به بهانه شماره پیراهن مهاجم جدید سرخپوشان/ هفت نحس؟!

"کی گفته هفت نفرین شده است؟" این را پروین می گوید. سلطان قطعا حق دارد شاکی باشد وقتی همه افتخارات زندگی اش را با همین شماره کسب کرده است. به بهانه دهمین وارث شماره هفت ارتش سرخ مروری داشته ایم بر تمام پرسپولیسی هایی که فکر می کردند با این شماره می شود خوشبخت شد.

1- علی پروین: سلطان 17 سال 7 پوشید حتی در پیکان و تیم ملی و با همین شماره در تیرماه 1366 در برابر دارایی با فوتبال وداع کرد. در حالیکه کی روش نتوانسته برای تیم ملی کاری کند و درخشان و دایی دست در دست هم پرسپولیس را به رتبه هشتم رسانده اند، در روزگاری دور، پروین یک تنه تیم ملی را قهرمان پکن کرد و پرسپولیس را قهرمان جام باشگاه های تهران! سلطان بهترین هفت سرخپوشان است و شاید موفق ترین شان!

2- کوروش لرستانی: در هفته هفتم جام باشگاه های تهران در سال 1365 پرسپولیس مقابل شاهین قرار گرفت. تابلوی تعویض نشان می دهد که کوروش باید میدان را ترک کند. ولی او به این مساله واکنش نشان می دهد. لرستانی دوماه از تمرین اخراج شد ولی بعد با ريش سفيدي بزرگ ترها مورد عفو سلطان قرار گرفت. ولی از آن پس تا وقتی در پرسپوليس بود، حتي يك بازي كامل در میدان نبود و پروین فقط چند بار به عنوان يار تعويضي از اين مهاجم جنوبي استفاده كرد. یکسال بعد پروین سرمربی بود و هیچکس جرات پوشیدن پیراهن او را نداشت. ظاهرا لرستانی مهاجم سابق پرسپولیس در سال 1366 در یک بازی جام حذفی مقابل سازمان گوشت پیراهن سلطان را بر تن می کند و در پایان بازی از پروین عذرخواهی کرده و می گوید اشتباهی آن را پوشیده است. پروین هم می گوید "اشکالی نداره ولی دیگه این پیراهنو نپوش". لرستانی در پایان این فصل از پرسپولیس جدا می شود.

3- عبدالله ریاحی: در مسابقات جام نقش جهان که اوایل دهه 70 در اصفهان برگزار می شد، ریاحی بازیکن جوان و آینده دار پرسپولیس پیراهن 7 را بر تن کرد، اما درخشش ریاحی به همان چند بازی محدود شد و این بازیکن هیچگاه در سطح بالای فوتبال موفق نشد خودش را نشان دهد.

4- حامد کاویانپور: حامد فقط یک بار در دیدار برابر الزورای عراق این پیراهن را پوشید. نحسی پیراهن این بار نه حامد را، که کل تیم را گرفت. سعداوی و فلاحت زاده دوپینگی شناخته شدند. پرسپولیس به پوهانگ استیلرز باخت و در نهایت سوم شد.

5- حمیدرضا استیلی: استیلی که در سال 72 به همراه بسیاری از بازیکنان دیگر تیم از پرسپولیس جدا و به بهمن پیوسته بود با بازگشت پروین مجددا سرخپوش شد. او که خود را لایق پیراهن شماره 7 نمی دانست، 25 پوشید و با قراردادن یک علامت بعلاوه (+) بین 2 و 5 به میدان رفت. مشابه این اقدام را قبلا ایوان زامورنای شیلیایی با پیراهن 18 و بعدها عیسی ترائوره با پیراهن 13 تکرار کردند. جی لوید ساموئل هم در فصلی که 3 را می خواست با 12 همین کار را کرد. در پی ایراداتی که فدراسیون به بعلاوه استیلی گرفت اوعلامت را برداشت و فصل بعد 7 پوشید ولی در فصل بعدی بازهم 25 پوشید. می گفتند از نظر پروین او لایق ترین فرد برای این پیراهن است.

6- محمد پروین: در فصل 84 محمد پروین به ترکیب تیم بزرگسالان راه یافت و شماره 7 پدر را بر تن کرد. در بهمن ماه 84 در بازی مقابل شهید قندی یزد برای اولین بار با شماره 7 به میدان آمد و نام دومین پدر و پسر پرسپولیسی را پس از آشتیانی ها در تاریخ پرسپولیس ثبت کردند. محمد پروین در همان فصل از پرسپولیس جدا شد، اما در فصل 88 دوباره به پرسپولیس بازگشت و پیراهن 7 را مجدداً بر تن کرد ولی توفیقی کسب نکرد. محمد می گوید فشار روانی روی او زیاد بوده و سایه پدرش مانع از میدان دادن به او می شده است. او هیچگاه بازیکنی در سطح پدرش نبود و اندک حضور او در اروپا هم مربوط به دی استرادای خشایار محسنی است. محمد در نهایت فوتبال را کنار گذاشت و به نانوایی پناه برد.

7- میثم سلیمانی: پرسپولیس برای آنکه یک سهمیه خود را نسوزاند، سلیمانی را که تجربه بازی در فولاد و سپاهان را در کارنامه داشت به سرخپوشان دلوار افزار فرستاد و بعد از یک بازی به عنوان سهمیه لیگ یکی او را جذب کرد. البته این اتفاق منحصر به فرد نبود و تیم های زیادی با این ترفند بازیکن گرفتند. سلیمانی طالب شماره 17 بود ولی وقتی دید فرزاد آشوبی آن را به تن کرده 7 پوشید و مصدوم شد و هیچ وقت به طور رسمی بازی نکرد. میثم که از جمله مدافعان خوب لیگ بود، به جز پرسپولیس از پنج تیم دیگر پیشنهاد داشت. در نهایت فدراسیون که متوجه ترفند عجیب تیم ها شده بود او را سهمیه لیگ برتری حساب کرد، سلیمانی مصدوم هم با بیان اینکه حاضر نیست سهمیه لیگ برتری این تیم را بسوزاند، فسخ کرد و جدا شد.

8- حسین بادامکی: هافبک مشهدی سرخپوشان که در دو فصل اول حضورش در پرسپوولیس با شماره 8 بازی می کرد ، در فصل 87 این شماره را به پژمان نوری داد و به عنوان هفتمین بازیکن تاریخ پرسپولیس شماره 7 را بر تن کرد. او که اعلام کرده بود برای پوشیدن این پیراهن از پروین رخصت گرفته است در واکنش به نحسی این پیراهن گفت: "تا زماني كه من خوب كار مي كنم هيچ بازيكني در پرسپوليس نمي تواند جاي مرا در تركيب اصلي بگيرد".

بادامکی با شماره 7 هیچگاه درخشش دو سال قبلش را نداشت و بعد از یک سال شماره 7 را از تن خارج و شماره 11 را انتخاب کرد. مصاحبه جالب او پس از انتخاب شماره 11 هنوز در خاطره هاست. "به همه كساني كه علي پروين و شماره هفت او را دوست دارند، توصيه مي كنم اين پيراهن را نپوشند. اين پيراهن واقعا سنگين است و وقتي با آن وارد زمين مي شوي اين مساله را كاملا احساس مي كنی".

9- حمیدرضا علی عسگری: علی عسگری که با شماره 26 چهره شده بود در ابتدای لیگ یازدهم شماره 7 را پوشید. مصدومیت های متعدد به سراغش آمد و درحالیکه پدیده خوانده می شد، سکونشین شد. در نهایت هم یک مصاحبه جالب کرد و هفت را کنار گذاشت. "واقعیت این است وقتی با مشکلات متعددی مثل مصدومیت های متوالی رو به رو شدم این ذهنیت برایم به وجود آمد که شاید این شماره خوش یمن نیست. من با کادرفنی صحبت کرده ام و قرار است در فصل آینده شماره 26 را برتن کنم تا این مسائل کنار برود". فصل بعد 26 پوشید ولی هیچوقت علی عسگری سابق نشد.

"خانواده ام شماره 7 پرسپولیس را نحس می دانند و نگذاشتند بپوشم ؛ به عباس زاده هم گفتم اگر آن را بپوشد مصدوم می شود". این را علی عسگر در روزهایی که عباس زاده به شدت علاقه مند بود هفت جدید سرخپوشان باشد، گفته است.

آخرین شماره هفت پرسپولیسی ها خوزه تادوی برزیلی است. او که نیامده کلی حرف و حدیث پشت سرش دارد فشار روانی را از این بابت تحمل نمی کند و شاید بتواند با این پیراهن بدرخشد. باید صبر کرد و دید بالاخره "هفت" روی خوش نشان می دهد یا خیر.


نویسنده: محمد آقایی فرد