ترش روی ابدی

امید عالیشاه در سومین بازی عصر یحیی گل محمدی هم فرصت حضور در میدان را به دست نیاورد تا کم کم حوصله اش سر برود. کاپیتان سوم سرخ ها که با خروج حسین ماهینی حالا از این نظر فقط جلال حسینی را جلوتر از خودش می بیند، قبلا هم نشان داده خیلی طاقت نیمکت نشینی ندارد.

رسانه ها نوشته اند امید بعد از پایان بازی با استقلال به عنوان نخستین نفر و حتی قبل از رسیدن اتوبوس تیم به ورزشگاه رختکن را ترک کرده تا لابد به همه نشان بدهد چقدر عصبانی است. این البته هنوز در مقایسه با چیزهایی که قبلا از عالیشاه دیده ایم، واکنشی آرام تر به شمار می آید.

فروردین همین امسال و بعد از پیروزی پرسپولیس برابر استقلال و پیکان، ناگهان عالیشاه از کوره در رفت و مدعی شد نیمکت نشینی اش فنی نیست! ترش رویی او در همه این ماه ها ادامه داشته و حالا به نظر می رسد فاز جدیدی از همین داستان با یحیی گل محمدی شروع شده است.

البته که عالیشاه فوتبالیست بدی نیست، اما مهم ترین چیزی که امید باید در مورد خودش بداند فقط یک واقعیت ساده است؛ اینکه مهدی ترابی و وحید امیری بازیکنان بهتری نسبت به او هستند. در حقیقت عالیشاه باید قبول کند در شرایط عادی نسبت به این دو نفر شانس کمتری برای بازی دارد و طبیعی نیست که یک مربی، 2 بازیکن ملی پوش و مؤثرش را به خاطر او بیرون بگذارد.

شاید عالیشاه پارسال بخت بیشتری برای بازی داشت، اما از ابتدای فصل جدید و بازگشت وحید امیری، جا برای او تنگ تر هم شده است. عالیشاه ابتدای فصل تا آستانه جدایی از پرسپولیس پیش رفت و حالا اینطور به نظر می رسد که بهتر بود از این تیم جدا می شد. او اگر واقعا پیشنهاد خارجی داشت، می توانست در این فرصت طعم لژیونر شدن را بچشد و در غیراین صورت هم حضور در یکی از دیگر تیم های مدعی می توانست به عالیشاه کمک کند. وقتی خودش تمدید قرارداد و مبارزه با ترابی و امیری را پذیرفته، یعنی باید برای نیمکت نشینی های دنباله دار آماده می شده است. تازه الان سیامک نعمتی هم رزرو این دو نفر است؛ کسی که عالیشاه حتی در پنجره های بسته هم سابقه ماندن پشت خط او را دارد! پس یا باید می رفتی، یا حالا که مانده ای کمتر غر بزن!