به انتظار چهارشنبه خاکستری

همواره از اصطلاح خاکستری بعنوان حالتی مابین سپید و سپید و یا به نقل قولی دیگری نوعی انتظار برای قضاوت یاد می کنند. روزهای خاکستری و آسمان خاکستری و ... همه حکایت هائی از انتظار را می رسانند و حالا به انتظار چهارشنبه خاکستری پرسپولیس نشسته ایم. روزی که قرار است همه ملی پوشان پرسپولیس حاضر باشند. اولین تم خاکستری این است.

1/ داستان رفتن طارمی و بیرانوند تمام شده است؟ تیم باید بداند که این دو بازیکن به تمامی قوا برای تیمشان بازی می کنند و خصوصا طارمی می داند که رفتن از پرسپولیس به شوق تیمی تقریبا ناشناس در فوتبال درجه دوم و یا سوم اروپا یعنی یونان می تواند موقعیت فعلی او را تحت تاثیر قرار دهد. موقعیتی که بر اثر صبر طرفداران و دانش کادر فنی پرسپولیس و بخشش هر دو این عوامل از آماتور اندیشیدن طارمی در فصل گذشته رخ داد.

2/ داستان دیگر خاکستری مربوط به راس مهم نزدیک به دفاع آرایش الماس برانکو است. جائی که سال گذشته در مقاطعی مشکلاتی برای پرسپولیس با رفتن نورالهی به سربازی و محرومیت و مصدومیت کامیابی نیا حاضل شد که مهم ترین آن از معدود نقاط تاریک پرسپولیس در فصل گذشته یعنی باخت در دربی برگشت بود. کمال کامیابی نیا تا به امروز تکلیف خود را روشن نکرده است در حالیکه ملی پوش هم نبود. او چند ماهی است که موضع خود را روشن نمی کند کاری که خوشایند نیست. در سوی دیگر نورالهی است بازیکنی که براحتی از پرسپولیس جدا شد ولی حالا در بازگشت قوانین دست و پای او را گرفته است. پرسپولیس در این نقطه زمین ربیع خواه و شهاب کرمی را دارد که در روزهای آخر فصل گذشته به خصوص در برابر لخویا در بازی برگشت بسیار خوب بودند. فردا باید مشخص شود پرسپولیسی ها باز هم باید به خوش رقصی های فصل نقل و انتقال کامیابی نیا باز هم برقصند و به انتظار معجزه ای از نظام وظیفه باشند و یا باید فکر دیگری بکنند. شاید شهاب کرمی را نگاه دارند تا با ربیع خواه تا نیم فصل همه دارائی های پرسپولیس باشند و یا کامیابی نیا بر می گردد و ...

3/ نقطه دیگر خاکستری جانشینی مسلمان است. اخبار می گویند که نعمتی قرار است هم در پست وینگر و هم به عنوان جانشین نوک هرم الماس باشد. آیا برانکو به نعمتی که کم تجربه است اعتماد می کند و شاید اگر کار نورالهی گره بخورد شهاب کرمی را نگاه دارد و یا اگر کمال برگردد برای نورالهی برای نیم فصل جائی رزرو کند و یک هافبک دیگر شاید بختیار رحمانی را بیاورد که زیر نظر برانکو تبدیل به بختیاری شود که در تراکتورسازی بود یا آن که پس از مدتها سرانجام یک بازیکن عراقی مناسب و تکنیکی و در رده امید و فیکس تیم ملی عراق پا به پرسپولیس بگذارد و برای یک بار هم شده حکایت های تکراری اسماعیل ضرغام و ناطق و .... تکرار نشود.

چهارشنبه آغاز خاکستری ها و انتظار رفتن به دنیای امید و تحقق وعده ها و یا ابهام در پستهائی که این روزها فقط حاشیه بودند برای پرسپولیس است. به انتظار می نشینیم.