تاخت و تاز در سال 96، دور خیز برای فتح سال 97

پرسپولیس مان را لت و پار کردند. او را به گوشه رینگ بردند و تا دل شان می خواست زدند و زدند و بازهم زدند. هیچ وقت پرسپولیس مان را این گونه درمانده ندیده بودیم، تیمی که آقایی می کرد. تیمی که آسیا به سبک بازی اش می بالید، به هوادارانش که دیدن شور و شعف شان نه تکرار می شد و نه تکراری! پرسپولیس بازی تاج و تخت را واگذار کرده بود. این همانی بود که خیلی ها در به در دنبال آن می گشتند، که روزی پیدا شود با ضعف پرسپولیس سلفی بگیرند و بتازند به نامی که حاکم فوتبال ایران بود. اما آقایان ندانستند که حکومت ضدپرسپولیس دوامی نخواهد داشت، به گمان شان که منجلاب آن زمان پرسپولیس ابدیست، غافل از این که آتش زیرخاکستر همیشه زهردار است. بالاخره زمان قیام فرارسید؛ با فرماندهی به نام برانکو، با سربازانی که تشنه قدرت بودند.

***

سال 96، سال تاخت و تاز پرسپولیس بود. سالی که لشکر برانکو به هیچ رکوردی رحم نکرد. پرسپولیس انتقام خودش را از این فوتبال گرفت و حالا با قدرت تمام بر تخت پادشاهی تکیه زده است. کم نبودند کسانی که میل به سرنگونی این آقایی ها را داشتند، اما کیست که نداند همگی بادهایی گذرا بودند. دو قهرمانی بی چون و چرای لیگ با کلکسیون رکوردها، کسب سوپرجام و حضور در چهارتیم برتر آسیا، از آن دستاوردهایی بود که حالاها حالاها توسط تیمی شکسته نخواهد شد، مگر خود برانکو که شکننده حد و حصرهاست. برانکو تیمی ساخت که باخت اش محیرالعقول بود. برای همین آن شب لعین بازی با الهلال، فوتبال ایران لرزید، حق هم داشت البته!

***
این ها میسر نبود، مگر با بازیکنانی که حالا اسم شان در تاریخ پرسپولیس نوشته شده است. بازیکنانی که شالوده تیم ملی را تشکیل می دهند و به نحوی خیال مان را راحت کرده اند که ایران، سورپرایز جام جهانی روسیه خواهد بود. کی روش خودش خوب می داند که سرخ پوشان تکیه گاه خوبی برای او خواهند بود. آن ها تحت نظر برانکو فداکاری در راه تیم، جنگندگی و میل به پیروزی را آموخته اند. چه کسانی بهتر از یاران برانکو سراغ دارید که تا این حد به بردن عادت کرده باشند؟ گشتم نبود نگرد نیست!

***
اما قلب مان از همین حالا برای 97 طوفانی ارتش سرخ به تپش افتاده است. فارغ از هنرنمایی بازیکنان مان در روسیه، پرسپولیس بالاخره تیمی بسته است کامل، برای فتح آسیا؛ تیمی با نیمکتی قوی و پرانگیزه! سال 97 سال جشن ماست. سال جشن قاطعانه ترین قهرمانی تاریخ لیگ برتر، سال گذر از سدها، سال شکستن شاخ غول ها؛ سال، سال آدرنالین های ماست! برانکو از همین حالا برای سومین فتح لیگ برتر کمر بسته است، سالی هیجان انگیز که البته کم چالش هم نیست. اولین چالش برای بازیکنان است که کنکور وفاداری را پیش روی خود دارند. و چالش بعدی هم متعلق به خود برانکوست؛ او خوب می داند که بازیکنان اش در خطر کم شدن انگیزه قرار دارند. کار سخت است، آن هم با محرومیتی که گریبان گیر باشگاه شده است. باید ببینیم کروات محبوب ما، چه آشی برای رقیبانش خواهد پخت. شما را نمی دانم ولی من از همین حالا دلم برای این 97 طوفانی لک زده است.

*حسین رضایی