ترساندن برانکو دردی از پرسپولیس دوا نمی کند/ اعتماد، موثرتر از تهدید

با این تک امتیازی که از چلاندن دو بازی اول پرسپولیس به دست آمده، اصلا عجیب نیست اگر برکناری برانکو- البته نه امروز- در ذهن مان نقش ببندد. مرد کروات خودش بهتر از هر کسی می داند که تکرار ناکامی ها سرنوشتی مشابه آنچه پیش تر بر استیلی و دایی گذشته بود، برایش رقم خواهد زد و از بخت بدش به بد قرعه ای هم خورده.

پرسپولیس در بازی با پدیده و استقلال صنعتی خوزستان 5 امتیاز از دست داد و این امتیازهای از دست رفته را باید در بازی با مدعیانی همچون سپاهان و ذوب آهن و فولاد جبران کند که این، برای نگران شدنمان کافی است. ما برای پرسپولیس نگرانیم و دلواپسان دیگری هم هستند که دوره افتاده و برای برانکو ایوانکوویچ دنبال آلترناتیو می گردند. آنقدر اما ناشیانه که حتی نمی دانند این آلترناتیوها پیش از هر چیز باید «مربی» باشند. یعنی حتی «بازیکن بزرگ در پرسپولیس بودن» هم معیار مناسبی برای گزینش آنها نیست که اگر بود، این تیم با امثال دایی و استیلی به سرانجام می رسید.

دلواپسان برای جانشینی سرمربی کروات پرسپولیس از علی کریمی نام برده اند که حتی یک روز مربیگری نکرده و بعید هم به نظر می رسد که چنین برنامه ای داشته باشد. آن هم برای سرمربیگری در پرسپولیس و حتی با وجود حمایت هواداران. مهدی مهدوی کیا هم پیش از این بارها گفته بود که نمی خواهد با ورود زودهنگام به عرصه مربیگری شانس های خود را بسوزاند و ترجیح می دهد از تیم های پایه استارت بزند که اتفاقا سرمربیگری تیم نوجوانان هامبورگ را هم به او دادند. از سوی دیگر، مهدوی کیا این روزها تیم آکادمی کیا را هم در اختیار دارد و فرصتی برایش نمی ماند که آن را خرج پرسپولیس کند.

کریم باقری برای مربیگری دوره ندیده و یحیی گل محمدی هم قطعا تیمی را که فصل پیش برای قهرمانی می جنگید، به خاطر این پرسپولیس رها نخواهد کرد. به ویژه که تجربه پیشین او پایان خوشی نداشت. می ماند حسین عبدی که حتی اگر آلترناتیو به حساب بیاوریمش، دست کم تا بعد از دربی پایش به نیمکت نخواهد رسید.

این پرسپولیسِ جوان نیازمند فرصت است و برانکو به همان اندازه محتاط؛ به ویژه وقتی فشارهای بیرونی به او هجوم می آورند. مثلا همین بحث برکناری او که شاید ساده به نظر برسد اما بدون شک ذهن مرد کروات را به خود گرفتار کرده و تاثیرش در پرسپولیس نمود پیدا خواهد کرد. آنچه مشخص است، اینکه برانکو ایوانکوویچ این روزها بیش از هر چیز نیازمند اعتماد و آرامش است. تهدید، دردی را از او و تیمش درمان نخواهد کرد. برانکو هم مثل پرسپولیس، فرصت می خواهد و کمی اعتماد به نفس برای خودش و دستیارانش و بازیکنانش.