باشگاه یا قرارداد را منتشر کند یا سکوت / مهدوی کیا هم بود فایده نداشت

کش دادن ماجرای رضائیان و عدم انتشار قرارداد رضائیان در رسانه ها نشان از آن دارد که حق با این بازیکن بوده اما اگر چنین هم نبود بازیکنی که دلش با باشگاه نیست به درد ماراتن سنگین نمی خورد.

پذیرفتن اینکه سازمان لیگ برتر بدون توجه به بندهای قرارداد رضائیان آن قرارداد را فسخ کرده و به رضائیان فسخ قرارداد داده باشد بسیار بعید و سخت است چرا که در اینصورت با شکایت باشگاه پرسپولیس، سازمان لیگ باید به جای رضائیان  خسارت بسیار سنگینی را به این باشگاه بپردازد و نکته اینجاست که باشگاه پرسپولیس هم از سازمان لیگ به صورت رسمی تاکنون شکایت نکرده است!

اگر چه حتی رئیس فدراسیون فوتبال ایران با چند تن از هواداران و مشوقین این تیم جلسه هم گذاشت و به آنها وعده هایی برای رسیدگی مجدد هم داد اما ظاهرا دو بند در قرارداد رضائیان وجود داشته که او می توانسته فسخ کند و چنین هم کرده است.

بند اول برای سال دوم قرارداد تمایل دو طرف « نه فقط تمایل باشگاه» بوده و فسخ در صورت عدم پرداخت 40 درصد از حقوق. به این ترتیب باید گفت آنچه امروز باشگاه پرسپولیس در ظاهر آن را تعقیب می کند، منجر به هیچ نقطه مثبتی نخواهد شد و رضائیان  رضایت نامه اش را می گیرد و در باشگاه ترکیه ای هم بازی خواهد کرد.

اگر «مهدوی کیا» هم بود دیگر به درد  پرسپولیس نمی خورد
بحث مهم تر اما این است: آیا اگر به فرض محال همین حالا باشگاه پرسپولیس رامین رضائیان را از ترکیه برگرداند و او را محکوم کند که باید در پرسپولیس برای سال بعد بازی کند، رامین رضائیان همان بازیکنی می شود که در پرسپولیس به میدان می رفت و بازی می کرد؟

اولین اصل بازیکن گرفتن اعتقاد دو طرفه است و اطمینان و اینکه دل بازیکن با تیم باشد. بازیکن را به زور و حتی با بندهای قرارداد نمی توان برگرداند و به میدان فرستاد و توقع داشت که او مثل مارادونا بازی کند.

پرسپولیس باشگاه کوچکی نیست، البته که هم حق دارد و هم باید اگر حقی دارد از سازمان لیگ و یا رضائیان بگیرد اما واقعیت این است که رامین رضائیان حداقل امسال دیگر بازیکن پرسپولیس نخواهد شد چه با زور چه بدون زور.

او می خواهد برود و پرسپولیس هم باشگاه کوچکی نیست که منتظر رامین رضائیان بماند. همین امروز در پست رضائیان دو بازیکن قبراق در حال تمرین کردن هستند و مثل رضائیان این فرصت را دارند که با پرسپولیس و برانکو رشد کنند و به تیم ملی برسند.

رضائیان که سهل است اگر خود مهدوی کیا هم بود مهم نبود، مهم این است که بازیکن سرش را برای تیم خود جلوی پا بگذارد. از سوی دیگر باشگاه پرسپولیس هم نباید با شلوغ بازی سعی کند کوتاهی باشگاه در عقد قرارداد با رضائیان را لاپوشانی کند.

شاید اگر باشگاه پرسپولیس مدعی حقی از رضائیان است بهتر باشد که قرارداد چهار برگی وی با متعلقاتش را روی سایت باشگاه بگذارد تا کارشناسان در مورد آن نظر بدهند اگر هم نمی خواهد کارشناسان اشکال کار پرسپولیس را بگیرند بهتر است این قصه را تمام کنند و حرمت صادق محرمی و حسین ماهینی را نگه دارند تا به قول برانکو آنها جای این بازیکن را پر کنند چون ادامه این روند دو جانشین متعصب این باشگاه را تحت تاثیر قرار خواهد داد.