با ناصر محمدخانی از پرسپولیس تا زندگی شخصی

 سیاهی زندگی بدون لاله برای ناصر این روزها روشن تر شده و او با اینکه از درون شکسته است، می خواهد نفس بکشد و زندگی را با یادگاران لاله سحرخیزان سپری کند. چنان با هیجان در خصوص علی و عرفان صحبت می کند که گویی هم مادرشان است و هم پدر ... می گوید اگر 20 سال دیرتر به دنیا آمده بودم، قیمتم دو میلیارد بود. می خواهد بلند شود و دوباره بگوید من هنوز هستم. حالا ناصر محمدخانی می خواهد نفس بکشد و زندگی را بغل کند. با او در اتاقکی که با عکس های دوران بازی اش تزئین شده بود صحبت کردیم. ناصر با تمام ناملایمت ها از یک نفر ... یک دوست قدیمی که با او زیر یک سقف زندگی کرده بود گله مند بود. کسی که در این سال ها او را تنها گذاشت ... یک دوست بی معرفت ...

مشروح گفت وگو با ناصر محمدخانی در پی می آید:

چه شد شما را اینجا ملاقات کردیم؟
یکی از دوستان گفت برای اینکه حال و هوایت عوض شود بیا این مجموعه ورزشی را دست بگیر. فعلا اینجا هستم و زندگی را می گذرانم. چند وقت پیش مهدی مناجاتی با تیم پایه پیکان آمده بود اینجا، گفت ناصر کجا آمده ای؟ نکند تبعیدت کرده اند؟ دیگر اینجا شهرمان است و بچه ها لطف کردند و ما آمدیم اینجا. مهدی مرادعلی رئیس تربیت بدنی شهر ری بود، او پیشنهاد داد که بیایم و مدیریت این مجموعه ورزشی را به دست بگیرم.

زندگی ناصر محمدخانی این روزها چطور می گذرد؟
این روزها ... صبح ها کارهای شخصی ام را انجام می دهم و عصرها می آیم اینجا.

شغل دومتان مدیریت مجموعه ورزشی است؟
کار آزاد دارم. نمی توانم بگویم که چه کاری دارم. بگویم کارم ساخت و ساز است می گویند مولتی میلیاردر است. آره والا چی بگم؟ کار آزاد دیگر. وقتمان یک جوری می گذرد.

دلتان برای فوتبال تنگ نشده؟
خیلی ... خیلی ... چه بگویم عمر که گذشت دیگر برنمی گردد. بازنشسته شده ایم دیگر و باید به زندگی برسیم. در این دوره زمانه نخواهی بازنشسته شوی، بازنشسته ات می کنند.

در دیدار برابر میلان یک پاسی دادید که یاد آن دوران افتادیم و آن تیتر مشهور ...
بله یادم هست. "فرارهای 8 برای سه گل". آن دوران فقط دو تا مجله داشتیم. ما می نشستیم تا شنبه برسد و دنیای ورزش و اطلاعات را بخریم. بعدا روزنامه کیهان و هدف منتشر شدند.

مصاحبه ها و مطالبی که آن دوران برای شما می نوشتند را هنوز هم دارید؟
بله دارم؛ توی یک کارتن با آلبوم هایم گذاشته ام. برادر حافظ طاحونی یک دفتر بزرگ برای من درست کرده بود و تمام مصاحبه ها و مطالبی که در مورد من بود را در آن دفتر جمع کرده بود. اولین عکس و مطالبی که در مورد من بود را هنوز یادم است، تیتر زده بودند "بازیکن دیگری رو می شود" و عکس من را کار کرده بودند. آن مطلب اولین عکس رنگی من بود که روزنامه کیهان ورزشی زده بود.

چه سالی بود؟
سال 56 بود. اتفاقا آن عکس را دادم علی کاوه برایم بزرگ کرد. از آنجا رفتیم تیم ملی نوجوانان و جوانان ... من اولین سفرم را یادم نمی رود چون به مکه بود. با تیم جوانان رفتیم.

چرا الان نباید امثال ناصر محمدخانی در این فوتبال باشند؟ خودتان نمی خواهید یا مسئله ای هست؟
هستند از ما بهتر که کار می کنند و مهم نیست که حتما ناصر محمدخانی باشد اما چیزی که مرا ناراحت می کند این است که یک سری ها در این فوتبال نبودند و حالا آمده اند و حقشان را هم می خواهند. این آدم را ناراحت می کند.

خب شما که این مسائل را می بینید چرا نمی آیید وسط گود؟
آخر اینها تا حالا کجا بوده اند که دائما هم می گویند حق ما را بدهید؟ حق زمانی است که خاک فوتبال را خورده و برای آن زحمت کشیده باشید، نه اینکه هیچ کاری نکردید، آن وقت از راه برسید و میلیاردی هم پول بگیرید. آن وقت همین پیشکسوت های پرسپولیس این همه زحمت کشیده اند اما باید بیرون باشند. یک سری با چرب زبانی می گویند حقمان را بدهید.

قبول دارید که خود شما پیشکسوت ها هم مقصر هستید؟
قبول دارم، یک سری دنبالش نرفتند و تلاش نکردند اما خیلی ها هم کار کردند و دوره دیدند اما بیرون گود نشسته اند.

اینکه پیشکسوت چون دوره قدیم پول نگرفته الان مدعی شود باید به ما پول بدهید به نظر شما درست است؟
رویانیان یک کار خوبی که کرد این بود که برای پیشکسوتان بودجه و بیمه و حقوق مشخص کرد ولی یک سری هم کلاس رفتند و دوره دیدند و می توانند مدعی باشند.

چرا یک سری به قول شما در این فوتبال نبودند اما الان فوتبال ایران را به دست گرفته اند ولی ناصر محمدخانی باید در نهایت بشود مسئول یک ورزشگاه کوچک؟
چون با رابطه آمده اند. کانال می زنند و از طریق روزنامه نگار، مدیریت باشگاه ها یا هیئت مدیره که اغلب سیاسی هم هستند می آیند و قرارداد می بندند و با دادن زیرمیزی و ... فعالیت می کنند.

اما وقتی می خواهند مطرح شوند می آیند و با امثال ناصر محمدخانی عکس یادگاری می اندازند.
متاسفانه اینطوری است. ما که کسی نیستیم ولی می آیند و از کنار امثال ما کانال می زنند و پست می گیرند.

چقدر خودتان را مقصر می دانید؟ چرا باید با ناصر محمدخانی در چنین جایی صحبت کنیم؟
الان این پول همه چیز را خراب کرده و فکر و ذکر بازیکنان شده پول، نه فوتبال. ما همیشه دنبال فوتبال بودیم، نه پول و شاید به همین خاطر است که نسل ما شرایط مالی مناسبی ندارد. الان بحث های فوتبال ما شده پول و قرارداد. کسی از مسائل فنی سوال نمی کند. همین پول ها فوتبال را خراب کرده. به قول ماتئوس که می گفت زمانی فوتبال شما هفت هشت بازیکن در بوندسلیگا داشت اما الان ندارد به خاطر اینکه فوتبال پسرفت کرده است و نتایجمان مقطعی است.

مشکل کجاست؟
ما روی جوانان سرمایه گذاری نمی کنیم. مشکل سخت افزاری و مدیریتی داریم. الان اکثر مدیران فوتبالی ما سیاسی شده اند. حالا نمی دانم به خاطر پولی است که می آورند یا واقعا تخصصی که دارند اما اگر می خواهیم فوتبالمان درست شود باید افرادی که هم پول دارند هم تخصص، وارد فوتبال شوند.

تا حالا شده از اینکه در این دوره زمانه بازی نمی کنید افسوس خورده باشید؟
افسوس نه، من فقط به عشق مردم بازی می کردم اما الان اگر بازی می کردم فکر کنم 2 میلیاردی قیمتم بود. چی بگم؟ الان با این کیفیت اینقدر می گیرند. به قول ناصر ابراهیمی می گفت تو 20 سال زود به دنیا آمدی. اگر در این زمانه بودی راحت تو اروپا بازی می کردی. ناصر ابراهیمی همیشه هر جا می نشیند می گوید که فوتبالیست رو دست ناصر محمدخانی نیامده است.

اتفاقا شما جزو فوتبالیست هایی بودید که هم خوب پول گرفتید، هم در خارج بازی کردید.
من راحت می توانستم در اروپا بازی کنم. من 30 سال پیش رفتم قطر. پولی به آن صورت در آن دوران نبود اما نسبت به همبازی هایمان بهتر پول می گرفتیم. چهار پنج سال قطر بازی کردم و آنجا یک پولی جمع کردیم وگرنه ما هم مثل بقیه یک زندگی عادی داشتیم.

ثروت ناصر محمدخانی چقدر است؟
نمی دانم والا، خدا را شکر از شرایط زندگی ام راضی هستم. هر چی دارم لطف خدا بوده است. از کنار این مردم به دست آوردم. تخمین نزدم ببینم چقدر دارم.

این ثروت را چطور استفاده کردید؟
پولی را که از قطری ها گرفتم بیشتر تو کارخانه و مغازه سرمایه گذاری کردم تا پولم ثابت نماند. البته آن زمان پول هم با ارزش بود.

با این ثروتی که دارید چرا در شاه عبدالعظیم زندگی می کنید؟
اینجا قبله گاه من است ... قبله گاه ... بارها گفته ام که به اینجا افتخار می کنم. به اینکه بچه یک شهر مذهبی هستم. تهران هم خانه دارم، یکی هم جدیدا خریدم اما عشقم اینجاست و به عشق مردم شاه عبدالعظیم زندگی می کنم. مادرم همیشه می گفت شیرم را حلالت نمی کنم اگر نماز نخوانی و من از 6 سالگی نماز می خواندم. به مادرم می گفتم نماز خواندم، الان شیرت را حلال می کنی؟ (خنده) آن زمان ما مکتبخانه درس می خواندیم.

سر ماجرای شهلا جاهد مادرتان چه حالی داشت؟
خیلی ناراحت بود. می گفت با بچه ام دشمنی کردند، عروسم را کشتند. می گفت بچه ام را آواره کردند.

مصاحبه پسرتان را خواندید؟
نه هنوز نخواندم، باید بگیرم و بخوانم.

داشتید از حال و هوای مادرتان در آن ماجرا می گفتید.
خیلی ناراحت بود. نه اینکه من بچه آخر بودم، خیلی مرا دوست داشت و من هم خیلی به مادرم می رسیدم. بنده خدا مریض شد و به خاطر همان ماجرا فوت کرد.

مادرتان دقیقا در مورد شهلا چه می گفت؟
شناختی نداشت و شهلا را ندیده بود. نمی گذاشتم زیاد از ماجراها مطلع شود اما دو سال بعد آن جریانات مریض شد و فوت کرد. فشارهای عصبی مادرم را از پا انداخت.

شما روز اعدام حضور داشتید؟
بله، 6 صبح بود که رفتیم برای اعدام. حالا چه شد از این ماجرا سوال می پرسید؟

چون صحبت مادرتان شد یاد ماجرای جاهد افتادیم.
چون به خدا نمی خواهم دیگر آن اتفاقات را دوباره مرور کنم. به خبرنگاری هم که با پسرم مصاحبه کرد گفتم بچه ها از آن حال و هوا درآمده اند و دوست ندارم آن دوران یادآوری شود چون خاطره خوبی هم نیست. گفتم بیشتر ورزشی سوال کنید.

اتفاقا در آن مصاحبه گفته بود کاش آن روز مدرسه نرفته بودم.
خوب علی ناراحت می شود وقتی دوباره یاد آن زمان می افتد. بچه فراموش کرده. حتی گفتم از قطر و فوتبال بپرسید اما مثل اینکه در مورد آن زمان سوال کرده اند.

علی محمدخانی الان فوتبال بازی می کند؟
مصدوم شد و دو سالی است که بازی نمی کند اما قبل از مصدومیت در یک باشگاه لیگ برتری قطر بازی می کرد؛ همان باشگاهی که فریدون زندی در آن بازی می کرد.

علی ملیت قطری دارد؟
قطر به دنیا آمده اما ملیت ایرانی دارد. عرفان اما در ایران به دنیا آمد.

فوتبال علی هم مثل پدرش بود؟
بد نیست اما در لیگ برتر قطر، باشگاه الاهلی بازی می کرد و می توانست موفق باشد اما مصدوم شد. یک بار خانه بودم که محمد پنجعلی زنگ زد و گفت بازی علی رو می بینی؟

سرعتی بود مثل خودتان؟
بله، علی در پست هافبک مهاجم و مهاجم بازی می کرد و سرعتش هم خوب بود.

شانس داشت به تیم ملی ایران دعوت شود؟
شانس داشت. 22 ساله است و اگر مصدوم نمی شد می توانست دعوت شود. بازی هایش را که می دیدند می گفتند می توانست دعوت شود.

درآمدش از باباش بیشتر است؟
آنجا چون از پایه ها آمده خیلی پول نمی دادند. فکر کنم به پول ایران ماهی 15 میلیون و 100 هزار ریال قطری هم پیش می گرفت. اگر مصدوم نمی شد می توانست سالی 500 هزار دلار هم بگیرد.

شما با اینکه 12 سال از آن ماجرا گذشته چه حالی دارید؟
به من خیلی سخت گذشت و خیلی اذیت شدم.

کابوس هم می بینید؟
هنوز با خودم کنار نیامدم که آنطور لاله را کشتند. لاله یک زن خوب و مومن بود و من هرگز نمی توانم فراموشش کنم.

قبول دارید افکار عمومی یک جورایی برای قاتل دلسوزی می کرد؟
نه، برای مظلوم نمایی هایش بود. از وقتی رفت زندان برای ما شاعر و نویسنده شد. اصلا اینطوری نبوده. به همه خبرنگاران روزنامه های زرد، قرمز و ... زنگ می زد، شماره همه را داشت. به خدا همین الان هم یاد ندارم به روزنامه ای زنگ زده باشم اما او هر روز به خبرنگارها زنگ می زد.

قبل از زندانی شدن برای شما شعر نمی گفت؟
نه بابا، رفته بود زندان برای خودش شعر می گفت، شده بود شاعر و روزنامه ها هم شعرهایش را چاپ می کردند.

چرا شما اینقدر کم مصاحبه می کردید و فقط یک فیلم مستند از شما بیرون آمد؟
همسر یکی از هنرپیشه ها که مستندساز بود آمد گفت در حق تو اجحاف شده و می خواهم تو را دوباره زنده کنم. گفت در رابطه با خودم است اما بعدا یک قسمتش را با من گرفت و بعد با شهلا هم صحبت کرد و با هم میکس کرد. به ایشان گفتم شما با این کار به من خیانت کردی. چرا به من نگفتی این (شهلا جاهد) هم هست؟ یا قبول می کردم یا نمی کردم.

مگر بدون مجوز شما این مستند را تهیه کرد؟
یادم می آید جشن باشگاه پرسپولیس در زمان محمد حسن انصاری فرد بود که خیلی اطرافم شلوغ بود، آمد و من بدون اینکه بخوانم امضا کردم.

شکایت نکردید از این خانم؟
چرا، رفتم پیش معاونت سینمایی و نامه نوشتم اگر در ایران پخش کنید من رسما شکایت می کنم. همان موقع هم زنگ زدند به همین خانم و صحبت کردند که این کار را نکند.

در آن فیلم از صحبت های شهلا اینطور برداشت می شد که انگار می داند قرار است با شما هم صحبت شود.
بله، به او گفته بودند اما به من نگفتند. می دانست من اگر می دانستم قرار است او (شهلا) هم باشد، مصاحبه نمی کنم. به من گفت در رابطه با خودت است اما بعد با او هم صحبت کرده بودند که همین کار باعث شد خانواده همسرم از من ناراحت شوند و برای آنها قسم خوردم که من اصلا نمی دانستم، مرا گول زدند. به خود سازنده هم گفتم تازه رابطه من با خانواده همسرم درست شده بود که شما با این حرکت مشکلاتی برای من به وجود آوردید.

مثل اینکه بعد از آن ماجرا تا مدت ها با خانواده سحرخیزان رابطه تان قطع بود.
بله، یک مدت رابطه نداشتیم چون یک سری رسانه ها شانتاژ می کردند. زنگ می زدند به آنها می گفتند که ناصر این حرف را زده یا حرف های کذب دیگر و این موضوع آنها را ناراحت می کرد. هر چه من می گفتم به خدا دروغ است می خواهند رابطه ما را بر هم بزنند اما دوباره زنگ می زدند و یک حرف بیخود دیگر از قول من نقل می کردند.

اینکه می گفتند بچه ها را از شما گرفتند و پدر همسرتان از شما شکایت کرده درست بود؟
این حرف ها دروغ بود. یک سری نشریات زرد هم به این مسائل دامن می زدند. تمام این مسائل که می گفتند بچه ها دیگر نمی خواهند مرا ببینند، دروغ بود.

شاید آن مصاحبه های شهلا و پاسخ ندادن شما به نوعی باعث شده بود تا جامعه ای برای او دلسوزی کند.
همین کارها را می کرد که اعدامش طول کشید. فشار عمومی آن زمان روی اعدام ها زیاد بود. پرونده ما هم که ابعادش روز به روز گسترش پیدا کرد و حساسیت بیشتری پیدا کرد.

شهلا دوست داشت این پرونده کش پیدا کند. شما هم اینگونه فکر می کردید؟
اصلا او با کارهایش می خواست بیشتر زنده بماند یا تبرئه شود. به قول قاضی پرونده، او آنقدر در اعترافاتش گاف داده بود که اصلا نمی شد جمعش کنی.

چه گاف هایی داده بود؟
قطعا قتل کار او بود. چرا می گویم قطعا کار خودش بوده؟ یکی اینکه تشک خونی را برگردانده بود چون رد خون پاک نشده بود. یا اینکه همان شب، لاله به دوستانش تلفنی نماز غفیله یاد داده بود و در اعترافاتش گفته بود آنقدر به دوستانش توضیح داد که من هم نماز غفیله را یاد گرفتم. معلوم بود که آن شب آنجا بوده و حتی جایی که پنهان شده بود را نشان داد.

چطور پنهان شده بود که همسرتان و بچه ها او را ندیدند؟
خانه ما به دلیل اینکه دوبلکس بود، بچه ها بیشتر از بالا استفاده می کردند. می ترسید دیده شود، برای همین پایین پنهان شده بود. پشت پرده سمت شوفاژها خوابیده بود. صبحی که بچه ها بیدار شده بودند، او هم از صدای استکان و نعلبکی ها بیدار شده بود و همه این مسائل را اعتراف کرد. تازه گفته بود خوابش برده و با صدای آشپزخانه بیدار شده بود.

آن روز همسر شما روزه هم بود؟
بله، روزه بود و حتی شهلا این را هم گفته بود که همسرم با مادرش صحبت کرده بوده که سه روز روزه می گیرم و روز سوم که ناصر از مسافرت برگشت دیگر روزه نمی گیرم. سومین روزی که روزه گرفته بود، به قتل رسید.

یکی از معماهای این پرونده جمله ای بود که شما در هواپیما به وحید قلیچ گفته بودید: «نامردا کار خودشان را کردند.» یک چنین جمله ای.
نه بابا اصلا اینطوری نبود. روزنامه ها از خودشان نوشتند. فقط چند باری یک پژو را جلوی در خانه دیدم که خانه ما را زیر نظر داشت.

فکر نمی کردید که شهلا مرتکب قتل شده باشد؟
اصلا یک درصد هم فکرش را نمی کردم. چون من بدی در حق او نکرده بودم. تازه جمع و جورش هم کردم. من قبل از اینکه با پرسپولیس به آلمان بروم به مادرزنم ماجرای پژو را گفتم و او هم تایید کرد که یکی دو بار آنها را دیده است. اتفاقا لاله به مادرش گفته بود نکند اینها دزد باشند که مادرش گفته بود «مادر خیالت راحت باشد، این محله دزد ندارد». روی همین حساب گفتم شاید کار آنها باشد، نه اینکه فکر کنم کار شهلا بوده باشد. من روحم از این اتفاق خبر نداشت.

با اینکه 12 سال از آن اتفاق می گذرد مردم شهر ری از آن ماجرا حرفی می زنند؟
نه دیگر.

روزی که قاتل اعدام شد را یادتان هست؟
بله، فکر کنم سال 89-88 بود که اعدام شد. سه سالی است که اعدام شده.

خانواده سحرخیزان در چه شرایطی هستند؟
پدر لاله خدابیامرز اینقدر غصه خورد که فوت کرد. آنقدر سر حال بود که من فکر می کردم راحت بالای 85-80 سال عمر کند اما شهلا نه تنها لاله را از من گرفت، بلکه مادرم و پدر همسرم را هم از من گرفت.

این پروسه اختلاف خانواده سحرخیزان با شما چگونه طی شد؟
پس از مدتی خودشان متوجه شدند که من در این ماجرا نقشی نداشتم. خودشان به این رسیدند که روح من از نقشه او (شهلا) بی خبر بوده است. اطرافیان هم گفتند ناصر زندگی اش را دوست داشته و مگر زندگی اش بد بوده با زن به این خوبی و مومنی؟ مگر دیوانه بوده که بخواهد این کار را بکند؟ واقعا چه انگیزه ای می خواستم داشته باشم که دست به این کار بزنم؟ من به سختی آن زندگی را درست کرده بودم. من از همین شهر ری روی پای خودم ایستادم و این زندگی را درست کردم. یکی می آید 30 سال زحمت می کشد و بعد دوباره برمی گردد سر نقطه اول.

اگر پرونده جاهد در زندگی ناصر محمدخانی شکل نمی گرفت، الان ناصر محمدخانی در این فوتبال چه جایگاهی داشت؟
ضربه بزرگی به زندگی من زده شد. کمرم شکست (مکثی می کند) شاید اگر ماجرای این پرونده به وجود نمی آمد، الان در کنار تیم محبوب خودم پرسپولیس بودم. من 10 سال در پرسپولیس بودم و اگر شرایط فراهم می شد دوباره مربی می شدم.

یعنی دنبال سرمربیگری پرسپولیس بودید؟
بله، من می توانستم سرمربی پرسپولیس باشم چون هم انگلیسی بلد بودم، هم در انگلیس دوره دیدم و دوره آسیا را گذرانده بودم. قسمت ما این بوده و نمی شود قسمت را عوض کرد.

شاید شهلا از عشق زیاد دچار جنون شده بود.
این چه عشقی بود که زندگی ما و خودش را تباه کرد؟ من که دستش را گرفتم و کمکش کردم. باید می رفت دنبال زندگی اش. از گذشته هایش و آسیب هایی که دیده بود گفت و من کمکش کردم تا سر و سامان بگیرد.

واقعا خودتان را مقصر نمی دانید؟
به جان خودم فقط قصدم کمک بود و قصد سوءاستفاده نداشتم. به خودش هم بارها گفتم من زن و دو تا بچه دارم و زندگی ام را دوست دارم. می گفتم بهش که زحمت کشیده ام تا این زندگی را درست کرده ام.

قبل از اینکه آن ماجرا رخ دهد شما را تهدید نکرده بود؟
می گفت من اصلا به زندگی تو کاری ندارم و دخالتی نمی کنم. حتی گفتم بعدها مدعی نشوی.

چطوری کلید منزلتان را به دست آورده بود؟
همان منزل ظفر که زندگی می کرد و من رفت و آمد داشتم، وقتی می رفتم بیرون خرید یا میوه بخرم حتما برداشته و داده کلیدساز برایش ساخته.

پس با برنامه ریزی قبلی بوده؟
بله، چند بار هم قبل از آن اتفاق به منزل ما آمده بود. لاله می گفت انگار این خانه جن آمده. این ظرف های نخود و لوبیا را دیده اید؟ از سر این ظرف ها خالی می کرد تو آشپزخانه. می خواست با اعصاب و روان لاله بازی کند. صبح می رفت مثلا آبگوشت درست کند و می گفت ناصر این نخود و لوبیاها برگشته ریخته.

یواشکی می آمد یا شما از حضورش اطلاع داشتید؟
این چه سوالی است؟ معلوم است که من روحم هم خبر نداشت وگرنه اگر می دانستم همان اول رابطه قطع می کردم. بلد بود خانه را و می دانست ما چه زمانی نیستیم، می آمد داخل خانه و این کارها را می کرد. از من هم می پرسید چه زمانی خانه هستیم. با این کارهایش با روح و روان لاله بازی می کرد. غیر از او کار کس دیگری نمی توانست باشد.

شما در آن مدتی که با شهلا رابطه داشتید متوجه مشکلات روحی روانی اش نشده بودید؟
مشکل داشت. بعد از آن اتفاق متوجه شدم که مشکل دارد. او می خواست جلب توجه کند و با مظلوم نمایی خودش را تبرئه کند. بارها گفته بودم شش ماه یک سال گذشت نگویی من به تو وابسته شدم و از این حرف ها ... به امام زمان از همان اول بهش گفتم دو تا بچه دارم و زندگی ام را دوست دارم. می گفت می دانم چون جواد خیابانی آمده بود منزلتان و دیدم خانواده ات را. گفتم دیدی دیگر؟ پس فهمیدی که من زندگی ام را دوست دارم. اگر نمی توانی الان بگو که هر دو برویم دنبال زندگی مان. می گفت نه، من اصلا دخالت نمی کنم تو زندگی تو و از این حرفا. اینجوری می آیند و وارد زندگی مردم می شوند.

خیلی از فوتبالیست ها شاید شرایط مشابه شما را داشته باشند.
به آنها توصیه می کنم اصلا گول این چیزها را نخورند. اینکه کسی بگوید تو دستم را بگیر و من به زندگی ات کاری ندارم و ... را اصلا باور نکنند. بعد از 6 ماه کم کم می گویند من به تو وابسته شدم، من نمی توانم بدون تو زندگی کنم و ... بعد هم شروع می کنند به تهدید کردن و از این مسائل. حالا این (شهلا) اینطور نبود و اگر من را تهدید می کرد زودتر از اینها قطع رابطه می کردم. فوتبالیست ها هم حواسشان باشد گول امثال این آدم ها را نخورند.

در تمامی این ده دوازده سال که از آن ماجرا می گذرد جدا از شهلا چه کسان دیگری دل شما را شکستند؟
من فقط از خودش (شهلا) که این کار را کرد ناراحت هستم و نمی بخشمش. البته یک سری دوستان هم بودند؛ دوستان صمیمی ای که توقع داشتم در آن شرایط کمک کنند، نه اینکه مرا تنها بگذارند.

کسی هم پشت ناصر محمدخانی ایستاد زمانی که طرد شده بود؟
چرا، بودند کسانی مانند حبیب کاشانی که صحبت کردند. محمد پنجعلی هم خیلی بامعرفت بود. فرشاد هم چند سال پیش زنگ زد گفت دارم می روم تراکتور بیا با هم برویم اما نرفتم.

از میان این همه رفیق فوتبالی یک نفر بیشتر از همه به نظر می رسید به شما کمک کند. او این کار را کرد؟
نمی خواهم اسم بیاورم چون رفت و آمد داریم. من از این آقا توقع داشتم. به خودش هم گفتم بالای 20 سال رفاقت داریم. شماره من را هم همین دوست عزیز داده بود به شهلا. انتظار داشتم وقتی که تیم گرفت، به من هم می گفت. کسانی پیشنهاد کار دادند که من توقعی از آنها نداشتم اما از او داشتم. سال ها زندگی کردیم با همدیگر اما یک زنگ هم نزد حتی تعارف کند.

چی گفت؟
چی داشت بگوید؟ الان هم نمی خواهم بیشتر از این صحبت کنم.

الان شرایط شما به گونه ای هست که به فوتبال برگردید؟
بستگی به شرایط دارد. الان باید صابون همه گونه اتفاق را به تن بمالم. فحش می دهند، ماشین را داغان می کنند و ... وقتی پای چشم علی دایی را یک لیدر بالا می آورد باید تاسف خورد. یک لیدر برای فوتبال ما تصمیم می گیرد. علی پروین کار خوبی که می کرد، نمی گذاشت لیدرها نزدیک بازیکنان شوند. همان پایین شامشان را می داد تا نزدیک بازیکنان نباشند. الان لیدر زنگ بزند بیاید اتاق بازیکن؛ بازیکن جرأت دارد بگوید نیا؟ پدرش را در ورزشگاه درمی آورند.

در این مدت پروین هم به شما کمک کرد؟
پروین، خوردبین و مایلی کهن زنگ می زدند ولی خب توقع داشتم پروین کمک کند و بگوید بیا استیل آذین کمک کن. یکی دو سال اول خیلی درگیر بچه ها و رفت و آمد به قطر بودم که آن زمان فقط پیشنهاد داد. من از آن دوست از همه بیشتر توقع داشتم. کاش یک زنگ می زد و فقط تعارف می کرد.

از خانواده شهلا خبری دارید؟
نه، خبری ندارم. خداوکیلی نه زنگ زده اند، نه تهدیدی کرده اند. برای همین به خبرنگاران گفته ام دیگر چیزی نپرسید چون بچه ها هم فراموش کرده اند.

الان رابطه تان با علی و عرفان چطور است؟
خوب است. مشکلی نیست و داریم زندگی مان را می کنیم.

عرفان هم فوتبالی است؟
علاقه عرفان به فوتبال خیلی بیشتر از علی است. علی الان به فکر کار خرید و فروش آپارتمان است تا پول در بیاورد. علاقه عرفان را اگر علی داشت الان بهترین تیم های قطر یا ایران بازی می کرد.