تغییر فلسفه برانکو؛ بازی زیبا فدای نتیجه

پرسپولیسِ برانکو در سال گذشته و اوایل سال جاری به قدری در ارائه فوتبال تهاجمی موفق بود که شاید پیروزی با حداقل گل هم هوادارانش را راضی نمی کرد. اما در چند بازی اخیر خبری از آن تیم سراسر هجومی و بی رحم نیست و سرمربی سرخپوشان پایتخت برای ایجاد موقعیت گلزنی به فوتبال مستقیم و حوادث فوتبالی دل بسته است.

همه چیز از بازی الهلال شروع شد!
پرسپولیس با همان سیستم همیشگی خود (۲-۴-۴ لوزی) موفق شد در مجموع دو بازی رفت و برگشت تیم مدعی الاهلی را شکست داده و به جمع چهار تیم برتر آسیا برسد. اتفاقی که هواداران میلیونی این تیم را به کسب نخستین جام قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا امیدوار کرده بود، اما به یکباره شکست سنگین و دور از انتظار چهار بر صفر در دیدار رفت مقابل تیم پرستاره الهلال طرز تفکر برانکو ایوانکویچ را تغییر داد. پروفسور کروات پس از این شکست دیگر آن سرمربی جسور و نترس گذشته نبود و حتی در ساده ترین بازی ها هم از دو هافبک دفاعی استفاده کرد تا به نوعی قید فوتبال تهاجمی را بزند!

۲ - ۴ - ۴  خطی و سردرگمی مسلمان
برانکو پس از تغییر سیستم به ۲-۴-۴ خطی روی آورد و در تمام بازی ها از کمال کامیابی نیا و محسن ربیع خواه به طور همزمان استفاده کرد تا بدین ترتیب جایی برای محسن مسلمان پلی میکر خلاق پرسپولیسی ها در ترکیب نباشد. این سیستم تا حدی کار پرسپولیس را در حرکات عمقی به تنگنا کشیده که بازیکنان نامدار این تیم برای ایجاد موقعیت گلزنی دست به دامن ضربات ایستگاهی و فوتبال مستقیم شوند. باید پذیرفت در شیوه جدید بازی سرخپوشان پایتخت محسن مسلمان بسیار سردرگم است و این سبک بازی بیشتر به درد هافبک هایی با خصوصیاتی دفاعی می خورد.

جای خالی احمدزاده احساس می شود
در اینکه بشار رسن عراقی این روز ها یکی از بهترین بازیکنان تیم برانکو است شکی نیست، اما نمی شود به جای خالی فرشاد احمدزاده اشاره ای نکرد. شماره ۱۰ باتکنیک پرسپولیس این روز ها به دلیل آسیب دیدگی در مسابقات غایب است و جای خلی او به شدت در بین یازده نفر ترکیب اصلی احساس می شود. نبوغ و تکنیک فردی فرشاد در روز هایی که پرسپولیس چندان زیبا بازی نمی کند بیش از همیشه به درد برانکو می خورد.

برد دربی هم خوب بود هم بد!
درست است که برد در دربی تحت هر شرایطی می تواند از نظر روحی انقلابی در شرایط یک تیم ایجاد کند، اما سبک بازی سرخپوشان در آن دیدار چنگی به دل نزد. تیم پرسپولیس در بازی دربی روی یک بازی مستقیم و سرعت خیره کننده علیپور صاحب یک ضربه پنالتی شد و به گل رسید و تا پایان بازی دفاع کرد و با همان یک گل بازی را برد تا برانکو به این نتیجه برسد که حالا حالا ها به ترکیب تیم برنده دست نزند. پروفسور کروات این روز ها تا حدی به بازی دادن همزمان به ربیع خواه و کامیابی نیا اعتقاد دارد که در بازی های خانگی و در حالی که به گل احتیاج دارد هم هیچ یک از این دو بازیکن را تعویض نکرده و ترجیح می دهد برای رسیدن به گل یکی از مهاجمان خود را از ترکیب بیرون ببرد!

مدافعان کناری که پاس گل نمی دهند
بدون تردید بزرگترین مشکل پرسپولیس در فصل جدید عدم حضور مدافعان کناری در فاز تهاجمی است. جایی که صادق محرمی، حسین ماهینی، شایان مصلح و حتی محمد انصاری در انجام حرکات طولی و اورلب کردن بسیار ضعیف هستند و در انجام ارسال نهایی هم شرایط به گونه ای است که مهاجمان این تیم حسرت یک توپ بلند خوب به دلشان مانده است.

هوادارن تا چه زمانی صبر می کنند؟
باتوجه به سبک بازی نتیجه گرایانه شاگردان برانکو در چند هفته اخیر؛ فوتبال سراسر هجومی آنها کم کم به دست فراموشی سپرده شده و هوادارن بیشمار سرخپوشان پایتخت رفته رفته دلتنگ تیم هجومی شان شده اند. باید دید پرسپولیس تا کی با این سیستم نتیجه می گیرد و از سوی دیگر هوادارن تا چه زمانی پای این ترکیب محتاطانه برانکو می ایستند. برای رسیدن به پاسخ به این سوال تنها باید چند هفته صبر کنیم!