برانکو چگونه لقب اسطوره سرخ را دریافت کرد

سرمربی کروات سرخپوشان در طول مدت حضورش در فوتبال ایران و در راس هدایت پرسپولیس عملکردی قابل اعتنا از خود به جا گذاشته است تا محبوبیت او طعنه به اسطوره های داخلی بزند.

برانکو ایوانکوویچ، سرمربی کروات پرسپولیس یک منجی بزرگ برای این تیم بود؛ تیمی که در اتفاقی عجیب و باورنکردنی در جمع تیم های در آستانه سقوط لیگ چهاردهم حضور یافته بود و هواداران را هر روز ناامیدتر از گذشته می کرد. فصل های بدون جام اکنون به روزهای دردناکی تبدیل شده بود که اخبار مربوط به شکست و حواشی حرف اول را در آن می زد.

اما انتشار یک عکس از مذاکره مدیر وقت این تیم در ترکیه با برانکو ایوانکوویچ سرآغاز تغییر در پرسپولیس شد؛ مربی موفق تیم ملی که آنها را بدون دغدغه راهی جام جهانی 2006 آلمان کرده بود، بعد از اینکه بارها تنها با شایعه بازگشت به ایران فوتبالدوستان را مواجه کرده بود، اکنون به واقعیت تبدیل شد. آخرین بار هواداران با خبری مشابه این انعقاد قرارداد با افشین قطبی با چنین شوک مثبتی مواجه شده بودند.

برانکو به ایران آمد؛ روزهای اول حضورش روی نیمکت پرسپولیس آنطور که انتظار می رفت، پیش نرفت و شکست در لیگ برتر و حذف از لیگ قهرمانان می توانست ناامیدی سرخپوشان را ادامه دهد. ناامیدی که در ساق بازیکنانی که تنها پیراهن پرسپولیس را پوشیده بودند و برخی از آنها از کمترین شایستگی برای این اتفاق برخوردار بودند در آن بی تاثیر نبود. مرد کروات اما توانست سایه شوم سقوط را از آنها دور کند و فصل را در جایگاهی تقریبا مناسب خاتمه دهد.

فصل پانزدهم شروع یک تغییر بزرگ بود؛ هرچند مشکلات مالی و مدیریتی باعث شده بود تا او آنطور که باید نتواند در بازار نقل و انتقالات تیمش را با تغییرات مدنظرش مواجه کند، اما خیلی از ضعف های تیم پوشانده شد. مهمتر از آن شکل بازی تیم بود که هواداران را امیدوار کرد اما در مقطع ابتدایی لیگ اشتباهات باورنکردنی داوری آنها را در قعر جدول جا داد. این مساله هم باعث نشد تا آنها حمایت هواداران را از خود دور ببینند. حمایتی که در نهایت روزهای اوج را برای آنها شکل داد. پرسپولیس قدم به قدم در جدول بالا آمد و در مهمترین بازی سال نیز یک برتری خیره کننده مقابل استقلال با 4 گل را رقم زد. آنها اما در پایان فصل در جدالی دراماتیک قهرمانی را با قانون آوراژ گل از دست دادند. قانونی که در پایان همان فصل از لیگ برتر کوچ کرد و به بایگانی سپرده شد.

برانکو در لیگ شانزدهم اما با اقتدار هفته ها در صدر قرار گرفت، رکوردها یکی پس از دیگر شکسته شد و آنها رقبایی را از پیش رو برداشتند که روزشمار عدم ناکامی مقابل آنها به سال ها قبل مربوط می شد. پرسپولیس بزرگترین ضعف خود در دفاع را نیز پوشانده بود و با آماری مناسب و رشک برانگیز به قهرمانی لیگ دست یافت. ملی پوشان این تیم نقش پررنگی در تیم ملی ایفا کردند تا اینبار برخلاف جام جهانی برزیل، این سرخپوشان باشند که سهم عمده در صعود تیم ملی به جام جهانی روسیه ایفا کنند. صعود به نیمه نهایی لیگ قهرمانان و شکست تلخ در شبی که اتفاقات عجیبی در اردوی این تیم رخ داده بود، یک موفقیت قابل توجه برای تیمی محسوب می شد که اولین حضورش در این مرحله را تجربه می کرد.

فصل هفدهم نیز با مشکلات خاص خودش پیش رفت اما دیسیپلین و راهبری برانکو آنها را بار دیگر مقتدرانه در صدر جدول نشاند و قهرمانی دیگری را در کارنامه سرخپوشان ثبت کرد. دیگر کسی نمی توانست به آنها عدم قهرمانی طی یک دهه اخیر را به کنایه بگوید و اکنون قهرمانی و دستیابی به موفقیت عنصری جدایی ناپذیر از این تیم محسوب می شد. در تمام این اتفاقات نقش برانکو ایوانکوویچ و امضای او دیده می شود. همراهی مرد کروات با مدیریت برای شکل دهی یک باشگاه با روحیه حرفه ای و سخت افزار در خور توجه، یک عنصر اصلی برای موفقیت بود. مردی که علیرغم مشکلاتی که در فصل آینده نیز برای پرسپولیس قابل پیش بینی است همچنان اعتمادبنفس و عدم ناامیدی را در اردوگاه سرخ شکل می دهد و همین کافی است تا به موفقیت دوباره تیم بتوان امیدوار بود. حتی اگر ستاره ها نخواهند بمانند یا بحران نقل و انتقالاتی معضل بزرگی برای نابودی تیم پیش بینی شود.

برانکو با رفتار و مدل حرفه ای خود اعتماد کامل سکوها و از همه مهمتر پیشکسوتان را به خود جلب کرده است و تنها مربی خارجی محسوب می شود که حمایت کامل اسطوره باشگاه را نیز پشت سر خود می بیند. حمایت علی پروین کافی است تا هیچ پیشکسوت دیگری به خود اجازه انتقاد و کارشکنی را ندهد. شاید باورنکردنی باشد که برانکو به مراسمی بعد از قهرمانی دعوت شود که بخواهند به او لقب اسطوره باشگاه پرسپولیس را بدهند اما همراهی علی پروین در این اتفاق، امضای نهایی برای پذیرفتن این اتفاق است. مردی که دو قهرمانی در لیگ برتر، یک قهرمانی در سوپرکاپ و امید برای موفقیت های بعدی را در کالبد باشگاه شکل داده است.