به بهانه تقابل جلالی- برانکو/ الان زمان افشاگری است...

 دست تقدیر اینجلالی و برانکو را برای اولین بار در زمین فوتبال مقابل یکدیگر قرار داده است؛ اینکه قبل از بازی برای هم گل می برند و...

جدال سایپا و پرسپولیس، دو تیمی که در میانه جدول رده بندی لیگ برتر قرار گرفته اند، هرگز بازی حساسی نخواهد بود؛ نه به این خاطر که یک طرفش پرسپولیس است و خیلی ها طرفدار آن یکی تیم پایتخت هستند، جایگاه دو تیم در جدول رده بندی ما را مجاب می کند که به این مسابقه به عنوان یک مصاف حساس نگاه نکنیم؛ هرچند که پرسپولیس همچنان روی کاغذ(فقط) خطر سقوط را احساس می کند.

عوامل بیرونی
در میان تمام مسائل اما یک حادثه ویژه درباره این مسابقه رخ خواهد داد که می تواند بازی دو تیم را حساس جلوه دهد: «تقابل جلالی- برانکو». شاید سوال کنید این دو مربی چطور می توانند بازی خنثی هفته بیست و هفتم را حساس کنند؛ برای یافتن پاسخ این پرسش کافی است ذهن خود را به حدود 15، 16 سال و سال های حضور برانکو در تیم ملی ایران ببرید، روی اتفاقات زوم کنید و متوجه تنفر سرمربی کنونی سایپا از همتای کرواتش در پرسپولیس شوید.

چرا تنفر؟
از آن روزهایی که مجید جلالی قبل از جام جهانی 1998 به عنوان کارشناس در تلویزیون حاضر می شد و آنالیز فنی تیم های مختلف می پرداخت، حدود 17 سال می گذرد. جلالی آن زمان ها با موهایی بلند تر، عینکی بزرگتر، صورتی که اکثرا ته ریش داشت مدام تاکتیک های روز فوتبال جهان را می شمرد.

این تغییر چهره گویا در عقاید او نیز اثر گذاشته است! آن زمان ها جلالی ضربات کاشته را یکی از کارشده ترین مسائل در فوتبال می دانست و اعتقاد داشت این تاکتیک یکی از بهترین روش ها برای باز کردن دروازه حریفان است اما درست زمانی که تیم ملی در جام جهانی 2006 با برانکو نتیجه نگرفت، او را مربی بی دانش خطاب کرد؛ به این دلیل تیمش در جام جهانی 2 گل روی ضربات ایستگاهی به ثمر رسانده است!

چلنج یک اخلاق مدار
اشتباه نکنید؛مطلب بالا تنها موردی که جلالی به خاطر برانکو عقاید شخصی اش را زیر سوال برد، نبود. در سال های ابتدایی حرفه ای شدن فوتبال ایران جلالی هدایت تیم های متعددی را برعهده داشت؛ او البته با پاس تهران هم قهرمان شد. در همه آن سالها سرمربی کنونی سایپا فردی درونگرا با عقاید خاص و البته بسیار اخلاق مدار شناخته می شد و هیچ کس نمی توانست باور کند جلالی برافروخته شود و یا بخواهد مستقیما علیه فردی صحبت کند اما در آخرین روزهای سال 1384 که هدایت تیم شهیدقندی یزد را برعهده داشت، با برادر برانکو ایوانکوویچ (که شائبه های زیادی درباره نحوه حضورش وجود داشت) وارد یک چلنج رسانه ای شد؛ این جملات را بخوانید: ارتباطات و مسائلی وجود دارد که نحوه حضور زلاتکو ایوانکوویچ را در ایران مشخص می کند. در حال حاضر در این باره فعلا حرفی نمی زنم اما هرگاه زمانش شد، افشاگری می کنم. البته با گذشت کمتر از 10 سال از آن روزها جلالی هرگز حاضر به افشاگری در این خصوص نشده است ولی وقتی بدانیم در آن زمان برانکو سرمربی تیم ملی بود، می توان فهمید منظور سرمربی فعلی سایپا فقط با او بوده است.

توقف فوتبال!
آن اتفاق هم گذشت؛ برانکو از ایران رفت، مربیان داخلی آمدند و ناکام بودند؛ جلالی محجوب و سربه زیر گذشته اما همیشه در صحنه حاضر بود و نقش اول فیلم سینمایی های ادامه دار فوتبال ایران را بازی می کرد. او از همه انتقاد کرد اما انگار یک چیز در دلش مانده بود و سال 87 وقتی با سوال تک جوابی بهرام شفیع مجری برنامه ورزش و مردم درباره برانکو ایوانکوویچ مواجه شد، او را عامل توقف فوتبال دانست تا اختلافش با سرمربی کنونی پرسپولیس کاملا علنی شود.

بازی حیثیتی
حالا دست تقدیر این دو مربی را برای اولین بار مقابل یکدیگر قرار داده است؛ اینکه قبل از بازی برای هم گل می برند و یا صورت کاملا تراشیده همدیگر را می بوسند یا نه، خیلی کلیشه ای است. آنها هردو می دانند چه گذشته داشتند و چطور باید مقابل یکدیگر قرار بگیرند. برانکویی که دو بازی روی نیمکت پرسپولیس طعم تلخ شکست را چشیده و البته جلالی که با جوانانش هیچ وقت قابل پیش بینی نبوده است. این بازی اما حیثیتی است؛ از دستش ندهید.