برانکوی عزیز! کمی عصبی باش!

 برانکوی عزیز! می دانم بازی سختی در پیش داری. شکست ۴ بر صفر در بازی رفت کمرت را شکست. شاید باور نکنی اما در مورد تو من به یک الگوریتم رسیده ام. بگذار برایت توضیح بدهم. تو مرد خوشبین و خونسرد و خوش قلبی هستی. با توانایی های فنی بالا و البته اعتماد بیش از حد به سرنوشت. و خب توی ایران نباید به سرنوشت خیلی اعتماد کنی. کی روش را ببین . با چنگ و دندان با سرنوشت ایرانی می جنگد! از انتخاب کمپ تا ادب کردن بازیکنان و درافتادن با مسئولین بالادستی. او در هیچ بازی ای به سرنوشت اعتماد ندارد. او مثل تو خوشبین نیست. شاید شهامت تو را هم نداشته باشد. پس در هربازی انگار از صفر شروع می کند. بازیکنانش را تهییج می کند، هیچ وقت نمی گذارد آنها احساس آرامش داشته باشند، آنها باید بجنگند، هیچ بازی ای را از پیش برده حساب نمی کند و در هیچ مسابقه ای هم بی گدار به آب نمی زند. او بر سرنوشت ایرانی مسلط شده است.  ایران حتی در مصاف با تیم های درجه دو آسیایی به حملات بدون وقفه و ریسکی روی نمی آورد. پس سرنوشت هیچ وقت او را غافلگیر نمی کند و راستش دیگر کی روش و تیم ملی ما را هم غافلگیر نمی کنند.

۲-اما برانکوی عزیز، تو با آن خوش قلبی ذاتی ات، با آن اعتمادت به سرنوشت و بازیکنانت، ما را مدام غافلگیر می کنی و خودت هم مدام غافلگیر می شوی. تیمی داری که نتایج شگفت انگیزی به دست می آورد در مقابل حریفان دندان گرد داخلی و خارجی اما این ظرفیت را داری که  غافلگیر شوی و همه رشته هایت در ثانیه ای برباد روند. با تو پیروزی های بزرگ و شکست های دردناکی به دست آورده ایم.

۳-راستش هروقت تو خوشبین و خونسرد هستی و تیم ات خوشحال و با اعتماد به نفس، من شخصا احساس خطر می کنم. وقتی دو فصل پیش در دربی چهار بر دو استقلال را بردی و بعد در جشن آن پیروزی بزرگ به تلویزیون آمدی و مدام مصاحبه کردی و قهرمانی ات را مسلم دانستی، من احساس خطر کردم. سرنوشت، آن هم سرنوشت ایرانی، حیله گر است. پس آن شد که قهرمانی را مفت و مسلم به استقلال خوزستان دادی.

۴-دوماه پیش وقتی بعد از آن تساوی حماسی با الاهلی، رسانه ها خبر از یک برانکوی خشمگین و سخت گیر در تمرینات پرسپولیس دادند، مطمئن بودم تو موفق می شوی. برانکو وقتی عصبانی و تهییج شده است، می تواند سرنوشت مجازات گر ایرانی را کنار بزند. همانطور هم شد. در یک بازی ای که هشتاد دقیقه ده نفره بودی، حریف پرمدعای سعودی را سه بر یک مغلوب کردی و به نیمه نهایی رفتی. اما قبل از بازی با الهلال، همان تخلیه انرژی پس از شکست چهار بر دو استقلال را دوباره احساس کردم. همان رجزخوانی ها و شادمانی ها و اطمینان به پیروزی بر حریف بزرگ سعودی. اطمینان به سرنوشت و این که حتی در غیاب چهار ستاره اصلی ات، لازم نیست تغییر تاکتیک بدهی . فکر کردی سرنوشت پاسخ مناسبی به شجاعت و توانایی های فنی ات می دهد اما این گونه نیست. سرنوشت، سرنوشت ایرانی آماده مجازات کردن و ادب کردن است. جانور عجیبی است! پس آن شد که شکست تلخ چهار بر صفر را برای ما به ارمغان آوردی.

۵-حالا در بازی برگشت مأموریت غیرممکن در پیش داری. امیدوارم تیمت را مثل سربازان اسپارت به میدان بفرستی، تهییج شده و عصبی و شجاع. بازیکنانی که بروند و بجنگند. جبران چهار بر صفر تقریبا غیرممکن است اما می دانی که مردم از تو فقط اعاده حیثیت می خواهند. همین. می خواهند خاطره آن شکست سنگین را فراموش کنند. همین. پس تیمت را سفت و سخت بچین.  با دو هافبک دفاعی به زمین بیا. ربیع خواه ؟ نه. تو را به خدا نه. این قدر هم آمار و عملکرد ربیع خواه را به رخ ما نکشید. به قول آلبرتو موراویا سه نوع دروغ داریم: دروغ معمولی، دروغ شاخ دار و آمار!  نوراللهی و کمال را در کنار هم بگذار. رسن را راست بگذار و وحید را چپ. مسلمان را هم پشت سر علیپور. منشا را بگذار برای ۲۰ دقیقه آخر. محرمی را در راست و انصاری در چپ. اگر رابطه سیدجلال و شجاع خوب شده باشد بهترین زوج هستند در وسط. به بیرانوند بگو از چالش مانکن دست بردارد. بگو ماشین حساب ذهنش را خاموش کند و فکر دریافتی ها و معوقه هایش نباشد و در هر ضربه موظف باشد که شیرجه برود و واکنش نشان دهد. او را کناری بکش و بهش بگو طرفدارهای پرسپولیس چقدر از این پست هاج و واجت در مقابل ضربات موثر و سنگین حریفان شاکی هستند. بهش بگو روی سرعت عمل ذهن و دستش کار کند. بگو که در این بازی، خونسردی دو ریال هم ارزش ندارد. بهشان بگو. به محمد انصاری بگو که بجنگد و لازم نیست درس اخلاق برای حریف و تماشاگران برگزار کند. به وحید امیری بگو که وظیفه اش سانتر کردن و توپ رسانی به فورواردها است . بهش بگو که وینگر است نه دفاع چپ. به شجاع بگو که برای مبارزه به زمین آمده است نه برای ژست های آرتیستی بعد از گل زدن.

۶- برانکوی عزیز امیدوارم از این نامه و حجم خرده فرمایش های ما ناراحت نشده باشی. بهترین تصمیمات را بگیر. بهترین بازیکنان را به زمین بفرست. بازی مهمی در پیش داری و هیچ کس هم در انتظار معجزه نیست. همه فقط اعاده حیثیت می خواهند. برانکوی عزیز کمی عصبی باش. آن طوری دوست داشتنی تری.