تاریک و روشن های پرسپولیسِ دربی؛ کم خطر!

 تیم پرسپولیس بدون تردید یکی از بازی های بزرگ چند فصل اخیر را با پیروزی پشت سر گذاشت تا هم خودش را در صدر جدول حفظ کند و هم اینکه اوضاع یکی از رقیبان قدر و قدرتمند خود را در مسیر قهرمانی بحرانی کند. هر چقدر پرسپولیس در این بازی در خط دفاعی و میانی خود خوب و تاثیرگذار کار کرد، اما مهره های تهاجمی برانکو کم فروغ و محو شده در بازی بودند.

علی علیپور، آقای گل فصل پیش لیگ برتر که از او انتظارهای زیادی می رود، چند هفته ای است که آن طراوت سابق را ندارد و در 7 هفته مانده به پایان لیگ برتر تنها 11 گل به ثمر رسانده و به احتمال زیاد با ادامه این روند آقای گلی لیگ هجدهم را به کی روش یا استوکس واگذار خواهد کرد. علیپور در دربی مانند بودیمیر کم اثر بود و بار سنگین این بازی بیشتر روی دوش بازیکنانی چون ترابی، نورالهی و سروش رفیعی قرار داشت که همه جای زمین حضور داشتند و جنگیدند تا پرسپولیس 3 امتیاز را به خانه ببرد. در این میان خط دفاعی پرسپولیس هم نمره قبولی گرفت؛ باوجود سانترهای پرتعداد پاتوسی که برای هر دروازه ای خطرناک است، این سیدجلال حسینی بود که به کمک شجاع خلیل زاده از آسمان پرسپولیس در آزادی به خوبی حفاظت کرد و اجازه نداد بیرانوند دچار مشکل شود.

بودیمیر کروات هم چندان کمک حال پرفسور و تیمش در این دیدار نبود و این آمار کم گل زده تا اینجای فصل در مقایسه با فصل گذشته، می تواند در ادامه راه و بازی های سخت آسیایی پرسپولیس را دچار مشکل کند، البته برانکو و هوادران امیدوارند تا موتور گلزنی بودیمیر روشن شود و این بازیکن که فوتبال ساکن ارائه می دهد شم گلزنی خود را به نمایش بگذارد.

کمال کامیابی نیا هم در این بازی خوش شانس بود که بی احتیاطی اش در محوطه جریمه با چیپ بدموقع اسماعیلی همراه شد تا امتیازهای حساس این نبرد بزرگ از دستان برانکو خارج نشود. کمال در این بازی یکی، دو بار دیگر توپ را از دست داد که می توانست حسابی تیمش را در مقابل ضدحمله های برق آسا و خطرناک ستاره های آفریقایی استقلال دچار مشکل کند.