با آمدن نورچشمی برانکو و یک مدافع ملی پوش دیگر؛ دفاع پرسپولیس در آستانه تغییر اساسی

شاید برانکو در فصل آینده دنبال تغییر سیستم و استفاده از سیستم سه دفاعه بیفتد که البته این تغییر هم دشواری های خاص خودش را دارد و ترافیک بازیکن را در خط هافبک زیاد خواهد کرد.

بالاخره شجاع خلیل زاده پرسپولیسی شد. چهار سال بود در ابتدای فصل و میانه فصل مدام می شنیدیم این مدافع خوش پرش مازندرانی سرخپوش می شود اما هر بار بنا به دلایلی این اتفاق رخ نمی داد. شجاع خلیل زاده دیروز اما با حضور در باشگاه پرسپولیس پیراهن شماره سه اش را تحویل گفت و حالا عضوی از خانواده سرخ به حساب می آید. حالا دیگر همه پرسپولیسی ها آن اتفاقات مربوط به بازی سه سال قبل که شجاع باعث اخراج میثم حسینی شد و پرسپولیس را 10 نفره کرد تا در اصفهان باخت بدی بیاورد را فراموش کرده اند. حالا هواداران پرسپولیس به این فکر می کنند که با حضور این مدافع ترکیب خط دفاعی شان برای فصل آینده چگونه خواهد بود. اینکه شجاع چقدر شانس بازی کردن در ترکیب اصلی را دارد و اگر او در قلب دفاع بازی کند چه اتفاقاتی برای بقیه بازیکنان می افتد.

برانکو ایوانکوویچ ابتدای فصل گذشته و نیم فصل لیگ شانزدهم به شدت دنبال شجاع خلیل زاده بود چرا که خیلی به او اعتقاد دارد. خلیل زاده مدافعی است که در نبردهای هوایی هیچ وقت کم نمی آورد و به لحاظ سرعت و هوش از شرایط مناسبی بهره می برد اما واقعیت این است که فصل گذشته در سپاهان شرایط خوبی نداشت. البته شرایط فنی آن روزهای شجاع ناشی از افت و نوسان عجیب سپاهان در زمان ویسی بود وگرنه وقتی کرانچار آمد هم تیم راه افتاد هم شجاع و خط دفاعی زردها نمایشی در خور نام شان ارائه کردند.

اگر بنا به علاقه برانکو باشد باید از همین حالا شجاع خلیل زاده را مدافع فیکس پرسپولیس در قبل دفاع بدانیم. یادمان نرفته زمستان گذشته وقتی سروش رفیعی دیگر بازیکن مورد علاقه پروفسور و رفیق گرمابه و گلستان شجاع به پرسپولیس آمد تنها با دو جلسه تمرین در ترکیب اصلی قرار گرفت و در تمام بازی هایی که شرایط بازی داشت جزو یازده مرد ثابت پروفسور بود.

اگر در نظر بگیریم برانکو بازیکن مورد علاقه اش را برای ترکیب اصلی می خواهد باید اینطور تصور کنیم که او قصد بازگرداندن محمد انصاری به دفاع چپ را دارد اما اگر اینگونه باشد از این همه اصرار برانکو برای جذب سعید آقایی و گزینه های دیگری که برای پست دفاع چپ مطرح می شوند سر در نمی آوریم.

داستان وقتی پیچیده تر می شود که بدانیم حسین ماهینی طی دو سه ماه اخیر در دفاع چپ بازی های درخشان و قابل قبولی ارائه داده و اگر قرار باشد ماهینی به پست اصلی خودش در دفاع راست برگردد آن وقت این صادق محرمی با استعداد است که حیف می شود و باید روی نیمکت بنشیند.

باز هم برمی گردیم به قلب دفاع و ذکر این نکته که برانکو و پرسپولیس برای پیشروی در آسیا و البته دفاع از عنوان قهرمانی لیگ برتر به چهار مدافع میانی خوب نیاز دارند که با توجه به میزان بیشتر محرومیت ها و مصدومیت ها در این پست بازی به همه آنها خواهد رسید اما اگر تصور کنیم شجاع خلیل زاده، سعد ناطق، سیدجلال حسینی و محمد انصاری این چهار بازیکن باشند برانکو چطور و چگونه از دو نفر می گذرد و به دو نفر دیگر بازی می دهد.

این شرایط پیچیده در حالی رقم خواهد خورد که گذشتن از سیدجلال به عنوان ستون و کاپیتان تیم که تقریبا خیلی سخت می شود روز بدی از او به یاد آورد کار راحتی نیست. محمد انصاری هم  در این پست به تیم ملی رسیده و هم وزن نمایش های تحسین برانگیزش در فصل پانزدهم به عنوان مدافع چپ حالا یک دفاع وسط شاخص و همه چیز تمام شده است. ضمن اینکه این دو نفر کنار هم بهترین خط دفاعی لیگ را رهبری کرده اند و رکورد شکسته اند.

از طرفی باید باز هم یادآوری کنیم که شجاع خلیل زاده مدافع نورچشمی برانکوست و اگر سعد ناطق بیاید از مدافعی که در جوانی در المپیک درخشیده و ملی پوش است نمی توان به راحتی عبور کرد.

با این حساب شاید برانکو دنبال تغییر سیستم و استفاده از سیستم سه دفاعه بیفتد که البته این تغییر هم دشواری های خاص خودش را دارد و ترافیک بازیکن را در خط هافبک زیاد خواهد کرد.