برانکو: نمی دانم من محبوب ترم یا کی روش/ هواداران حمایت می کنند، چون پرسپولیس دیگر بُزدل نیست

هفت هفته از لیگ برتر گذشته اما پرسپولیس تا اینجای لیگ نتوانسته است نتایجی بگیرد که دل هوادارانش شاد شود. این موضوعی است که شاید خود برانکو ایوانکوویچ بهتر از هر کسی آن را بداند اما موضوعی که او برای تیمش در نظر گرفته فقط تمرین است و تمرین و تمرین. این موضوعی است که این مربی کروات اعلام می کند.

قبل از ورود به مصاحبه، عناوین مهم اظهارات برانکو به شرح زیر است؛

*فوتبالیست های ایرانی می دانند که مسی و رونالدو چه می کشند؟
*دست طارمی را خوانده اند، بنگستون برای فریب تراکتورسازی پنالتی زن شد
* چلسی با هزینه 200 میلیون یورویی مورینیو پانزدهم جدول است
*من هم آقای گلی طارمی را دوست دارم، اما نه به قیمت زیان پرسپولیس
*زندگی برخی ملی پوشان در ایران منفی است
*خیلی ها با اسم علی دایی بازی می کنند
*دادکان دوست ابدی من خواهد بود
*من که بروم، یا علی دایی سرمربی پرسپولیس می شود یا یک فرد دیگر
*در پرسپولیس محبوب تر از تیم ملی هستم
*پیشرفت طارمی به خودش بستگی دارد
*قبول دارم که حمایتم از علی دایی اعصاب خُردکن بود
* نتایج من برای تیم ملی ایران ماندگار شد
*در دیدار با آلمان، علی کریمی یک تنه مقابل این تیم ایستاد
*پرسپولیس بزرگ ترین تیم آسیا و تهران هم پاریس شرق است

سال ها از جام جهانی 2006 گذشته است اما هنوز مردم فوتبال دوست ایران حسرت بازی با مکزیک را می خورند، جایی که خیلی به پیروزی مکزیک قدرتمند نزدیک شده بودیم.
بله، خودم هم چنین حسی دارم، آن بازی آنقدر به نتیجه گرفتن نزدیک بودیم که مکزیک تلاشی برای بازی نمی کرد. عملاً ما خودمان به خودمان گل زدیم. مکزیک آن زمان یک بازیکن مطرح مثل رافائل مارکز داشت و آنها تیم خیلی خوبی بودند. متأسفانه 5 بازیکن ما تمرینات قبل از جام جهانی را به دلیل مصدومیت از دست داده بودند. علی کریمی، مهدی مهدوی کیا، وحید هاشمیان، فریدون زندی و ستار زارع بازیکنان مصدوم ما بودند و ما آن موقع خیلی مشکل داشتیم.

آن زمان نحوه بازی تیم ملی به گونه ای بود که حتی رسانه های خارجی هم درباره تیم ملی ایران صحبت می کردند.
بله. همه از عملکرد عالی تیم ملی ایران تعجب کرده بودند. مکزیک در بازی مقابل ایران اصلاً از ما سرتر نبود و واقعاً حیف شد.

شاید باید بازی ایران و مکزیک را حسرت بارترین بازی مربی گری برانکو دانست.
بله، من خودم می دانستم که کار سختی داریم و سخت می توانیم نتیجه بگیریم چرا که مشکلات زیادی داشتیم بازیکنی مثل علی کریمی سه ماه به دلیل مصدومیت تمرین نکرده بود. هاشمیان یک ماه مصدوم بود، مهدوی کیا مشکل دیسک کمر داشت، زندی از ناحیه زانو دچار مشکل شده بود و ستار زارع هم لگامنتش پاره شده بود، نویدکیا هم مصدوم بود. ما واقعاً مشکلات زیادی داشتیم و سخت می شد انتظار زیادی از این تیم داشت. ما با پرتغالی بازی کردیم که رونالدو، فیگو، کاروالیو و ... در این تیم بازی می کردند که همگی بازیکنان جهانی بودند آن هم در حالی که اسکولاری سرمربی این تیم بود. در ضمن ما یک گل هم پنالتی خوردیم. به هر حال حیف شد که نتیجه نگرفتیم و حیف برای آن نسل از بازیکنان شد که می توانستند در سطح جهانی یک کار مثبت انجام دهیم و متأسفانه این اتفاق نیفتاد. اتفاقاتی رقم خورد که این اتفاق رخ ندهد.

برانکو حسرت آن دوران را می خورد و هواداران فوتبال هم این روزها حسرت آن نسل از فوتبالیست ها را می خورند. به نظر شما این بستر برای فوتبال ایران فراهم است که دوباره شاهد ظهور چنین ستاره هایی باشیم؟
به هر حال تغییراتی در فوتبال ایران در حال انجام شدن است. الان بازیکنان بااستعداد زیادی در فوتبال ایران وجود دارد. در آن نسل هم ما شاهد شکوفایی نسل دیگری از بازیکنان ایرانی بودیم. بازیکنان همه کار می کردند تا فوتبال موفق باشد و می خواستند که به موفقیت برسند. تمرین، زندگی و همه چیز بازیکنان برای فوتبال بود و به همین دلیل خیلی از بازیکنان آن دوره راهی اروپا شدند و اسم شان در تاریخ فوتبال درخشید. الان جوانانی که در حال ورود به فوتبال هستند تا به یک سطح بالا برسند خیلی زود راضی می شوند و متأسفانه به همان جایی که هستند قناعت می کنند. ظرفیت این بازیکنان خیلی زود پُر می شود و موارد دیگر به ذهنشان می آید انگار بازیکنان خیلی زود از همه چیز سیر می شوند.نسل قدیم فوتبال زمانی که به یک حدی می رسید تشنه تر می شد و بیشتر تمرین می کرد و این مسئله باعث می شد که آنها روز به روز از شرایط موجود بالاتر بروند اما ترس من این است که نسل امروز وقتی به یک سطح مشخص نزدیک می شود خیلی زود اشباع می شوند و تمرینات را شُل می گیرند. سطح کار این بازیکنان پایین می آید و مشغول مسائل دیگری جدای از ورزش می شوند. بنابراین فعالیت اصلی یک بازیکن فقط تمرین است و در 24 ساعت در روز مهم ترین کار او تمرین کردن است. همه موارد زندگی شخصی باید پیش زمینه ای برای تمرین کردن باشد. این مسئله یک مشکل نزد بازیکنان جوان است آن هم در حالی که استعدادهای خوبی در ایران وجود دارد اما باید خیلی کار کنند.

شاید کار کردن با بازیکنانی با جدیت در تمرین حاضر می شوند، لذت بخش تر است.
شما فکر می کنید چرا علی دایی بهترین گلزن تاریخ فوتبال است؟ چون اگر در تمرین حداقل 5 گل نمی زد عصبی می شد. دایی اگر گل نمی زد ناراحت بود به همین خاطر او بهترین گلزن تمام تاریخ فوتبال شد به خاطر همین مسئله او هر چه در عمر ورزشی اش می خواست به دست آورد.

این الگوها توسط شما به جوانان منتقل می شود؟
حتماً. من نمی دانم این بازیکنان چقدر می توانند در عمق چنین مسائلی بروند اما باید بدانند که فوتبال ایران یک زمان سه بازیکن در بایرن مونیخ داشت. علی دایی، وحید هاشمیان و علی کریمی در بهترین باشگاه دنیا بازی می کردند. بایرن مونیخ در کنار منچستریونایتد، رئال مادرید و بارسلونا 4 تیم برتر دنیا بودند و در این شرایط سه بازیکن ایرانی در بایرن مونیخ بازی کردند. این یک اتفاق عجیب است و همین مسئله باید انگیزه ای برای بازیکنان جوان باشد نه اینکه تا یک مسابقه را خوب بازی کنند. فکر کنند همه کاری انجام شده و در بهترین شرایط قرار دارند. نمی دانم که این بازیکنان می دانند که مسی و رونالدو چه فشاری را تحمل می کنند حتی جوکوویچ و فدرر تنیس باز هم این شرایط را دارند. به طوری که توانسته اند 10 سال در بالاترین سطح ورزش در دنیا قرار بگیرند. واقعاً فشار وحشتناکی روی این افراد است. اینها با حداکثر توان تمرین می کنند و تمام موارد زندگی شان را با ورزش تنظیم کنند. همه چیز زندگی اینها در خدمت ورزش است. رسیدن به یک سطح بالا در کار مشکل نیست بلکه مشکل اینجاست که چطور در این بالاترین سطح باقی بماند. باید این را درک کرد و زحمت کشید تا در بالاترین سطح باقی بماند. این باید برای بازیکنان جوان الگو باشد.

مثال شما کاملاً درست است و شاید بازیکنان بهتر است که الگوبرداری خوبی از گذشتگان داشته باشند.
به طور مثال مهدی مهدوی کیا 10 سال در بوندسلیگا بازی کرد آن هم زمانی که کریم باقری، فریدون زندی، علی دایی، وحید هاشمیان و ... در بوندس لیگا بازی می کردند این یک نتیجه فوق العاده برای بازیکنان ما بود که فقط با تمرین به دست آمد.

البته این روزها بازیکنان بیشتر به فکر رفتن به فوتبال قطر و گرفتن پول های زیاد هستند نه رفتن به اروپا!
متأسفانه بله، چرا که در قطر آنها خیلی زود به پول می رسند و با یک تلاش نسبتاً کم پول زیاد می گیرند. من باور دارم که بازیکنان میل بازی در اروپا را دارند اما طبیعی است که برای این کار قبل از هر چیز شما باید در باشگاه تان خوب بازی کنید و همین طور در تیم ملی آن وقت طبیعی است که بازیکنان خارجی هم به دنبال آنها می آیند.

فکر می کنید چرا نسل بازیکنان ایرانی تغییر کرده و تفکر آن ها از رفتن به اروپا به گرفتن پول های حوزه خلیج فارس رسیده است؟
متاسفانه این شرایط نه تنها در ایران بلکه در همه جای دنیا همین طور است و شرایط در حال تغییر است. من مطمئن هستم که اگر به اروپا می رفتند همین بازیکنان پیشنهادهای خوبی دریافت می کردند. این یک مسئله است و مسئله دیگر اینجاست که در اروپا مثل زمان قدیم دیگر پول های خیلی خوب نمی دهند. الان اکثر بازیکنان ما به باشگاه های کوچک بوندس لیگا می روند که با بازی در این باشگاه ها پیشرفت کنند و بالا بیایند. مثلا وحید هاشمیان در دو باشگاه بزرگ آلمان بازی کرده. علی دایی هم همین طور. فکر می کنم در این نسل هم بازیکنانی وجود داشته باشند که به اروپا بروند.

در پرسپولیس حال حاضر آیا بازیکنی وجود دارد که توان رفتن به فوتبال اروپا را داشته باشد؟
ما بازیکنان با استعدادی داریم که پتانسیل خیلی بالایی دارند. اما همه چیز به خودشان بستگی دارد که بخواهند علی دایی بشوند و یا نه. کار، کار کار. تمرین، تمرین و تمرین رمز موفقیت است و یک بازیکن باید سختی را تحمل کند تا به روزهای خوب برسد. همه چیز به خود بازیکنان بستگی دارد و اگر نخواهند با حاشیه ها کار کنند می توانند به این هدف برسند.

برای شما که با یک نسل خوب فوتبال ایران کار کردید آیا کار با نسلی که تغییر کرده سخت نیست؟
من اینجا آمدم که به همین بازیکنان با استعداد کمک کنم. این یک بخش داستان است اما بخش دوم اینجاست که بازیکنان خودشان باید بخواهند که پیشرفت کنند چرا که اگر من سر بازیکنان داد بزنم.هیچ فایده ای نخواهد داشت، من اینجا هستم تا به این بازیکنان کمک کنم. بازیکنان باید بدانند که آمادگی بهترین چیز است و باید بازیکنان یک تیم باشند. تا هدفشان موفقیت یک تیم باشد. اگر بازیکنی بخواهد با اجبار مربی کار کند هیچ فایده ای ندارد.

شما با یک سابقه خوب به پرسپولیس آمدید، فضای حاکم بر فوتبال ایران را نسبت به چندین سال پیش که در  تیم ملی بودید چقدر متفاوت دیدید؟
فوتبال نسبت به آن زمان حرفه ای تر شده است و می بینیم که سازماندهی لیگ بهتر از قبل است. سطح بازی ها بالاتر رفته و شرایط استادیوم ها و زمین های چمن بهتر از قبل شده است. جوان های خیلی زیادی به فوتبال ایران آمدند و همین طور کار با این رده های جوان باید شامل یکسری تغییرات باشد تا بازیکنان جوان بتوانند به شرایط ایده آل برسند و در نهایت هم تیم ملی از آن ها بهره ببرد. فوتبال الان سریعتر بازی می شود و قدرت هم در فوتبال بیشتر شده است اما طبیعی است که ستاره های ویژه و سوپراستارهای فوتبال کم هستند. این وظیفه ماست که این سوپراستارهای را بسازیم. اینجا فقط بحث تلاش مربیان مطرح نیست و باید خود بازیکنان هم بخواهند که موفق شوند.

در چند سال اخیر حاشیه در پرسپولیس خیلی زیاد بوده اما با حضور برانکو به نظر می رسد این حاشیه ها هم تمام شده است.
قبل از هر چیز من و همکاران تلاش می کنیم یک کار با کیفیت ارائه دهیم به طوری که برای آن ها مفید باشیم و پیشرفت کنیم و طبیعی است که تلاش ما تا حد توان مان صداقت در برخورد با بازیکنان باشد. در این بخش دموکراسی وجود ندارد، کاری که مربی می خواهد باید انجام شود. هیچ کدام از ما قصد اذیت و آزار بازیکن را نداریم بلکه برعکس به آن ها راه حل نشان می دهیم و کسی که نمی خواهد آن طور که ما می خواهیم باشد می تواند خیلی راحت از پیش ما برود.  ما همه این کارها را در تمرین انجام می دهیم و وقتی بازیکن به تمرین می آید همگی می خواهیم از این وضعیت بهره ببریم. تمرین فقط برای تمرین کردن نیست بلکه ما به بازیکنان احترام می گذاریم و برای آنها ارزش قائلیم اما باید سلسله مراتب رعایت شود. طبیعی است که وقتی بازیکنی با شرایط ما نمی تواند کار کند باید  برود. ما هیچ چیز غیر ممکنی از بازیکنان مان نمی خواهیم و دلیلی نمی بینیم که مشکلی به وجود بیاید. البته من از کاری که بازیکنانم ارائه می کنند خیلی راضی هستم. چون آن ها تلاش می کنند و می خواهند که موفق شوند و قطعا به نتیجه ای که می خواهند خواهند رسید. با وجود همه مشکلات بازیکنان تا اینجا خوب بازی کردند اما متاسفانه نتایج آن طوری که باید رقم نخورده است، اما این هم به جای خودش و نتیجه گیری برخواهد گشت.

شاید همین نظم کاری شما باعث شده تا بازیکنی مثل مهدی طارمی خیلی زود مصاحبه اش که عنوان کرده از اینکه پنالتی را نزده ناراحت است را تکذیب کند!
به هر حال من با طارمی صحبت خواهم کرد و دونفری این مسئله را حل خواهیم کرد. طارمی یک استعداد بزرگ برای ماست و پتانسیل بالایی دارد. او یک پتانسیل اروپایی دارد اما همه چیز به خودش بسته است. اینکه تا کجا پیشرفت کند، به خودش بستگی دارد. درباره موضوع پنالتی در بازی با تراکتورسازی هم طبیعی است که تصمیمی که سرمربی می گیرد باید اجرا شود. از طرف دیگر مربی هم می داند که به چه دلیل چنین تصمیمی می گیرد. این امکان وجود داشت که حتی بنگستون هم پنالتی اش را از دست بدهد. آن زمان همه انتقادات متوجه من می شد. بنگستون پنالتی را زد چرا که پنالتی زن تیم ملی هندوراس است. از طرفی دیگر او در تمرینات خیلی مطمئن پنالتی می زند. همین طور رامین رضائیان هم خوب پنالتی می زند و البته در اهواز با یک بدشانسی پنالتی اش از دست رفت. قبل از همه موارد من تصمیم گرفته بودم که مهدی طارمی پنالتی زن اول باشد. بنگستون، رامین رضائیان، هادی نوروزی و امید عالیشاه هم پنالتی زن های ما هستند اما تصمیم من این بود که طارمی پنالتی زن باشد. البته اگر تصمیمم عوض نشود.

چه شد که تصمیم گرفتید بنگستون ضربه پنالتی بزند؟
در فوتبال یک قانون نانوشته وجود دارد که بین ما مربیان مرسوم است و آن این است که بازیکنی که روی او خطای پنالتی می شود معمولا خودش پنالتی را نمی زند. چرا که شاید ضربه ای خورده باشد و یا از نظر روحی و روانی در آمادگی نباشد که پنالتی بزند. البته این مسئله در بارسلونا و رئال مادرید رعایت نمی شود. در بازی با سایپا من به مهدی طارمی پنالتی دادم تا بزند اما پنالتی زدن در بازی با سایپا با پنالتی زدن با تراکتورسازی متفاوت بود. در بازی با تراکتورسازی خطا روی طارمی خیلی سنگین تر از بازی با سایپا بود و حتی پزشکان تیم بر بالای سر او حاضر شدند. طبیعی است که این ترس در من به وجود آمد که نکند طارمی پنالتی را خراب کند. این دلیل اصلی بود اما یک دلیل دیگر هم وجود داشت.

چه دلیلی؟
حریفان الان می دانند که مهدی طارمی چطور در بازی ها پنالتی می زند چرا که در چند بازی قبلی نوع پنالتی زدن او مشخص بود. به همین دلیل خواستیم تا دروازه بان حریف فریب بخورد. به همین دلیل تصمیم گرفتم تا بنگستون پنالتی بزند.

شاید طارمی به دلیل اینکه در کورس آقای گلی است و پنالتی را نزدن ناراحت شده؟
بله حق با شماست. دقیقا به همین خاطر من این بازیکن را به عنوان پنالتی زن پرسپولیس انتخاب کردم تا تعداد گل هایش بالا برود و به آن ها هم گفتم که طارمی پنالتی ها را خواهد زد، حتی اگر پنالتی اش را خراب کند. همان طور که در بازی با سایپا هم پنالتی اش را خراب کرد با این حال تیم همواره مهمتر از هر چیز دیگری است. ما در تبریز واقعا نیاز به امتیاز داشتیم. چرا که 5 سال پرسپولیس در تبریز حتی یک امتیاز هم نگرفته بود. به همین خاطر صلاح دانستم که بنگستون پنالتی بزند اما طارمی همچنان پنالتی زن اول ما خواهد بود. با این همه و با این تصمیم من اما دلیلی نیست که طارمی همیشه پنالتی بزند. حتی رضائیان هم خواست تا پنالتی بزند اما بنگستون را کسی نمی شناسد و روش پنالتی زدن او با بقیه متفاوت است.

با اینکه پرسپولیس شروع فصل را ضعیف آغاز کرده بود اما بسیاری از رسانه ها از عملکرد فنی تیم شما تمجید می کردند. این درحالی است که در پرسپولیس ضعف های آشکاری وجود دارد، به خصوص فضاهای خالی که پشت هافبک ها و جلوی مدافعان پرسپولیس قرار دارد و این مشکل کماکان ادامه دارد؟
طبیعی است که در زمان کوتاه برخی از مشکلات را نمی شود حل کرد. همه می دانند که ما در این فصل چه وضعیتی داشتیم. به طوری که چند بازیکن محروم، مصدوم و جدید به تیم ما اضافه شده بودند. اومانیا یک روز قبل از شروع بازی ها به ما ملحق شده بود، کامیابی نیا، رضائیان، ماریچ و... تازه به ما اضافه شده بودند و از طرفی دیگر بازیکنی مثل نورالهی شانه اش را عمل کرده بود و آن ها را در اختیار نداشتیم. باید بگویم که بازیکنی مثل رامین رضائیان از یک روش بازی کاملا متفاوت در راه آهن به پرسپولیس آمد. این بازیکن زمان نیاز داشت تا به نحوه بازی ما آشنا شود و همه دیده اند که او در سه چهار بازی اخیر پرسپولیس بهتر از قبل شده است. البته این فقط مشکل رامین رضائیان نیست. مشکل هر بازیکنی در هر کجای دنیاست که به یک تیم جدید می رود دچار این مشکلات می شود به طور مثال در انگلیس مورینیو 200 میلیون یورو در چلسی هزینه می کند اما در جدول، پانزدهم است. طبیعی است که ما بخش به بخش در حال رفع این مشکلات هستیم.

قبول دارید که گل های بدی می خورید؟
بله، ما گل های خیلی بدی خورده ایم. در بازی با پدیده این تیم هیچ شانسی برای گلزنی نداشت اما دو گل زد. در بازی با استقلال خوزستان موقعیتی را مقابل دروازه ما ایجاد نکردند اما دو گل خوردیم. در بازی با سپاهان 4گل خوردیم که گل اول به گونه ای بود که شاید سالی یک بار چنین توپی گل می شود. گل دوم را خودمان به خودمان زدیم و گل سوم را کفشگری توپ ساده ای به بازیکنان حریف داد که همان پنالتی شد و گل خوردیم و گل چهارم را هم کامیابی نیا خواست که به دروازه بان پاس بدهد اما توپ به بازیکن حریف رسید و همان توپ تبدیل به گل شد. تنها تیمی که روی دروازه ما موقعیت گل داشت سپاهان بود. نیمه اول یک موقعیت و نیمه دوم هم یک موقعیت روی دروازه ما توسط این تیم خلق شد.  این درحالی است که ما در آن بازی باز هم موقعیت گل داشتیم و داور هم دو پنالتی برای ما نگرفت. در بازی با ذوب آهن هم همه دیدند که چطور باختید و در بازی مقابل فولاد هم هیچ شانس گلی به این تیم ندادیم. در بازی با سایپا هم همه دیدند ما چطور با اعلام پنالتی بازنده شدیم آن ها فقط یک موقعیت گل داشتند که در دقیقه 80 به گل رسیدند. در بازی با تراکتورسازی هم این تیم دو موقعیت روی دروازه ما ایجاد کرد که این نشان می دهد خط دفاعی ما خوب کار می کند. این اتفاق ها در حالی است که ما در هر بازی 4-5 موقعیت گل داریم. باید سعی کنیم بازیهایمان را ببریم که کمتر از ما انتقاد شود.

حرف های شما صحیح است که پرسپولیس از رقبایش بهتر بازی می کند اما خودتان بهتر می دانید که هواداران به دنبال نتیجه هستند و می خواهند مثل سایر رقبا از نظر شخصیت تیمی در شرایط خوبی باشند.
قبول دارم. البته به نظر شما مردم چرا از ما حمایت کردند؟ چون تشخیص دادند که اتفاقاتی در پرسپولیس در حال رخ دادن است و اینکه پرسپولیس دیگر بزدل نیست و بازیکنان از خودشان توان می گذارند و به همین دلیل استحقاق حمایت از طرف باشگاه و هواداران را دارند. خودشان هم می دانند که در قبال ما بی عدالتی انجام شده است. چون در همه بازی ها ما سرتر از حریف بودیم. بازی های پرسپولیس در فصل گذشته را ندیدند اما شنیدم که سال گذشته پرسپولیس در بازی با فولاد، سپاهان و ذوب آهن از نیمه زمین این طرف تر نمی آمد و در بازی های خانگی هم خیلی سخت و بدون استحقاق برنده می شد. سال گذشته در بازی با ذوب آهن، سپاهان و فولاد پرسپولیس از وسط زمین جلوتر نرفته بود. الان ما دو گل زدیم و 5 موقعیت گل داشتیم. مردم خودشان تغییرات را می بینند اما متاسفانه نتیجه به دست نیامده است هرچند که من مطمئنم نتایج هم بدست می آید. جوانان پرسپولیس آینده خوبی برای این تیم رقم خواهند زد.

در حالی که در تعطیلات لیگ به سر می بریم، آیا تب دربی و انتظار برای رویارویی با استقلال در وجودتان هست؟
من همیشه بازی به بازی فکر می کنم. درباره دربی هر زمانی که زمانش رسید صحبت خواهیم کرد البته دربی برای همه ما مهم است اما وقتی زمان آن برسد الان برای ما فقط بازی با صبای قم مهم است.

بعد از گلی که بنگستون در بازی با تراکتورسازی زد، فقط کمال کامیابی نیا با آن خوشحالی انجام داد اما سایر بازیکنان به سمت این بازیکن نرفته و با او خوشحالی نکردند. این اتفاق در حالی رخ می دهد که به نظر می رسد بازیکنان از گلزنی او خوشحال نشده و به نوعی بنگستون را تحویل نمی گیرند.
من در تمرینات متوجه چنین مسئله ای نشدم که بازیکنان بنگستون را نخواهند البته این مسئله به بازیکنان ربطی ندارد که چه کسی پنالتی بزند و چه کسی نزند. این مسئله یک جعبه موسیقی نیست که در آن پول بیندازید و هر آهنگی که دوست داشته باشید بشنوید. من فیلم صحنه گل را ندیدم هر چند که طبیعی است که خودم خیلی خوب متوجه می شوم بازیکنان دوست دارند آقای گل شوند و البته این مسئله را خودم هم دوست دارم که اتفاق بیفتد اما نه به ضرر تیم. برای من مهمترین مسئله نتیجه است. من نمی توانم بازیکنان را وادار کنم که خوشحالی بعد از گل انجام بدهند یا نه اما باز هم تکرار می کنم که برای من مهمترین مسئله نتیجه گیری پرسپولیس است. در یک تیم تک تک بازیکنان مهم هستند هر چند که طبیعی است که برخی بازیکنان بهتر هستند. من به بازیکنان ملی پوش هم گفتم که آنها باید شرایط زندگی حرفه ای تری داشته باشند و به نوعی کمک مربی در مکانیزم هدایت تیم باشند اما در ایران برخی بازیکنان وقتی ملی پوش می شوند شرایط زندگی شان منفی می شود.

در برخی رسانه ها شایعه ای منتشر شده مبنی بر اینکه علی دایی قرار است جانشین برانکو شود آیا خود شما این شایعه را شنیده اید؟
علی دایی به همراه علی پروین بزرگان تاریخ فوتبال ایران هستند و نسلی که با دایی فوتبال بازی می کرد همگی از بهترین ها بودند اما دایی بازیکنی بود که حتی در تاریخ فوتبال جهان هم تأثیرگذار است. طبیعی است که برای فوتبال ایران چنین مربی با آن سابقه درخشان بازیکنی قطعاً به دنبال بهترین تیم ها خواهد بود. البته دایی قبل از این مربی پرسپولیس بوده و طبیعی است که همیشه خیلی ها با اسم علی دایی بازی می کنند البته از روزی که به ایران آمدم همیشه این صحبت ها از روز اول بوده که تا چه زمانی ایران هستم و چه کسی جای من خواهد آمد. وقتی هم یک تیم نتیجه نگیرد این صحبت ها بیشتر می شود از طرف دیگر هم نام دایی را به میان می کشند اما باید دید این شایعه از درون باشگاه به بیرون درز پیدا کرده یا از بیرون کسی این شایعه را ساخته است. هر چند که من اصلاً از پیگیری چنین شایعاتی خوشحال نیستم و این شایعات را هم پیگیری نمی کنم چرا که ذهن خودم را درگیر این مسائل نمی کنم. دایی بازیکن سابق خود من است که با هم لحظات خیلی خوبی داشتیم. خیلی راحت می گویم که دایی الان دوست و همکار من است و امیدوارم که در کار مربیگری اش هم همانند زمانی که بازی می کرد موفق باشد.

شایعاتی مبنی بر جلسات پنهانی شما با برخی خبرنگاران شنیده می شد آیا خودتان برگزاری چنین جلساتی را تأیید می کنید یا نه؟
نمی دانم منظور شما چیست اما خبرگزاری فارس هم از من حمایت کرده است هر چند که من با خبرنگار همین رسانه بارها بحث و جدل کرده ام. من با همه خبرنگاران دوست هستم و می خواهم با آنها ارتباط خوبی داشته باشم از طرف دیگر فکر می کنم مربیان و خبرنگاران در کار با هم همکار هستند این همکاری یعنی چه؟یعنی اینکه شما کار خودتان را می کنید و من هم کار خودم را انجام می دهم که البته کار من شامل انتقاد خبرنگاران هم می شود همانطور که خود شما هم از من انتقاد می کنید و من این مسئله را می پذیرم و مشکلی با آن ندارم. این حق خبرنگاران است که از من سؤال بپرسند و همه ما این وظیفه را داریم که تلاش کنیم تا تماشاگران باز هم به استادیوم بیایند همانطور که باید مخاطبان رسانه ها را ترغیب کنیم که خبرها را بخوانند. همه کار ما و شما برای مردم است و از این جهت است که می گویم ما با هم همکار هستیم. درباره این شایعات باید بگویم که من که این شایعه ها را منتشر نمی کنم و باید ببینید آنها خودشان این شایعات را از کجا می آورند که چه کسی قرار است جانشین من شود. من 5 سال ایران بودم و اینجا خیلی دوست و رفیق دارم که با هم ارتباط خوبی داریم. طبیعی است که با برخی ارتباط هم بهتر و دوستانه تر باشد آن هم به این دلیل است که مدت زمان بیشتری همدیگر را می شناسیم به طور مثال محمد دادکان دوست ابدی من خواهد بود، همچنین حسین فرکی و احمد سجادی در قلب من جای دارند. حالا هر کسی می خواهد خوشش بیاید یا نیاید چرا که این افراد دوستان صمیمی من هستند. همان طور که دوست دارم با علی اکبر طاهری سرپرست باشگاه پرسپولیس همکاری خوبی داشته باشم که داریم چون هدف هر دوی ما یکی است.

صحبت از محمد دادکان شد، آیا از زمانی که شما به ایران برگشتید با دادکان دیداری داشتید؟
متأسفانه هنوز او را ندیده ام. 6 ماه است که برای دیدن دادکان امروز و فردا می کنم و امیدوارم که در این چند وقت آینده من و دادکان وقتی داشته باشیم تا بتوانیم همدیگر را ببینیم.

وقتی که دادکان را ببینید اولین حرفی که به او می زنید چیست؟
به او خسته نباشید می گویم. او همیشه در قلب من خواهد بود.

بحث جایگزینی علی دایی به جای شما قطعاً شایعه است اما جالب اینجاست که شایعه درباره کسی مطرح شده که زمانی که شما سرمربی تیم ملی بودید بیشترین حمایت را از علی دایی انجام دادید.
به هر حال روزی که من از پرسپولیس بروم یک نفر باید جای من بیاید آیا این فرد می خواهد علی دایی باشد یا یک مربی دیگر. ما همگی حرفه ای هستیم و برای اینکه یک مربی بخواهد جای مربی دیگری برود ابتدا باید مربی اول برکنار شود تا یک نفر دیگر بیاید. درباره حمایت از علی دایی هم باید بگویم قبول دارم که عده ای شاید به خاطر حمایت های من از دایی اعصباشان خراب شده بود. البته باید واقعیتی بگویم و آن این است که دایی زمانی که فکر ترک فوتبال بود سن و سالی از او گذشته بود و خودش هم این مسئله را می دانست. هر چند که فکر می کنم بعد از دوری از تیم ملی یک سال دیگر در سایپا بازی کرد. بنابراین او همچنان قدرت بازی کردن داشت. این یک دلیل من بود و دلیل دوم من هم این بود که در همه برنامه های تیم ملی در تمام بازی ها دایی حضور داشت. موضوع دیگر هم این بود که هر گاه قرار بود دایی برای تیم ملی بازی کند همه زندگی ورزشی اش را به تیم ملی می داد و حتی زمانی که باشگاهش با حضور در تیم ملی مخالف بود اما او به بازی های تیم ملی می آمد چون این بازی ها برایش با اهمیت بود. با توجه به این شرایط دایی استحقاق این را داشت که به زیباترین شکل بازی های ملی اش را تمام کند و چه جایی بهتر از حضور در جام جهانی برای این کار.

البته همان طور که گفتیم حمایت های شما از دایی بعضاً اعصاب همه را به هم ریخته بود؟
پیش از این هم گفتم که چه مشکلاتی ما در ابتدای جام جهانی و در زمان آماده سازی بازی ها داشتیم. اگر هم قصد داشتیم دایی را کنار بگذاریم گزینه دیگری برای این کار نداشتیم. مخصوصاً برای بازی با مکزیک حضور دایی برای من مهم بود چرا که او قد بلند داشت و هم در حالی که بازیکنان مکزیک کوتاه قامت بودند. هر چند که طبیعی است در بازی با پرتغال ایده دیگری داشتم. اگر یادتان باشد در بازی با مکزیک همه چیز خوب پیش می رفت اما متأسفانه ما خودمان، خودمان را شکست دادیم. اگر یادتان باشد علی کریمی را تعویض کردم چون دیگر نمی توانست بازی کند. کریمی بعد از سه ماه مصدومیت فقط 10 روز تمرین کرد تا در جام جهانی بازی کند و طبیعی است که او هم مثل ما عصبی بود و همه از این شرایط ناراحت بودند.

نظرتان درباره علی کریمی چیست؟
باور کنید کریمی در زمان خودش یکی از استعدادهای بزرگ فوتبال جهان بود. در همان بازی با هامبورگ که کریمی مصدوم شد من در استادیوم بودم و بازی بایرن مونیخ و هامبورگ را از نزدیک می دیدم متأسفانه او آن موقع مصدوم شد و گرنه می توانست در بایرن مونیخ یک اعجوبه باشد. اگر یادتان باشد پیش از جام جهانی یک بازی با تیم ملی آلمان کردیم که کریمی یک تنه مقابل تیم ملی آلمان بازی کرد.

قبول دارید که با حمایت های بیش از اندازه از علی دایی موقعیت تان به خطر افتاد؟
شاید حرف شما درست باشد اما قصد من این بود تا بهترین اتفاق برای تیم ملی بیفتد. خوب بود که این سؤال را پرسیدید که من توضیح بدهم چون همیشه نیت من برای تیم ملی بهترین بود.

الان که در پرسپولیس هستید خودتان را محبوب تر می بینید یا زمانی که سرمربی تیم ملی بودید؟
این را شما باید به من بگویید اما می توانم بگویم الان محبوب تر هستم. شما وقتی در پرسپولیس هستید هر روز در تمرینات و مسابقات هستید. پرسپولیس علاقه مندان زیادی دارد که از نظر احساسی به این تیم وابسته هستند و هر شکست یا پیروزی پرسپولیس را با احساساتشان نشان می دهند. به دلیل کار در پرسپولیس هر روز در رسانه ها هستم و این مسائل در محبوبیت دخیل است.

با این حساب یعنی شما از کی روش محبوب ترید؟!
نمی دانم. من محقق افکار عمومی نیستم و پاسخ به این سؤال را هم نمی دانم.

به هر حال مربیان و بازیکنان پرسپولیس و استقلال طبیعتاً محبوب ترین ها در جام جهانی هستند.
بله من زمانی که سرمربی تیم دینامورزاگرب کراوسی بودم شاید آن زمان مربی این تیم خیلی مهمتر از سرمربی تیم ملی کرواسی بود.

شاید مثل الان پرسپولیس!
بله. دقیقاً.

زمانی که شما سرمربی تیم ملی ایران بودید شفاف بگویید که بیشتر نتایج پرسپولیس را دنبال می کردید یا استقلال؟
یادم می آید که بیشترین بازیکن آن زمان در تیم ملی از تیم فولاد خوزستان بودند!

جلال کاملی مفرد، علی بداوی، محمد علوی و ... بازیکنان محبوب شما در تیم ملی بودند البته که خیلی زود هم از فوتبال محو شدند.
بله متأسفانه این بازیکنان محو شدند، البته چند دلیل مختلف دارد. این بازیکنان پتانسیل بالایی داشتند. اگر یادتان باشد زمانی که از تیم ملی جدا شدم گفتم که یک تیم ملی را پشت سرم به جا گذاشتم. همان زمان گفتم که شاید فقط علی دایی، یحیی گل محمدی و سهراب بختیاری زاده باید از تیم بروند چرا که سن آنها بالاتر بود. بقیه آنقدر جوان بودند که حداقل بتوانند دو دوره دیگر در جام جهانی بازی کنند. یادم می آید یک بار امیر قلعه نویی در سمینار فوتبال از من پرسید که درباره سانتر فورواردها چه فکری می کنید؟ به هر حال بعد از علی دایی فوتبال ایران در خط مهاجم ضعف دارد البته امروز یک مهدی طارمی جدید در فوتبال ظهور کرده است بنابراین بعد از دایی ما واقعاً در پست حمله مشکل داشتیم. وحید هاشمیان هم در آن دوره مصدوم بود و ما یک مهاجم کلاسیک نداشتیم.

شما عملکرد مثبتی در زمان سرمربی گری تان در تیم ملی داشتید به طوری که در بازی های 2002 بوسان ایران را قهرمان آسیا کردید، در جام ملت های آسیا با ناداوری ایران سوم شد و صعود مستقیمی به جام جهانی داشتید. این مسائل باعث شد تا فردی مثل علی کریمی شما را بهترین مربی خارجی تاریخ فوتبال ایران در بعد از انقلاب اسلامی بداند، هر چند که برخی بازیکنان و برخی رسانه ها تیم ملی 2014 را بهترین تیم ملی فوتبال می دانستند. شما با این مسئله موافقید؟
در جام جهانی 2006 ما یک امتیاز گرفتیم و در جام جهانی 2014 هم تیم ملی یک امتیاز گرفت. البته باید قبل از هر چیز از علی کریمی تشکر کنم که اظهارات خوبی درباره من انجام داده است. ما نزدیک به 5 سال با هم بودیم و همانطور که گفتم او یک استعداد شگرف در فوتبال دنیا بود. کریمی در لیگ آلمان که بزرگترین لیگ دنیا بود بازی کرد. درباره مربیان دیگر من صحبت نمی کنم. البته در مقام مقایسه خیلی سخت می شود این کار را انجام داد. من درباره تیم خودم صحبت می کنم که ما نتایج خوبی گرفتیم. پشت سر من نتایجی باقی مانده که همیشه ماندگار خواهد بود ما 5 سال نتایج خوب گرفتیم. اینها نتایج مقطعی نبود ما در بوسان بعد از 30 سال قهرمان آسیا شدیم. در آن بازی ها ما کره جنوبی را شکست دادیم که 8 بازیکن آن چند ماه قبل در جام جهانی چهارم شده بود. حتی داور یک گل ما را در آن بازی نپذیرفت. در فینال هم ژاپن را شکست دادیم. بعد از آن به جام ملت های آسیا رفتیم آن هم در حالی که ژاپن در سال 2002 به مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی رسیده بود و کره جنوبی هم در رده چهارم ایستاده بود. چین هم میزبان بازی ها بود و بحرین هم در بهترین شرایط خودش قرار داشت. ما در آن مسابقات حتی یک بازی هم نباختیم و فقط در پنالتی به چین باختیم. با ژاپنی که بهترین نسل خودش مثل ناکامورا و ناکاتا را داشت مساوی کردیم. این تیم بعداً قهرمان آسیا شد.

و سپس راهیابی مستقیم به جام جهانی آلمان.
در گروه ما ژاپن و بحرین حضور داشتند. شرایط به گونه ای بود که ما پیش از پایان بازی ها به جام جهانی صعود کردیم به طوری که در بازی با ژاپن که در این کشور انجام شد بدون لژیونرهایمان به این بازی رفتیم. بازی ایران و کره جنوبی در جام ملت های آسیا بهترین بازی تاریخ این رقابت ها انتخاب شد. آن هم در حالی که کره جنوبی را 4 بر 3 شکست دادیم. ما یک تیم ملی عالی داشتیم اما متأسفانه اتفاقات غیرمترقبه پیش آمد که نتوانستیم در جام جهانی عملکرد خوب داشته باشیم. اگر آرژانتین، برزیل و اسپانیا هم 5 بازیکن اصلی شان را نداشته باشند کارشان سخت می شود. به همین دلیل معتقدم که اگر آن تیم دچار بدشانسی نمی شد می توانست در سطح جهان خودش را مطرح کند.

با این که شما یک خارجی هستید اما کارهایی می کنید که مربیان ایرانی انجام نمی دهند. به طور مثال هم هرازگاهی از جیب خودتان و با هزینه شخصی به افرادی که در اطراف تیم پرسپولیس مثل گروه تدارکات، ماساژ، نگهبانان و ... وجود دارند پول می دهید. دلیل این کارتان چیست؟
برای موفقیت تیم همه افراد مهم هستند هر کسی در جایگاه خودش نقش دارد. این کاری که من کردم یک هدیه کوچک بود چرا که درآمد من بیشتر از این افراد است و من هرگاه که از باشگاه پول می گیرم آنها را میهمان می کنم چرا که حتی تدارکات تیم هم به اندازه مهاجمان برای ما مهم هستند. به خاطر همین مسئله به این افراد احترام می گذارم و برای من افراد مهم هستند و این کار من یک هدیه کوچک و ناقابل برای آنها بود. این پاداش را به آنها می دهم تا بدین گونه از آنها تقدیر کنم.

برای شما امسال جام حذفی مهم تر است یا لیگ برتر؟
اینکه عده ای می گویند لیگ برتر برای ما تمام شده را جدی نگیرید. هر دو جام برای ما مهم است. اختلاف ما با صدر جدول در حال حاضر 9 امتیاز است آن هم زمانی است که 23 بازی باقی مانده است. ما با چند برد خیلی زود اختلاف ها را کم می کنیم. هیچگاه نگفته ام که از جنگیدن برای قهرمانی انصراف می دهم و اجازه هم نمی دهم که بازیکنان از جنگیدن انصراف دهند. ما در هر دو جام بالاترین اوان را خواهیم داشت اما طبیعی است که این کار آسانی نیست همان طور که دیدید در بازی با ملوان و پیکان چقدر کار سخت بود. امروزه دیگر بازی آسان وجود ندارد اما ما همه تلاش مان را خواهیم کرد.

فکر می کردید لیگ را با این سختی آغاز کنید؟
نه! واقعاً فکر این قضیه را نمی کردم. می دانستم بازی ها سخت خواهد بود و به باشگاه هم هشدار داده بودم که کار سختی داریم و گفتم که به چه دلیل کار سختی داریم. همه می دانند که ما تمرینات قبل از فصل را چطور آغاز کردیم و چگونه بازیکنان یک به یک به ما اضافه می شدند. به هر حال از پرسپولیس انتظار بیشتری نسبت به راه آهن و پدیده می رود. از پرسپولیس انتظار می رود که از همان دقیقه اول نتیجه بگیرد و بازی هایش را ببرد اما قبلاً هم توضیح دادم که چه مشکلاتی داشتیم.

شایعاتی مبنی بر اینکه برخی بازیکنان مورد نظر شما در ابتدای فصل جذب این تیم نشدند شنیده می شود آن هم در حالی که شما هیچ گاه به صورت قاطعانه درباره آن صحبت نکردید.
به هر حال باشگاه پرسپولیس کارفرمای من است و برخی کارها را واقعاً نمی توان انجام داد. به هر حال محبوبیت هایی وجود دارد و من هم مخالف این بودم که از حد مشخص بخواهیم فراتر برویم و پول را برای جذب بازیکن اسراف کنیم. وقتی شما یک پول گزاف برای یک بازیکن می دهید آن هم در حالی که تضمینی برای او نیست قطعاً کار عاقلانه ای نیست. آن هم در موقعیتی که وضعیت بازیکنان از نظر مالی به گونه ای است که به صورت مرتب پول هایشان را دریافت نمی کنند و به همین دلیل برایم مهم بود که همین بازیکنانی را که داریم راضی نگه داریم تا اینکه برویم یک بازیکن را با پول کلان و بدون تضمین بیاوریم.

چند کلمه می گویم و شما اولین چیزی که به ذهنتان رسید را درباره این کلمات بگویید.
پرسپولیس: بزرگ ترین باشگاه آسیا
علی پروین: بزرگ ترین اسم فوتبالی ایران در حال حاضر
تهران: پاریس شرق
غذای ایرانی: خیلی خطرناک! خیلی زود آدم را چاق می کند! خیلی خوشمزه است.
استقلال: بزرگ ترین رقیب پرسپولیس. بهترین تیم بعد از پرسپولیس
دربی: یک افتخار بزرگ برای هر مربی که در آن شرکت کند.
خبرنگاران ایرانی: مثل سایر خبرنگاران دنیا. مدام دنبال چیزهایی هستند که ما خوشمان نمی آید.
بی پولی پرسپولیس: این مشکلی است که باشگاه باید آن را حل کند. اگر پرسپولیس می خواهد بزرگ ترین باشگاه آسیا باشد آن زمان باید مسئله مالی را به صورت درازمدت حل کند چرا که تیمی در دنیا وجود ندارد که بخواهد بزرگ باشد اما مشکل مالی اش را حل نکند.
اصغر نیک سیرت: شوالیه ایران. افتخار می کنم که با هم کار می کنیم چرا که او 4 سال از عمرش را در جنگ سپری کرده در حالی که 19 سالش بود. او 19 ساله بود که در جنگ مقابل دشمن می ایستد. به نظر من او بدون ترمز به خط مقدم جنگ می رفته است. دوست دارم مردم این را هم بدانند. به همین خاطر من او را شوالیه ایران می دانم.

 و صحبت پایانی.
از شما بابت این دعوت تشکر می کنم و می دانم که شما هم مثل من خیلی گرفتار هستید. در این مصاحبه من را حسابی به رگبار بستید! من با نقد شدن مشکلی ندارم اما چه بهتر که این نقد با واقعیت همراه باشد. واقعیت این است که پرسپولیس خوب بازی می کند اما یک واقعیت دیگر وجود دارد و آن هم این است که هنوز نتوانسته ایم خیلی خوب نتیجه بگیریم.