براندائو: پدرم هر روز به من می گوید چرا گل نمی زنی

مهاجم برزیلی پرسپولیس در زمانی به این تیم پیوست که کالدرون اعلام کرده بود تیمش به یک مهاجم گلزن تمام عیار نیاز دارد اما جونیور هنوز نتوانسته با پیراهن پرسپولیس گل بزند.

جونیور براندائو یکی از آخرین گزینه های خارجی خط حمله پرسپولیس بود که در نهایت به این تیم پیوست. او در کنار علی علیپور فصل خوبی را در خط حمله پرسپولیس سپری نکرده اند و این برزیلی که پیراهن شماره 7 ، شماره محبوب پرسپولیسی ها را به تن می کند از سوی هواداران و رسانه ها تحت فشار قرار دارد. شب گذشته در برنامه "فوتبال برتر" گفت و گوی متفاوتی با این مهاجم برزیلی انجام شد که صحبت های او را در زیر می خوانید:

*خانواده ام در حال حاضر در برزیل هستند و منتظرم هر چه زودتر آن ها را به ایران بیاورم.

*در ایران همه چیز خوب است ، به غذای ایرانی عادت کردم و جوجه کباب را خیلی دوست دارم.

*همیشه وقتی از باشگاهی پیشنهادی به دستم می رسد سعی می کنم از بازیکنانی که در آن کشور هستند اطلاعات بگیرم. در رابطه با پیشنهادم از پرسپولیس از جونیور لوپز(مهاجم تراکتور) اطلاعات گرفتم؛ او به من گفت ایران کشوری خوب و پرسپولیس یک تیم بزرگ است.

*زیاد فوتبال تماشا نمی کنم و فقط بازی های تیم ملی برزیل را می بینیم. من فقط فوتبال بازی می کنم و زمان های دیگرم را  بیشتر در کنار خانواده ام می گذرانم و یا پلی استیشن بازی می کنم. (در پاسخ به این سوال که کاپیتان تیم ملی برزیل در جام جهانی 2002 کیست) من نمی دانم چه کسی کاپیتان تیم ملی برزیل در جام جهانی 2002 بوده است؛ من آن زمان شش هفت ساله بودم.

*با بازیکنان پرسپولیس رابطه خوبی دارم اما نزدیک ترین دوستانم فرشاد(احمدزاده) و بشار (رسن) هستند.

* تمام تلاشم را انجام می دهم که بتوانم اولین گلم را برای پرسپولیس به ثمر برسانم. بازیکن خط حمله با گل زدن زنده است و من هم دوست دارم هرچه سریع تر برای پرسپولیس گل بزنم.

*ابتدا دوست داشتم شماره 9 را بپوشم اما این شماره در اختیار مهدی ترابی بود. بعد به من پیراهن هایی را پیشنهاد دادند اما من شماره پایین می خواستم و به همین خاطر هفت را برداشتم.

*گابریل کالدرون مربی بزرگی است و سعی دارد به همه بازیکنان کمک کند. او با من هم صحبت کرده و همیشه می گوید که آرام باشم تا با آرامش و تلاش بتوانم به نتیجه ای که می خواهیم برسیم.

*در حال حاضر نه می توانم فارسی بخوانم، نه حرف بزنم و نه می فهمم که چه می گویند. (اشاره به اینکه روزنامه و اخباری که در نقد خودش نوشته می شود را نمی خواند.)

*در اولین بازی که با پرسپولیس به میدان رفتم حضور تماشاگران جذاب ترین موضوع بود. وقتی ورزشگاه پر از تماشاگر است بازیکن انرژی مضاعفی می گیرد و سعی می کند بهترین بازی اش را انجام بدهد تا هواداران را خوشحال کند.

*فضای تیم پرسپولیس خوب و دوستانه است. اینجا همه بازیکنان تمام تلاششان را برای موفقیت تیم انجام می دهند. خود من هم در دفاع هستم و هم در حمله، در یارگیری ها شرکت کرده و در نهایت با پاسکاری تیمی به دنبال موفقیت هستیم. من هنوز نتوانستم کاملا با تیم هماهنگ شوم و شاید به این خاطر است که ممکن است به نظر بیاید به من پاس نمی دهند.

*پدر من 6 پسر و 3 دختر دارد و همیشه آرزو داشت که دست کم یکی از بچه هایش فوتبالیست شود. من کوچکترین آن ها هستم و یکی از برادرانم که متولد سال 90 است در کورنتیانس بازی می کرد اما به خاطر مشکلاتی که داشت فوتبال را کنار گذاشت. با این حال پدرم همیشه آرزو داشت یکی از بچه هایش بازیکن شود و وقتی بازنشسته شد نصف پولی که گرفته بود را به من داد تا فوتبال را ادامه بدهم. من هر روز به پدرم زنگ می زنم و او هر روز به من می گوید چرا گل نمی زنی!