تا کی آقای تابش؟ تا کی باشگاه سپاهان؟

باشگاه سپاهان از رأس گرفته تا ذیل بازنده بزرگ بازی ماقبل فینال جام حذفی لقب گرفت. نه فقط به خاطر آن شکستی که در خانه مرتکب شد و به لحاظ فنی یکی از اسفبارترین روزهای تاریخ این باشگاه رقم خورد و همه آمار ها حکم به برتری مطلق سرخ ها می داد. سپاهانی ها اخلاق را باختند و نتوانستند در مقابل اتفاقات بازی که غالبا به ضرر آنها تمام شد، تاب بیاورند و با رفتارهای نادرست تصویر سیاهی از این باشگاه به یادگار گذاشتند.

بعد از شکست سپاهان مسعود تابش، مدیرعامل این باشگاه در مصاحبه های خود اظهاراتی داشت که در حد مدیرعامل یک باشگاه حرفه ای نبود؛ صحبت هایی که نشان می داد او نیز زیر بار این باخت بزرگ تاب نیاورده و دچار پریشانی شده است و حتی قادر نیست در مقابل سوال های خبرنگاران سیاست درستی را در پیش بگیرد.  وقتی از مدیرعامل سپاهان درباره جلوگیری از ورود خودروهای خبرنگاران و عکاسان به داخل ورزشگاه سوال شد، او بی آنکه به عمق فاجعه ای که به دستور مستقیمش رقم خورده پی ببرد، در اظهارنظری نسنجیده اعلام کرد: «قرار نبود خبرنگاران و عکاسان خودروی شخصی به ورزشگاه ببرند»! تابش بر اساس کدام استدلال منطقی چنین جمله ای را به زبان آورد تا آتش گرفتن خودروی یکی از عکاسان تهرانی را توجیه کند؟ آیا او در جایگاهی قرار دارد که برای جزیی ترین مسائل خبرنگاران و عکاسان نیز تصمیم بگیرد؟ تابش چه زمان در این راستا اطلاع رسانی کرده بود؟ در کدام رسانه؟ و آیا اساسا در جایگاهی هست که چنین درخواستی را مطرح و اجرا کند؟

 باشگاهی که نمی تواند -یا نمی خواهد- امنیت چند خودرو را تأمین کند، چگونه خود از اتفاقات به مراتب محدود تری که چند هفته قبل در تهران رخ داد، انتقاد می کند؟ مسعود تابش به جای آنکه پاسخ های قانع کننده ای در مواجهه با حجم عظیمی از انتقادها داشته باشد، با جواب های بی ربط تلاش کرد صورت مساله را پاک کند تا کارنامه ضعیف خود و باشگاهش در میزبانی از دیداری که می توانست با مدیریت درست او به نیکی در تاریخ فوتبال ایران ثبت شود، دیده نشود.

تاریخ اما فراموش نمی کند که باشگاه سپاهان با بی تدبیری های محض خود در کنترل و هدایت اصولی و صحیح یک بازی چگونه باعث آسیب رسیدن به چشمان یک نوجوان شد تا دوباره خاطره تلخ سرباز احمدی که در همین اصفهان چشمان خودش را از دست داد، در یادها زنده شود! آقای تابش، اعضای هیات مدیره باشگاه سپاهان و مسوولان فوتبال استان اصفهان؛ تا کی باید شاهد کور شدن چشم حاضران در ورزشگاه های اصفهان باشیم؟ آیا تکرار چنین رفتارهایی سابقه چند هزارساله نصف جهان را که در دنیا مورد توجه است، خدشه دار نخواهد کرد؟ چرا با بی تدبیری تصویر نا مناسبی از پایتخت فرهنگی جهان اسلام می سازید؟

باشگاه سپاهان حتی در مدیریت مربیان و بازیکنان خود نیز ناتوان جلوه کرد تا رفتارهای آنها منجر به کشیدن ناهنجاری ها به روی سکو ها شود. بدون شک اگر تابش و تیم مدیریتی باشگاه سپاهان قبل از مسابقه سرمربی و بازیکنان و البته تماشاگران خود را توجیه می کردند بازی اینگونه به حاشیه کشیده نمی شد اما انگار هیچ جلسه توجیهی میان مدیران پرادعای این باشگاه با مربیان و بازیکنان این تیم انجام نشد تا بازیکن و مربی هر رفتار نادرستی که به مخیله اش می رسد را در میدان بازی به نمایش بگذارد. باشگاه سپاهان اگر کمترین نفوذی روی رفتار بازیکنانش داشت، هرگز اجازه نمی داد مدافع بی ادبش بعد از بازی چند هفته پیش در تهران مقابل پرسپولیس آن جملات تحریک آمیز را به زبان بیاورد و در جریان بازی نیز آن الفاظ زشت را نثار شجاع خلیل زاده کند. آیا سپاهان جای چنین بازیکنانی است؟ آیا کی روش استنلی کمترین شایستگی اخلاقی برای بازی در سپاهان را دارد؟ چرا مدیران این باشگاه بازیکنان خود را رها کرده اند؟

امیر قلعه نویی نیز در همه ایامی که در سپاهان سرمربیگری کرد در کنترل مدیران این باشگاه نبود. قلعه نویی بارها با مصاحبه علیه جریان های گوناگون کانون تیمش را به حاشیه برد. او در آخرین گام نیز شکست تیمش را به برنامه ریزی های پشت پرده ای ارتباط داد و از مهندسی جام حذفی صحبت کرد در حالی که تصمیم های داور بخصوص در دقایق پایانی که آن پنالتی را به سود سپاهان گرفت، چیز دیگری را نشان می داد. این اظهارات تحریک آمیز نیز هرگز از سوی مدیران سپاهان و شخص تابش به نقد کشیده نشد تا مشخص گردد که همسویی پنهانی میان جملات آقای سرمربی و تفکرات مدیرعامل باشگاه سپاهان وجود دارد و انگار در خفا حمایت صد در صدی از این اظهارات تنش آفرین وجود دارد.

آیا وقت آن نرسیده که تصمیم گیران کلان ورزش و فوتبال باشگاه فولاد مبارکه تفکری اساسی به حال مدیریت این باشگاه کنند و این باشگاه را به دست افرادی بسپارند که خود به جای تنش سازی با برنامه ریزی صحیح، عاملی در جهت مدیریت و برگزاری هرچه بهتر چنین بازی های  بزرگی باشند؟ !