تر در کارهای هجومی مشارکت داشته باشد که نمونه بارز این مسئله را می شود در صحنه گل دوم پرسپولیس به تراکتورسازی مشاهده کرد. جایی که کمال به مانند یک هافبک تهاجمی و در حالی که خیالش از فضای پشت سرش به واسطه حضور ربیع خواه راحت بود، به خط حمله اضافه شد و توانست با یک ضربه زیبا گل دوم تیمش را نیز به ثمر برساند. اتفاقی که در فصل پیش تنها در روی ضربات ایستگاهی رخ می داد و کامیابی نیا در جریان بازی کمتر در فاز هجومی مشارکت داشت.

محسن ربیع خواه به دلیل داشتن خصوصیاتی خاص بسیار مورد توجه برانکو است. او همواره و در هر شرایطی در جلوی خط دفاعی تیمش به عنوان هافبک دفاعی ثابت حضور دارد و به دلیل وظیفه شناسی بالایی که دارد، در طول بازی خارج از محدوده حرکتی تعیین شده برای خود بازی نمی کند. او به دلیل قدرت توپ گیری و درک خوبی که از بازی دفاعی دارد، در بسیار از مواقع به مانند یک مدافع جلو زن فضای جلوی مدافعان میانی تیمش را پوشش می دهد، ضمن اینکه ساده بازی کردن او در هنگامی که صاحب توپ است نیز باعث می شود سرعت بازی پرسپولیس در یک سوم دفاعی خود که منطقه ای حساس برای هر تیمی در کارهای دفاعی است، بالاتر برود و به همین دلیل بازیکنان خلاق پرسپولیس مانند مسلمان و احمدزاده می توانند در فاز حمله به سرعت صاحب توپ شوند.

با توجه به همین موارد و از آنجایی که پرسپولیس در سیستم فعلی خود به دلیل بازی کردن کامیابی نیا و ربیع خواه در کنار یکدیگر، نفع بسیاری برده که نتایج بسیار خوب سرخپوشان خود نیز گواه همین موضوع است، باید بر تفکر صحیح برانکو در انتخاب سیستم فعلی تیمش صحه گذاشت و پذیرفت که تصمیم او برای تغییر سیستم و بازی کردن با دو هافبک دفاعی در فصل جاری، کاملاً درست و مناسب بوده است.

در این میان تنها باید دید در صورت بازگشت احمد نورالهی و صدور مجوز بازی او برای پرسپولیس، وضعیت خط میانی سرخپوشان چگونه خواهد شد. قطعاً نورالهی حتی در صورت بازگشت هم باید نیمکت نشینی در چند بازی را تحمل کند و تا زمان کسب آمادگی کامل برای قرار گرفتن در ترکیب پرسپولیس، زوج کامیابی نیا و ربیع خواه همچنان در میانه میدان پرسپولیس حضور خواهد داشت اما باید دید بعد از به آمادگی رسیدن کامل نورالهی، مخصوصاً با شروع لیگ قهرمانان آسیا، تصمیم برانکو برای زوج میانه میدان پرسپولیس چه خواهد بود و از میان ربیع خواه و نورالهی کدامیک در کنار کامیابی نیای غیر قابل جایگزین بازی خواهد کرد.